ความรักแพ้ความผูกพัน?

ผมคุยกับคนๆนึงครับเป็นรุ่นพี่อายุมากกว่า 1 ปี ผมคุยกับเขามา 1 เดือนประเด็นคือเขาไม่ได้คุยกับผมคนเดียวซึ่งอีกคนก็อายุมากกว่าเขา 1 ปี เขาคุยกันมี 4 เดือนแต่ไม่ได้เป็นแฟนกัน คนอื่นคิดว่าเขา 2 คนเป็นแฟนกันซึ่งผมก็รู้ว่าเขาไม่ได้คุยกับผมคนเดียวแต่รุ่นพี่คนนี้ผมปลื้มๆเขามาก่อนหน้าที่จะคุยกันแล้วครับก็แค่ดูห่างๆว่าพี่คนนี้น่ารักดีแต่ไม่เคยทักไปและวันนึงเขาก็ทักมาเพราะไลค์ทักผมตกใจมากก็ดีใจเล็กๆเพราะเราก็ปลื้มเขามาอยู่ตลอดก่อนหน้าวันที่เขาทักผมมาเขาก็เดินผ่านหน้าผมแต่เขาจำหน้าผมไม่ได้เขาบอกไม่เคยเห็นหน้าผมเลยด้วยซ้ำ พอเราเริ่มคุยกันไปเรื่อยๆจนต่างฝ่ายต่างรู้สึกผมรู้สึกอยู่ตั้งนานแล้วแต่เขาบอกเขาไม่อยากให้ผมเจ็บเพราะว่าเขาไม่ได้คุยกับผมแต่คนเดียวเขาบอกเขาก็รู้สึกเหมือนกันแต่ที่เขาไม่คบเขาบอกว่า พี่คนที่เขาคุยด้วย 4 เดือนคนนั้นเขาคุยกันมานานจนผูกพันแต่เขาบอกว่าเขาไม่ได้คิดอะไรก็ผูกพันเพราะว่าเขาคุยกันมานานแต่กับผมเขาบอกว่าเขาก็รู้สึกเขาก็ไม่รู้จะทำอย่างไงผมกับเขาเลิกคุยกันบ่อยมากและเป็นฝ่ายผมที่ตามตลอดเพราะผมไม่อยากเลิกคุยกับเขาผมรู้สึกกับเขามากๆ ณ วันที่ตั้งกระทู้ผมก็เลิกคุยกับเขาไปแล้ว แต่ก็มีทักมาคุยกับบ้างแต่ไม่มากเหมือนเมื่อก่อนทั้งๆที่ผมก็อยากคุยให้มันเหมือนเดิมแต่มันก็ทำไม่ได้ โทรคุยกันทุกคืนพอไม่ได้คุยกันมันก็เหมือนมีอะไรขาดหายไป ก่อนหน้านี้ผมขอโทรคุยกับเขาเขาก็คุยกับผมต่างฝ่ายต่างร้องไห้เขาบอกว่าเขาผูกพันกับคนนั้นแต่เขาไม่ได้รู้สึกเหมือนที่เขารู้สึกกับผมแต่ผมก็ดีใจนะว่าเขารู้สึกเหมือนกับผม ซึ่งผมกับเขามีแต่คนคิดว่าเราเป็นแฟนกันแล้วเหมือนที่คนอื่นคิดเหมือนกับรุ่นพี่ที่เขาคุยแต่จริงๆแล้วเราไม่ได้คบกับแต่สำหรับผมผมก็คิดว่าเราเป็นแฟนกันแล้ว เมื่อคืนนี้แม่เขาทักเฟสบุ้คผมว่าถามว่า ผมกับคุยกับเขาอยู่มั้ย ผมก็ตอบว่าก็คุยแต่ไม่ได้มากเหมือนเมื่อก่อนแล้วแล้วเขาก็บอกกับผมว่าผมก็รู้ใช่มั้ยว่าแม่ไม่อยากให้คุยกัน ผมก็แอบเจ็บแหละก่อนหน้านี้แม่เขาก็เคยทักมาถามว่า ลูกเขาเป็นอะไรทะเลาะอะไรกับรุ่นพี่คนนั้นเขายังบอกอีกว่าเขาไม่อยากเห็นลูกเขาเสียใจเขาอยากให้ลูกเขาคบกับรุ่นพี่คนนั้น ตอนนั้นผมสับสนมากควรจะทำอย่างไรต่อดีก็อย่างจะถามเพื่อนๆว่าผมควรทำยังไงต่อดีควรพยายามเข้าหาเขาอีกมั้ยขอบคุณครับ