อยากทราบว่าเราควรนิยามความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ
ระหว่าง 'ปลื้ม' 'หลงใหล' 'ชอบ' 'รัก'
ตามที่เราเป็นคือรู้สึกดีกับคนคนหนึ่งมาครึ่งปีแล้วค่ะ แน่นอนว่าสารภาพบอกความในใจและนกรับประทานมาแล้ว เพราะเขามีคนคุยอยู่ ไม่อยากหักหลังคนคนนั้น (เห็นว่าคุยกันมาได้ครึ่งปีพอๆ กับระยะเวลาที่เรารู้สึกค่ะ) ยอมรับว่าเฮิร์ทหนักมากแต่ไม่ได้อะไรด้วยเท่าไรแล้วไม่คิดจะเดินหน้าแทรกพวกเขาแม้จะมีโอกาสให้ทำก็ตาม (คนคุยไม่ใช่แฟนยังไงมีโอกาสอยู่บ้าง) ที่นี่เรากลับสงสัยตัวเองค่ะที่เกิดความรู้สึกอย่าง 'ความสุข' ขึ้นมา
เรามีความสุขที่ได้รู้สึกดีๆ กับเขาค่ะ แม้จะเจ็บอยู่บ้างแต่กลับมีความสุขจนไม่คิดอยากตัดใจเลย เราคอยให้กำลังใจ ปรึกษา และพูดคุยกันในเรื่องของคนคุยของเขาอยู่บ้าง ก็หึงหวง/อิจฉาตามนิสัยคนนั่นล่ะค่ะ แอบเฮิร์ทหน่อยๆ แต่เดี๋ยวก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม
เราขอแค่ได้เป็นเพื่อนและเคียงข้างเขาก็พอใจ ทำอะไรๆ เพื่อพวกเขามีโมเม้นด้วยกัน ถึงจะเล็กน้อยก็มีความสุขค่ะ เราชอบเสียงหัวเราะกับรอยยิ้มเขามากๆ มองแล้วโลกสดใสขึ้นมาเลย
ที่จริงมีอีกคนนกเขามาเหมือนกัน ตอนนี้พวกเราสองคนที่นกจากคนคนเดียวกันก็กลายเป็นเพื่อนที่คุยถูกคอกันเลย 555555555555
เหมือนจะเริ่มเพ้อแล้วล่ะค่ะ ขอพูดถึงแค่นี้ดีกว่า เพราะจริงๆ มันมีอะไรหลายๆ อย่างลึกซึ้งกว่านี้แต่ไม่อยากพูดถึงมากกลัวเขาและคนรู้จักมาเห็นกระทู้นี้แล้วจำได้ว่าเป็นเราค่ะ เอาเป็นว่าช่วยให้คำตอบทีนะคะ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ
อาการแบบนี้เรียกว่าอะไร?
ระหว่าง 'ปลื้ม' 'หลงใหล' 'ชอบ' 'รัก'
ตามที่เราเป็นคือรู้สึกดีกับคนคนหนึ่งมาครึ่งปีแล้วค่ะ แน่นอนว่าสารภาพบอกความในใจและนกรับประทานมาแล้ว เพราะเขามีคนคุยอยู่ ไม่อยากหักหลังคนคนนั้น (เห็นว่าคุยกันมาได้ครึ่งปีพอๆ กับระยะเวลาที่เรารู้สึกค่ะ) ยอมรับว่าเฮิร์ทหนักมากแต่ไม่ได้อะไรด้วยเท่าไรแล้วไม่คิดจะเดินหน้าแทรกพวกเขาแม้จะมีโอกาสให้ทำก็ตาม (คนคุยไม่ใช่แฟนยังไงมีโอกาสอยู่บ้าง) ที่นี่เรากลับสงสัยตัวเองค่ะที่เกิดความรู้สึกอย่าง 'ความสุข' ขึ้นมา
เรามีความสุขที่ได้รู้สึกดีๆ กับเขาค่ะ แม้จะเจ็บอยู่บ้างแต่กลับมีความสุขจนไม่คิดอยากตัดใจเลย เราคอยให้กำลังใจ ปรึกษา และพูดคุยกันในเรื่องของคนคุยของเขาอยู่บ้าง ก็หึงหวง/อิจฉาตามนิสัยคนนั่นล่ะค่ะ แอบเฮิร์ทหน่อยๆ แต่เดี๋ยวก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม
เราขอแค่ได้เป็นเพื่อนและเคียงข้างเขาก็พอใจ ทำอะไรๆ เพื่อพวกเขามีโมเม้นด้วยกัน ถึงจะเล็กน้อยก็มีความสุขค่ะ เราชอบเสียงหัวเราะกับรอยยิ้มเขามากๆ มองแล้วโลกสดใสขึ้นมาเลย
ที่จริงมีอีกคนนกเขามาเหมือนกัน ตอนนี้พวกเราสองคนที่นกจากคนคนเดียวกันก็กลายเป็นเพื่อนที่คุยถูกคอกันเลย 555555555555
เหมือนจะเริ่มเพ้อแล้วล่ะค่ะ ขอพูดถึงแค่นี้ดีกว่า เพราะจริงๆ มันมีอะไรหลายๆ อย่างลึกซึ้งกว่านี้แต่ไม่อยากพูดถึงมากกลัวเขาและคนรู้จักมาเห็นกระทู้นี้แล้วจำได้ว่าเป็นเราค่ะ เอาเป็นว่าช่วยให้คำตอบทีนะคะ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