


มีผู้ชายคนนึง ที่เราเคยคุย และได้เค้ามาจากพันทิปนี่แหละ ก็อยู่ นนทบุรี กับชลบุรีอ่ะนะ อรกๆ ติดต่อกันผ่านเฟส ไลด์ ไอจี บลาๆๆ ก็คุยกันโอเครนั่นนี่ถามถึงนิสัยใจคอ บ้านช่อง หน้าที่การงาน คุยได้ไม่นาน

ก็ชอบรากเข้าเรื่อง 18+ ตลอด นี่ก็รุ้สึกว่า

ไม่ใช่ละ ประมาณนั้น วันๆ คุยทีก้อ18+ที จุกจิกนั่นนี่ ยังไม่เคยเจอเลยมันบอกอยากมีลูก จนนี่ตัดสินใจหายไปจากมัน ไม่คุย ก็ หายไปจากกันพักนึง มันก็ทักมาเรื่อยๆนะ จนนี่ก็ลองให้โอกาสมันอีก 1 รอบ ก็ท่าทางจะไปได้ดี
รอบบนี้เลยนัดเจอกัน เข้าทางมันอีก ชวนค้างตลอด ก็ โอเคร แต่เราไม่ค้าง ไปเช้า กลับมืด วันไปถึง ก็นั่งรถตู้ไป ก็ไปเช้ากลับเย็น ไปถึงเราเหนื่อยนะ เราเลยขอนั้น นอนพัก ก็โอเคร ตั้งแต่เช้า – เย็น นอนกอด หอม ฟัด ล้วงท้อง ล้วงสะดือ คือ ทุเรศอ่ะ กินข้าวเสร็จก้อนอนพัก ล่วงท้องล้วงสะดือ กอดเอว ลงต่ำๆ คือ ไม่คิดจะทำอะไรนอกจากสิ่งนี้เลยหรือ
ให้เกียรติอ่ะ ที่บ้านไม่เคยสินหรือยังงัย ก็ วันนั้น จบลง รอดปลอดภัยดี แพเราตั้งใจว่าถ้าต้องมาอีก เราจะไม่ยอมละ
จนมาถึง 1 มกราปี 61 นี่ เราขับรถไปเอง ไปเช้ากับมือเหมือนเดืม ไปถึง หาของกิน กินเบเกอรืนี่เพราะว่าเราขอ เราอยากกิน ก้อขับรถพากิน สายๆบ่ายๆก็กับเข้าบ้านมัน
ตามเดิม แต่วันนี้หนักกว่าที่เคย
ล่วงท้อง แคะจมูกเรา ล่วงรูจมูกตลอด ซบคมมั่ง หอมแก้มทั้งวัน จนมันน่าลำคาน ส่งลิ้งค์วิธีการทำลูกมาให้เรา อีเข้ พอกันที
เราดูจากภายนอกนะ เราว่าเอ๋อ มันไม่มีเพื่อนเลยนะ มีน้อย ชีวิตที่เราเห็นคือ เช้ามันทำงาน เลิกงานกับบ้านไม่ไปไหนเลย เล่นเกมจัด บ้าเกมส์ แล้วเกมือนเก็บกดละหื่นเอ๋อๆอ่ะ นึกอแล้วยังทุเรศมาจนถึงตอนนี้ พอกับบ้านมาเราตัดสินใจหายเลย
และบอกมันว่าเลิก ทุกวันนี้มันยังเข้าใจว่ามันดีอยู่นะ เราไม่เคยบอกเลยว่าทำไม แค่รุ้ว่าเลิกก็พอ ไม่อยากพูดตรง เด๋วมันกัดลิ้นตัวเองตายก่อน คนอะไร จ้องจะ ย อย่างเดียว ละไม่ได้เท่เลยนะ ทุเรศมากกว่า
ไม่เข้าใจคนประเภทนี้
รอบบนี้เลยนัดเจอกัน เข้าทางมันอีก ชวนค้างตลอด ก็ โอเคร แต่เราไม่ค้าง ไปเช้า กลับมืด วันไปถึง ก็นั่งรถตู้ไป ก็ไปเช้ากลับเย็น ไปถึงเราเหนื่อยนะ เราเลยขอนั้น นอนพัก ก็โอเคร ตั้งแต่เช้า – เย็น นอนกอด หอม ฟัด ล้วงท้อง ล้วงสะดือ คือ ทุเรศอ่ะ กินข้าวเสร็จก้อนอนพัก ล่วงท้องล้วงสะดือ กอดเอว ลงต่ำๆ คือ ไม่คิดจะทำอะไรนอกจากสิ่งนี้เลยหรือ
ให้เกียรติอ่ะ ที่บ้านไม่เคยสินหรือยังงัย ก็ วันนั้น จบลง รอดปลอดภัยดี แพเราตั้งใจว่าถ้าต้องมาอีก เราจะไม่ยอมละ
จนมาถึง 1 มกราปี 61 นี่ เราขับรถไปเอง ไปเช้ากับมือเหมือนเดืม ไปถึง หาของกิน กินเบเกอรืนี่เพราะว่าเราขอ เราอยากกิน ก้อขับรถพากิน สายๆบ่ายๆก็กับเข้าบ้านมัน
ตามเดิม แต่วันนี้หนักกว่าที่เคย
ล่วงท้อง แคะจมูกเรา ล่วงรูจมูกตลอด ซบคมมั่ง หอมแก้มทั้งวัน จนมันน่าลำคาน ส่งลิ้งค์วิธีการทำลูกมาให้เรา อีเข้ พอกันที
เราดูจากภายนอกนะ เราว่าเอ๋อ มันไม่มีเพื่อนเลยนะ มีน้อย ชีวิตที่เราเห็นคือ เช้ามันทำงาน เลิกงานกับบ้านไม่ไปไหนเลย เล่นเกมจัด บ้าเกมส์ แล้วเกมือนเก็บกดละหื่นเอ๋อๆอ่ะ นึกอแล้วยังทุเรศมาจนถึงตอนนี้ พอกับบ้านมาเราตัดสินใจหายเลย
และบอกมันว่าเลิก ทุกวันนี้มันยังเข้าใจว่ามันดีอยู่นะ เราไม่เคยบอกเลยว่าทำไม แค่รุ้ว่าเลิกก็พอ ไม่อยากพูดตรง เด๋วมันกัดลิ้นตัวเองตายก่อน คนอะไร จ้องจะ ย อย่างเดียว ละไม่ได้เท่เลยนะ ทุเรศมากกว่า