วันนี้จะมาบอกเล่าประสบการณ์หมาหาย ถึง 3 ครั้ง (บวกกับความเชื่อส่วนบุคคล)
เนื่องจากเป็นครอบครัวรักสัตว์ เราเลี้ยงหมามาตั้งแต่เด็กๆ พอโตขึ้นทำงานพอมีเงินบ้าง ก็หาน้องๆมาเลี้ยงเอง ตัวแรกที่เลี้ยงเป็นน้องพันธุ์ปอม (ปัจจุบันอายุ 7 ปี) ซึ่งเราเลี้ยงน้องมาได้ประมาณ 6 เดือน เราได้ที่อยู่ไปอยู่กับแฟน ซึ่งที่บ้านแฟนมักจะมีเพื่อนๆมาหาอยู่บ่อยๆ และวันที่น้องหายเป็นตอนกลางคืน เรากับแฟนนอนดูหนังกันอยู่ และเราเห็นน้องนอนแทะกระดูกอยู่ ซักพักน้องออกไปข้างนอกบ้าน เราก็คิดว่าคงไปฉี่ ไปอึ อะไรทำนองนี้ (น้องไม่ฉี่ อึ ในบ้านค่ะ) แต่หายไปนานผิดปกติ เลยเดินออกไปดูกลัวน้องจะเดินออกไปบนถนน และเราก็ไม่เจอน้องแล้วค่ะ เดินหาจนทั่ว (ตอนนั้นเพื่อนแฟนมาที่บ้านด้วยขอใช้นามสมมุติ เป็น นาย A ) เราเลยเดินกลับมาบอกแฟน บอกเพื่อน ให้ช่วยกันหา สรุปคืนนั้นหาไม่เจอค่ะ เรานอนร้องไห้ทั้งคืน ทำไรอะไรไม่ได้ ตอนเช้าก็ตามหาน้องอีกรอบ พอไม่เจอก็ไปแจ้งความ และเราโทรปรึกษาที่บ้านและยายแนะนำให้ลองบนบานศาลกล่าวดู เราจึงไปบนไว้ที่ศาลหลักเมือง (ไข่ 100 ฟอง) โดยขอแค่ให้ได้น้องกลับมา
กว่าจะทำใจได้ว่าน้องหายไป ก็ตก 2 อาทิตย์ และผ่านไป 1 เดือนเต็มค่ะ เราไปเดินเล่นที่ตลาด ซึ่งตลาดนี้จะขายจำพวกเสื้อผ้า ซึ่งเราไม่ค่อยชอบช็อปปิ้งของจำพวกนี้เลยไม่ค่อยได้มา พอเราจอดรถเท่านั้นค่ะ เราเห็นน้องหมาลักษณะคล้ายหมาเรามากนั่งอยู่ในร้านผ้าร้านหนึ่ง เราเอะใจเลยเดินไปดูใกล้ๆ พอน้องหมาเค้าเค้าดมกลิ่นและเค้าก็ร้องแบบดีใจ กระโดดใส่เราใหญ่ เราน้ำตาไหลเลย เรียกชื่อเค้า ทั้งกอดทั้งหอมค่ะ คนแถวนั้นถ่ายรูปมองกันใหญ่เลย เราเลยถามป้าที่เอาน้องหมามา ว่าเจอน้องที่ไหน ถามไปมาสรุป เพื่อนแฟนเป็นคนอุ้มหมาไปค่ะ ใช้ช่วงเวลาที่น้องออกมาข้างนอกแล้วอุ้มน้องไปโดยมีการวางแผนนัดรับอย่างดีค่ะ จากนั้นเอาน้องไปขังให้อดอาหาร เนื้อตัวมอมแม และเอาไปขายต่อ โดยบอกว่าเราเลี้ยงน้องได้ไม่ดีและสงสารเลยจับมาขาย
ทั้งนี้เรายังคิดว่าอาจเป็นเพราะสิ่งศักดิ์สิทธ์ ก็เป็นได้ค่ะ
