[CR] วัดสกทาคามี (วัดผาลาด) วัดในเชียงใหม่ที่คนไทยอาจไม่รู้จัก

เมื่อได้มีโอกาสได้ไปเที่ยงเชียงใหม่ ผมมักหาเวลาไปไหว้พระที่วัดพระธาตุดอยสุเทพเสมอ และทุกครั้งที่เดินทางใกล้ถึงวัดพระธาตุดอยสุเทพ จะมองไปเห็นวัดนึงอยู่ฝั่งซ้ายมือก่อนถึงวัดพระธาตุดอยสุเทพประมาณ 6 KM เสมอๆ ด้วยความสงสัยว่าวัดสวยไหม น่าเที่ยวไหม จึงเป็นที่มาของการไปเที่ยวชมวัดนี้
วัดที่ว่านี้ ชื่อ "วัดสกทาคามี " แต่คนแถวนั้นเรียกสั้นๆ ว่า "วัดผาลาด" เพราะ เรียกตามลักษณะภูมิประเทศที่วัดตั้งอยู่ นั่นคือ มีหน้าผาลาดลงไปด้านล่าง นั่นเอง
     
      ถนนขาขึ้นไปวัดพระธาตุดอยสุเทพ



      ป้ายทางเข้าวัด มีป้ายชัดเจนมาก แต่หลายคน (รวมถึงผมด้วย) ไม่ทราบว่าภายในวัดเป็นอย่างไรบ้าง


      ซ้ายมือของป้ายชื่อวัด (มองเห็นจากริมถนนขึ้นวัดพระธาตุ) จะมองเห็นวิหารนี้ตั้งอยู่



      เมื่อเดินหรือนั่งรถลงไปด้านใน (เป็นทางลาดต่ำเข้าไปด้านใน) จะเห็นแนวทิวต้นไผ่







     ก่อนถึงทางเข้าภายในวัดจะมีลานจอดรถ




     ชาวต่างชาติควรแต่งกายให้เรียบร้อย



      เมื่อเข้าไปด้านในจะเป็นรูปปั้นสัตว์นี้ตั้งอยู่อย่างโดดเด่น



      เมื่อเดินเข้าไปด้านใน สิ่งแรกที่เห็น คือ โรงฉันข้าวของพระสงฆ์



      และพบเห็นวิหารเล็กๆ ที่ให้นักท่องเที่ยวเข้าไปกราบไหว้ได้








        สถูปภายในวัด



      บรรยากาศภายในวัดสงบ ร่มเย็น เหมาะแก่การนักผ่อนคลาย และอากาศดีมากๆ






     ในวิหารมีพระพุทธรูปที่สวยงาม นักท่องเที่ยวสามารถเข้าไปนั่งสมาธิ กราบไหว้ ขอพรได้



      ด้านข้างของธารน้ำตกมีวิหารนี้ตั้งอยู่ วันที่ไปเข้าไม่เปิดให้เข้าชม แต่นักท่องเที่ยวแวะไปถ่ายรูปกันจำนวนมาก





      เท่าที่สังเกตุไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวชาวไทย พบเห็นแต่ชาวต่างชาติเป็นส่วนมาก













      ด้านข้างของวัดมีธารน้ำตกที่ไหลมาจากด้านบน ซึ่งเย็นและมีเสียงน้ำที่ฟังแล้วรู้สึกผ่อนคลายดีมาก
      










     มีชาวญี่ปุ่น (คนนี้) สนใจตรงนี้มาก





      ด้านข้างๆ ของธารน้ำเป็นเส้นทางเดินสำรวจธรรมชาติจากด้านหลัง มช. ไปวัดพระธาตุดอยสุเทพ ซึ่งพบเห็นชาวต่างชาติเดินผ่านตลอดเวลา






      บริเวณลานผาลาดจุดที่น้ำตกไหลผ่าน มีจุดชมวิวมองเห็นรันเวย์ของท่าอากาศยานเชียงใหม่ด้วย




