จริงไหมคะที่ว่าชาติไหนที่ใช้ภาษาแบบผันไวยกรณ์จะฉลาดกว่าชาติที่ใช้ภาษาแบบคำโดดเพราะการผันไวยกรณ์จะช่วยให้คิดซับซ้อนกว่า

ประโยคของภาษาเเบบคำโดดกับประโยคของภาษาภาษาที่มีไวยกรณ์มันต่างกันอย่างไงคะ จะเเยกอย่างไงว่ามาจากเเบบไหน เพราะเห็นมีคนบอกว่าภาษาเเบบไวยกรณ์จะเรียงรูปประโยคไม่เหมือนคำโดด เวลาเเปลเป็นภาษาไทยที่เป็นคำโดดร

ในกลุ่มภาษาเเบบคำโดดทั้งหมด ภาษาไทยมีอะไรบ่งที่ที่เเตกต่าง โดเด่น มีในกฏเกณฑ์ที่ภาษาเเบบคำโดดอื่นๆไม่มี ส่วนภาษาเเบบคำโดดที่ดิฉันทราบก็มี ภาษาไทย ภาษาจีน ภาษาเวียดนาม ภาษาพม่า ภาษากะเหรี่ยง ภาษามอญ ภ

มีภาษาต่างชาติภาษาไหนบ้างที่มีความละเอียด ซับซ้อน ความลึก ในการใช้ภาษามากๆ ช่วยยกตัวอย่างด้วยนะคะว่าละเอียดเเค่ไหน เคยได้ยินว่ามีญี่ปุ่นเเน่ๆ เพราะไม่ชอบพูดตรงๆ เเล้วมีภาษาไหนอีกบ้างคะ

ทุกสำเนียงในการพูดของชนเผ่าต่างๆในจีน เช่นกวางตุ้ง เต้จิ๋ว ไหหลำ ฮกเกี้ยน สำเนียงภาษาเป็นกลุ่มคำโดดหมดเลยหรือคะ มีเเบบสำเนียงที่ต้องผันคำเหมือนภาษาอังกฤษไหม