จากเหตุการณ์นั้นผ่านไป 5-6 ปี ปัจจุบันเรามีน้องหมาเพิ่มอีก 1 ตัว เป็นพันธ์บีเกิ้ลค่ะ นิสัยน้องดื้อมาก อึ ฉี่ในบ้านเป็นประจำ ยิ่งพูดยิ่งมึน และถ้าน้องหลุดออกจากบ้านไปเองโดยที่ไม่ได้จูงน้องไป น้องจะเดินไปแล้วหาทางกลับบ้านไม่ได้ ต้องตามแบบนี้อยู่หลายครั้ง จนกระทั่งวันนึง เราทำงานอยู่ และแฟนโทรมาบอกว่าหมาหลุดออกจากบ้านไป ซึ่งปกติ น้องก็ไม่เคยไปไหนไกลเกิน 10 ซอย เราก้ไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะคิดว่าจะหาเจอเป็นปกติ แต่แฟนกลับบอกว่าน้องไปตั้งแต่ 10 โมงเช้า จนตอนนั้น ก็บ่ายโมงกว่าแล้วค่ะ เราเลยตกใจมาก รีบลางานออกมาหาน้องเองเลย หาอยู่นานมาก่ะทุกซอยแต่ไม่เจอ เราจึงบนบานกับเจ้าที่ไว้อีกค่ะ และซักพักก็มีคนใจดีคนนึงบ้านใกล้ๆ เข้ามาแสดงความช่วยเหลือ โดยช่วยโพสต์รูปหาน้องให้ และผ่านไปพียง 5 นาทีเองค่ะก็เจอในที่สุดค่ะ โดยมีนักท่องเที่ยวเจอน้อง คิดว่าน้องหลงมา จึงโพสต์รูปลงเฟสบุ๊ค และรออยู่นานแล้วไม่มีคนติดต่อรับ เลยพาน้องกลับบ้านไปด้วย ด้วยบ้านเค้าข้ามจากจังหวัดที่เราอยู่ไปถึง 2 จังหวัดเลยค่ะ
แต่โชคดีที่เค้าเอามาส่งเราครึ่งทาง งานนี้ก็ต้องแก้บนด้วยไก่ต้มไปค่ะ
ล่าสุดเราย้ายบ้านออกมาน้องเมองหน่อย ย้ายมาได้2 อาทิตย์ บีเกิ้ลตัวเดิมเลยค่ะ 2 วันที่แล้วนี่เอง น้องหลุดออกจากบ้านไปตอนกลางคืน โดยน้องดันประตูบ้านออกไปเองอีกครั้ง คาดว่าน้องเห็นแมว (การที่น้องหมาหายในตอนกลางคืน เป็นอะไรที่แทบจะทำใจไว้เลยว่าไม่เจอแน่) ซึ่งตอนนั้นประมาณ 2 ทุ่มค่ะ เราอาบน้ำเสร็จ ออกมาเตรียมตัวจะนอน หาน้องไม่เจอค่ะ เลยออกกันตามหาอีก หาจนห้าทุ่มกว่าก้ไม่เจอ ตอนนั้นร้องไห้เลยค่ะ เครียดมากห่วงน้อง ก็จุดธูปอีกรอบนึงค่ะ คราวนี้ไก่ต้มกับเหล้าขาวไปเลยค่ะ ขอน้องกลับมาในคืนนั้น พอธุปหมดดอกไปได้ 5 -10 นาที พี่สาวแฟนโทรมาเลยค่ะ บอกว่าน้องหมาหายรึป่าวมีคนเก็บได้ และเอามาโพสต์ลงเฟสบุ๊ค ตอนนี้พูดไปขนลุกไปเลยค่ะ เราจึงไปรับน้องมา เชื่อมั้ยค่ะ ว่าคนที่เก็บได้ บ้านห่างกันแค่ 2-3 หลังเองค่ะ ในจุดนั้นเราวนหาหลายรอบแล้วแต่ไม่เจอค่ะ คนเจอยังแจ้งอีกว่าน้องนั่งอยู่ตรงนี้นานมากแล้วด้วยค่ะ
ทั้งหมดนี้อยู่ที่ความเชื่อส่วนบุคคลนะค่ะ มาแชร์ประสบการณ์ให้ทุกคนค่ะ ใครมีเรื่องราวแบบนี้แชรืกันได้นะค่ะ
