มีพ่อแม่ลำเอียงกันบ้างไหม

ผมมีน้องอยู่1คนครับห่างกับผมอยู่1ปี ผมรู้สึกว่าพ่อแม่ชอบลำเอียงมาก รักน้องแต่กลับทำเหมือนผมเป็นทาส พ่อแม่ให้ความสำคัญกับผมน้อยมาก ถ้าโรงเรียนน้องมีงานอะไรก็ไปตลอด แต่ไม่เคยไปของผมเลย พ่อแม่ชอบใช้งานผมด้วยครับ ผมก็ไม่ได้คิดอะไร แต่สิ่งที่ทำให้คิดคือน้องโคตรสบาย ไม่ว่าจะล้างจาน ทำกับข้าว ทำความสะอาดบ้าน พ่อแม่ก็ไม่เคยให้น้องทำสักครั้ง ปล่อยให้น้องมีความสุข แต่ผมกลับหดหู่ แล้วก็ไม่ใช่แค่พ่อแม่ที่เป็นแบบนี้ เป็นกันทั้งตระกูล ก็มีบางครั้งนะครับที่ผมทนไม่ไหวก็อาจระบายความรู้สึกนี้ออกไป แล้วพ่อแม่ก็พูดขึ้นมาคำนึงซึ่งได้ยินตั้งแต่เด็กๆจนตอนนี้ก็ม.1แล้ว คือ"น้องมันเล็กอยู่" ถ้าตอนนั้นผมโกรธมากก็นั่งเศร้าอย่างเดียวแต่ถ้าผมยังพอมีสติอยู่ผมก็จะมองกลับไปดูตัวเองตอนอายุเท่าน้อง ซึ่งผมก็ทำทุกๆอย่าง ผมอยากรู้จังเลยครับว่าอะไรที่ทำให้พ่อกับแม่ให้ความสำคัญกับผมต่างจากน้องมากเหลือเกิน เกรดผมก็ดีกว่า คุณธรรมด้านต่างๆผมคิดว่าผมก็โอเคกว่า หรือเป็นเพราะผมไม่หล่อไม่ผอมไม่ขาวเหมือนน้อง ผมไม่มีความสุขเลยครับ ผมควรทำอย่างไรดี