เราจะจัดการกับคนเห็นแก่ตัวและไม่เอาไหนยังไง

เกิ่นก่อนเลยก็คือ มีญาติลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งค่ะ เค้าเป็นน้องเรา 2 ปี มาเรียนมหาลัยเดียวกัน อยู่หอเดียวกัน
ตอนที่อยู่ด้วยกันเราก็ดีค่ะ เข้าใจกัน รู้นิสัยกันไปหมด รู้ใจกันทุกอย่าง สนิทกันมากกกกกกกกก
     แต่นิสัยเสียของเราคือ เราเป็นคนที่คิดมากและชอบทำอะไรให้เครียไม่อยากค้างคา
     นิสัยเสียของเค้าคือ เป็นคนไม่คิดอะไรเลย ทุกเรื่องง่ายไปหมด เอาแค่ที่ตัวเองสบายใจ
     ข้อดีที่เรามีเหมือนกันคือเราปรึกษากันได้ทุกเรื่อง

มาวันหนึ่งเค้ามีแฟนแล้วติดแฟน เลยเผยธาตุแท้ออกมา คือพูดจาโกหก แถไปเรื่อย เพื่อเอาตัวรอด ไม่เรียนหนังสือ แต่โกหกว่ามาเรียนตลอด ไม่เคยกลับมาห้องและโกหกไปมา พอเราพยายามเตือนก็โกหก แรกๆ เราเชื่อเค้าทุกคำ หลังๆเริ่มรู้ทัน เขาก็ยังโกหกอยู่เหมือนเดิม พอเราจับได้เรื่องที่เค้าโกหก เข้าจะชอบพูดว่า 'เออน่ะ' พ่อเราเตือนอะไรก็บอกว่า 'เออน่ะเชื่อกูกูจัดการได้' เค้าเคยสัญญาไรไว้เค้าไม่เคยทำได้เลย
ประเด็นคือไม่ว่าจะพูดยังไงยิ่งเราเดือด เราพูดเค้ายิ่งออกห่าง ถ้าเราไม่พูดเลยก็ห่วง ยิ่งแย่ลงทุกวัน จะทำยังไงกับคนแบบนี้ดีคะ ให้เค้าคิดได้บ้างสำนึกบ้าง มีวิธีดัดนิสัยมั้นคะ