เดือนดาวหลบลี้หนีไปไหน
คืนเดี่ยวเปลี่ยวไร้เสน่หา
ลมค่ำมิรำเพยอย่างเคยมา
อิ่มสุราอิ่มข้าวเตรียมเข้านอน

คิดถึงแม่นางวาบหวิวเว้ย
แม่นางการะเก้ยนัยน์ตาอ้อน
แม่นางร้ายแม่นางแมวอรชร
สี่บังอรนอนไหนใครโอบนวล





ผู้ใดนอนดิ้น  ข้า ไอ้ขุนหล่อจะลงทัณฑ์
ให้มานอนบนบรรณจถรณ์ข้าทั้งชีวิต