อยากบวช แต่เป็นห่วงแม่ ขอคำปรึกษาครับ

ผมอยู่บ้านกับแม่2คน พี่น้องก็ออกไปมีครอบครัวกัน ผมก็สงสารแม่กลัวจะว้าเหว่ ผมก็อยากจะบวชที่อยากบวชเพราะ อยากหลุดพ้นทุกข์ ใจไปยึดอะไร เข้าไปหลง ความงาม เพลิดเพลิน สุดท้ายก็ทุกข์ ทุกอย่างมีตอนจบ ห่วงก็แต่ แม่ ผมคิดว่าจะเก็บเงินสักก้อน แสน+ให้แม่ แล้วไปบวช ระหว่างเก็บเงิน ก็ฝึกจิตไม่ควรหลง ไม่มีสิ่งใดหน้าหลง แล้วก็ผมเป็นคนเบื่อง่าย ได้มาแล้วก็เบื่อ  ใครมีความเห็นอย่างไร หรือธรรมะดีๆก็แนะนำได้ครับ ขอถามอีกเรื่อง เราจะขจัดลบล้างไม่ให้ยึดติดความรู้สึกส่วนลึกอย่างไรครับ เช่น คนนี้ว่าเราแรงเล่นพ่อแม่เลย แล้วตัวเองก็พยายามไม่ไปใส่ใจแต่ใจส่วนลึกมันก็ฝังใจ เมื่อเห็นหน้าคนว่า เราก็ไม่อยากจะมองประมาณนี้ ครับ ไม่เข้าใจก็ขออภัย ผมเป็นคนเรียบเรียงคำพูดไม่ค่อยเป็น