      ในวันที่ผมไปเที่ยว พบเห็นศิลปินมาวาดภาพของน้ำตกภายในวัดด้วย





      ภายในวัดมีร้านขายกาแฟสดด้วย (แก้วละ 40 บาท ทุกเมนู)


      สั่งกาแฟปุ๊บ ไปนั่งทานชิวๆกับอากาศที่เย็นและบริสุทธิ์มาก





      หรืออาจจะไปนั่งชิวๆ ทานกาแฟด้านล่าง พร้อมดูสายน้ำก็ได้












ประวัติของวัด [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ความเป็นมา

          วัดผาลาดเดิมสร้างขึ้นในรัชสมัยพระเจ้ากือนา เพื่อเป็นอนุสรณ์ในการเสี่ยงทายหาสถานที่ประดิษฐานพระบรมธาตุ ตามตำนานสร้างพระธาตุดอยสุเทพ ช้างที่อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุนั้น  ได้เดินทางมุ่งตรงไปทางดอยอ้อยช้าง ทิศตะวันตกของเมือง พระเจ้ากือนาพร้อมทั้งพญาลิไทยจากเมืองสุโขทัย  และเหล่าเสนาอามาตย์  ก็แห่งฆ้อง กลอง  ตามหลังช้างไป เมื่อไปถึงยอดดอยแห่งหนึ่งช้างก็หยุดและย่อเข่าลง  พระเจ้ากือนาและบริวารต่างเห็นพร้องกันว่าควรประดิษฐานพระบรมสารีริกธาต ณ ที่นั้น ขณะที่ทุกคนกำลังสนทนากันอยู่นั้น ช้างก็ลุกขึ้นเดิน และหยุดย่อเข่าลงอีก (ภาษาเหนือเรียกอาการของช้างว่า “ยอบลง”) ทำกิริยาอย่างนี้ 3 ครั้ง แล้วเดินต่อไปเมื่อไปถึงผาลาดหรือห้วยผีบ้า(เรียกตามชื่อพระมหาเถร จันทร์ฯ   อ่านรายละเอียดในประวัติวัดอุโมงค์) ข้างธารน้ำตกมีที่ราบเป็นบริเวณกว้าง จึงหยุดพักอยู่ชั่วระยะหนึ่ง แล้วเดินทางต่อไปกระทั่งถึงดอยอ้อยช้าง และอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุบรรจุ ณ สถานที่นั้น  คือวัดพระธาตุดอยสุเทพ ปัจจุบัน
         หลังจาสร้างพระธาตุดอยสุเทพเสร็จแล้ว  พระเจ้ากือนา ทรงมีพระราชดำริให้สร้างวัดตามรายทางอัญเชิญเพื่อเป็นอนุสรณ์  ขึ้นอีก  3 แห่ง  คือ

               1. วัดโสดาปันนาราม หรือสามยอบ (เรียกตามอาการของช้างที่ย่อเข่าลง 3 ครั้ง)  ปัจจุบันเป็นวัดร้างในบริเวณของวัดผาลาด  อยู่ห่างจากสถานีโทรทัศน์ช่อง 7 มาประมาณ 1 กิโลเมตร

               2. วัดสกทาคามีวนาราม หรือผาลาด (เรียกตามลักษณะของผาน้ำตกที่ลาดชัน ผู้เฒ่าผู้แก่เรียก ตามชื่อธารน้ำตกผาลาด)

               3. วัดอนาคามีวนาราม หรือม่อนพญาหงส์ ปัจจุบันคือสันกู่  เป็นป่าช้าของวัดพระธาตุดอยสุเทพ  ก่อนจะถึงโค้งขุนกันจะมีทางแยกเล็ก ๆ เข้าไปทางซ้ายมือ  (ยังสืบค้นที่มาของชื่อม่อนพญาหงส์อยู่  แต่สันนิษฐานว่า บริเวณดังกล่าวน่ามีหงส์  หรือนกยูงอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก  และน่าจะสร้างมาตั้งแต่สมัยขอม หรือ ละโว้ เรืองอำนาจโดยท่านสุเทวฤาษี  ก่อนสร้างเมืองหริภุญชัย)