ใครเคยสัตว์เลี้ยงหายบ้างค่ะ
เนื่องจากเป็นครอบครัวรักสัตว์ เราเลี้ยงหมามาตั้งแต่เด็กๆ พอโตขึ้นทำงานพอมีเงินบ้าง ก็หาน้องๆมาเลี้ยงเอง ตัวแรกที่เลี้ยงเป็นน้องพันธุ์ปอม (ปัจจุบันอายุ 7 ปี) ซึ่งเราเลี้ยงน้องมาได้ประมาณ 6 เดือน เราได้ที่อยู่ไปอยู่กับแฟน ซึ่งที่บ้านแฟนมักจะมีเพื่อนๆมาหาอยู่บ่อยๆ และวันที่น้องหายเป็นตอนกลางคืน เรากับแฟนนอนดูหนังกันอยู่ และเราเห็นน้องนอนแทะกระดูกอยู่ ซักพักน้องออกไปข้างนอกบ้าน เราก็คิดว่าคงไปฉี่ ไปอึ อะไรทำนองนี้ (น้องไม่ฉี่ อึ ในบ้านค่ะ) แต่หายไปนานผิดปกติ เลยเดินออกไปดูกลัวน้องจะเดินออกไปบนถนน และเราก็ไม่เจอน้องแล้วค่ะ เดินหาจนทั่ว (ตอนนั้นเพื่อนแฟนมาที่บ้านด้วยขอใช้นามสมมุติ เป็น นาย A ) เราเลยเดินกลับมาบอกแฟน บอกเพื่อน ให้ช่วยกันหา สรุปคืนนั้นหาไม่เจอค่ะ เรานอนร้องไห้ทั้งคืน ทำไรอะไรไม่ได้ ตอนเช้าก็ตามหาน้องอีกรอบ พอไม่เจอก็ไปแจ้งความ และเราโทรปรึกษาที่บ้านและยายแนะนำให้ลองบนบานศาลกล่าวดู เราจึงไปบนไว้ที่ศาลหลักเมือง (ไข่ 100 ฟอง) โดยขอแค่ให้ได้น้องกลับมา
กว่าจะทำใจได้ว่าน้องหายไป ก็ตก 2 อาทิตย์ และผ่านไป 1 เดือนเต็มค่ะ เราไปเดินเล่นที่ตลาด ซึ่งตลาดนี้จะขายจำพวกเสื้อผ้า ซึ่งเราไม่ค่อยชอบช็อปปิ้งของจำพวกนี้เลยไม่ค่อยได้มา พอเราจอดรถเท่านั้นค่ะ เราเห็นน้องหมาลักษณะคล้ายหมาเรามากนั่งอยู่ในร้านผ้าร้านหนึ่ง เราเอะใจเลยเดินไปดูใกล้ๆ พอน้องหมาเค้าเค้าดมกลิ่นและเค้าก็ร้องแบบดีใจ กระโดดใส่เราใหญ่ เราน้ำตาไหลเลย เรียกชื่อเค้า ทั้งกอดทั้งหอมค่ะ คนแถวนั้นถ่ายรูปมองกันใหญ่เลย เราเลยถามป้าที่เอาน้องหมามา ว่าเจอน้องที่ไหน ถามไปมาสรุป เพื่อนแฟนเป็นคนอุ้มหมาไปค่ะ ใช้ช่วงเวลาที่น้องออกมาข้างนอกแล้วอุ้มน้องไปโดยมีการวางแผนนัดรับอย่างดีค่ะ จากนั้นเอาน้องไปขังให้อดอาหาร เนื้อตัวมอมแม และเอาไปขายต่อ โดยบอกว่าเราเลี้ยงน้องได้ไม่ดีและสงสารเลยจับมาขาย
ทั้งนี้เรายังคิดว่าอาจเป็นเพราะสิ่งศักดิ์สิทธ์ ก็เป็นได้ค่ะ
