บางทีก็อยากหลับแล้วไม่ตื่นอีกเลย.

//เหนื่อยกับชีวิตจริงๆนะคะ..แม่ก็ไม่รัก มีแต่คนเกลียด ทุกอย่างพังไปหมด
อยากเล่าให้ทุกคนฟังนะคะ...พ่อ-แม่ เราเลิกกันค่ะ พ่อแต่งงานใหม่ เราอยู่กับแม่ แต่เราก็เจอพ่อทุกวันนะคะ ไปรับ-ส่งที่รร. แล้วก็พาไปกินข้าวนู่นนี่นั่น / ครอบครัวเราไม่ได้ร่ำรวยนะคะ แม่เป็นคนเดียวที่หาเงินในบ้าน เลยเครียดเรื่องงานมากๆ ตอนเย็นกลับมา อารมณ์เสียก็มาลงที่เราค่ะ เรารู้สึกไม่อยากอยู่กับแม่เลยค่ะ...รู้สึกไม่มีความสุขที่อยู่กับแม่
// เรามีพี่ชายค่ะ ห่างกัน1ปี เลยถูกเลี้ยงเหมือนเพื่อนกัน...เราเป็นคนเก่งนะคะ เรียนก้ดี กีฬาก็ได้ แต่แม่ไม่เคยชมเลย รักแต่พี่ชายมากกว่า..เราเกรดตกแค่นิดเดียว ด่าเหมือนฆ่าใครตาย พี่ชายเกรดขึ้นแค่ 0.01 ก็ชมเอาชมเอา...สอบเข้าเราสอบได้ที่ 199 จากสองพันกว่าคนแม่ก็ด่าว่าทำไมได้ที่เยอะจัง..พี่ชายได้ที่500กว่า แม่ก็เอาแต่ชม....เราเป็นนักกีฬาค่ะ ได้เหรียญทองระดับประเทศเลยนะคะ พอเอาให้แม่ดู แม่ก็บอกว่า เก่ง แค่นี้...พอเราถามว่าทำไมไม่เคยชมเราบ้างเลย แม่ก็บอกว่า เราเป็นของตาย ยังไงก็ได้อยู่แล้ว..พี่ชายได้เหรียญทองแดง ระดับรร. ตั้งโชว์เลยนะ...งานวันเกิดก็จัดแค่พี่ชาย งานวันเกิดเราก็บอกว่าไม่ว่าง...ใครต่อใครก็บอกว่าแม่รักพี่ชายมากกว่า. งานบ้านก็มีแต่เราทำ อ้างว่าพี่เป็นผู้ชาย..แล้วแม่ยังกล้าบอกนะคะว่าทำไมถึงไม่ทำ...มีแต่พี่ชายทำ ทั้งที่พี่ชายทำต่อหน้าแม่ เฮ้อ เหนื่อย
// แม่ชอบทวงบุญคุณค่ะ เรารู้นะคะว่าต้องตอบแทน แต่แม่ทำให้เรารู้สึกว่าแม่เลี้ยงเราเพื่อตอนโตหาเงินให้แม่ ดูแลแม่ แต่ไม่ได้เลี้ยงเราด้วยใจจริงๆ..
บางทีก็คิดนะคะ..ตายไปดีกว่า ชีวิตเรามีแต่คนเกลียด