          วัดพระธาตุดอยสุเทพ เป็น วัดอรหันต์  หลังจากทำบุญปอยหลวง(ฉลองสมโภช)วัดทั้งสี่แห่งแล้ว  มอบให้ชาวบ้านขึ้นไปเป็นผู้ดูแลวัดทั้ง 4 แห่ง

โบราณสถานภายในวัด

              วิหาร  สร้างขึ้นในในสมัยครูบาศรีวิชัยสร้างทางขึ้นดอยสุเทพ   โดยเลี่ยงจากฐานวิหารเดิมมาทางทิศใต้  เพื่อไม่ให้ซ้อนที่กัน  โดยมีสล่า( ช่าง) เป็นชาวพม่า ซึ่งล้วนเป็นลูกศิษย์ของครูบาเทิ้ม วัดแสนฝาง และครูบาสิทธิ วัดท่าสะต๋อย ด้านหน้าบันวิหารแกะสลักเป็นรูปนกยูงสัญลักษณ์ของพม่า  ส่วนด้านหลังแกะเป็นรูปกระต่ายอันเป็นปีเกิดของครูบาเทิ้ม  ปัจจุบันป้านลม  ช่อฟ้าหักลงมาเกือบหมด หลังคาก็ผุพังชำรุดหลายแห่ง  เมื่อฝนตกจะเกิดการรั่วซึมเกือบทั่วทั้งหลัง

เจดีย์  เป็นศิลปะสมัยครูบาศรีวิชัยเช่นเดียวกัน  แต่สร้างโดยช่างชาวพม่า  กลุ่มเดียวกับที่สร้างวิหารงานจึงออกมาเป็นศิลปะแบบพม่า  สันนิษฐานว่ารูปทรงน่าจะคล้ายกันกับ วัดมหาวัน  ถนนท่าแพ  เชียงใหม่  (ผู้เขียน) แต่สภาพปัจจุบันถูกขุดเจาะเอาของไปตั้งแต่สมัยสงครามโลก  และสมัยหลังสงคราม  จนเป็นเหตุให้ยอดเจดีย์พังลงมา  องค์เจดีย์กลวงเป็นรูใหญ่  ควรได้รับการบูรณะอย่างเร่งด่วน  ไม่เช่นนั้นจะพังลงมามากกว่านี้

บ่อน้ำ  บ้างบอกว่าเป็นบ่อน้ำทิพย์  จากการสังเกตุทำให้ทราบว่ามีการสร้างทับขึ้นหลายครั้ง จึงสันนิษฐานว่า ครั้งที่หนึ่งสร้างขึ้นโดยชาวเมืองสุโขทัยที่ติดตามงานบุญอัญเชิญพระธาตุ ร่วมกับพระเจ้ากือนา  เพื่อเอาน้ำไว้กิน อาบ  เป็นวิธีการกรองน้ำอย่างหนึ่งของคนโบราณ  จะได้ไม่ต้องใช้น้ำจากลำห้วยโดยตรง   ครั้งที่สองน่าจะเป็นสมัยที่พม่าครองเมืองเชียงใหม่(ดูจากอิฐที่ปากบ่อ น้ำ)  และครั้งที่สามในสมัยครูบาศรีวิชัย  การสร้างมณฑปครอบบ่อน้ำนี้เป็นประเพณีที่นิยมทำกันในถิ่นชาวไทย ใหญ่  และทางภาคเหนือของพม่า            

พระพุทธรูปหน้าผา   เดิมเป็นหอพระพุทธรูปที่สวยงามมาก คุณบุญเสริมถ่ายภาพไว้ เป็นวิหารสี่เหลี่ยมตามแนวผา  ศิลป์พม่าร่วมสมัย