จากเหตุการณ์นั้นผ่านไป 5-6 ปี ปัจจุบันเรามีน้องหมาเพิ่มอีก 1 ตัว เป็นพันธ์บีเกิ้ลค่ะ นิสัยน้องดื้อมาก อึ ฉี่ในบ้านเป็นประจำ ยิ่งพูดยิ่งมึน และถ้าน้องหลุดออกจากบ้านไปเองโดยที่ไม่ได้จูงน้องไป น้องจะเดินไปแล้วหาทางกลับบ้านไม่ได้ ต้องตามแบบนี้อยู่หลายครั้ง จนกระทั่งวันนึง เราทำงานอยู่ และแฟนโทรมาบอกว่าหมาหลุดออกจากบ้านไป ซึ่งปกติ น้องก็ไม่เคยไปไหนไกลเกิน 10 ซอย เราก้ไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะคิดว่าจะหาเจอเป็นปกติ แต่แฟนกลับบอกว่าน้องไปตั้งแต่ 10 โมงเช้า จนตอนนั้น ก็บ่ายโมงกว่าแล้วค่ะ เราเลยตกใจมาก รีบลางานออกมาหาน้องเองเลย หาอยู่นานมาก่ะทุกซอยแต่ไม่เจอ เราจึงบนบานกับเจ้าที่ไว้อีกค่ะ และซักพักก็มีคนใจดีคนนึงบ้านใกล้ๆ เข้ามาแสดงความช่วยเหลือ โดยช่วยโพสต์รูปหาน้องให้ และผ่านไปพียง 5 นาทีเองค่ะก็เจอในที่สุดค่ะ โดยมีนักท่องเที่ยวเจอน้อง คิดว่าน้องหลงมา จึงโพสต์รูปลงเฟสบุ๊ค และรออยู่นานแล้วไม่มีคนติดต่อรับ เลยพาน้องกลับบ้านไปด้วย ด้วยบ้านเค้าข้ามจากจังหวัดที่เราอยู่ไปถึง 2 จังหวัดเลยค่ะ
แต่โชคดีที่เค้าเอามาส่งเราครึ่งทาง งานนี้ก็ต้องแก้บนด้วยไก่ต้มไปค่ะ
ล่าสุดเราย้ายบ้านออกมาน้องเมองหน่อย ย้ายมาได้2 อาทิตย์ บีเกิ้ลตัวเดิมเลยค่ะ 2 วันที่แล้วนี่เอง น้องหลุดออกจากบ้านไปตอนกลางคืน โดยน้องดันประตูบ้านออกไปเองอีกครั้ง คาดว่าน้องเห็นแมว (การที่น้องหมาหายในตอนกลางคืน เป็นอะไรที่แทบจะทำใจไว้เลยว่าไม่เจอแน่) ซึ่งตอนนั้นประมาณ 2 ทุ่มค่ะ เราอาบน้ำเสร็จ ออกมาเตรียมตัวจะนอน หาน้องไม่เจอค่ะ เลยออกกันตามหาอีก หาจนห้าทุ่มกว่าก้ไม่เจอ ตอนนั้นร้องไห้เลยค่ะ เครียดมากห่วงน้อง ก็จุดธูปอีกรอบนึงค่ะ คราวนี้ไก่ต้มกับเหล้าขาวไปเลยค่ะ ขอน้องกลับมาในคืนนั้น พอธุปหมดดอกไปได้ 5 -10 นาที พี่สาวแฟนโทรมาเลยค่ะ บอกว่าน้องหมาหายรึป่าวมีคนเก็บได้ และเอามาโพสต์ลงเฟสบุ๊ค ตอนนี้พูดไปขนลุกไปเลยค่ะ เราจึงไปรับน้องมา เชื่อมั้ยค่ะ ว่าคนที่เก็บได้ บ้านห่างกันแค่ 2-3 หลังเองค่ะ ในจุดนั้นเราวนหาหลายรอบแล้วแต่ไม่เจอค่ะ คนเจอยังแจ้งอีกว่าน้องนั่งอยู่ตรงนี้นานมากแล้วด้วยค่ะ
ทั้งหมดนี้อยู่ที่ความเชื่อส่วนบุคคลนะค่ะ มาแชร์ประสบการณ์ให้ทุกคนค่ะ ใครมีเรื่องราวแบบนี้แชรืกันได้นะค่ะ