สวัสดีค่ะ เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ตอนนี้มีแฟนที่อยู่ห่างไกลกันมาก
เค้าทำงานเป็นรั้วของประเทศชาติ คอยดูแลสถานที่ที่ไม่สงบในปลายด้ามขวานของไทย
ต้องออกรัชการตรวจดูความเรียบร้อยของพื้นที่ และเป็นความฝันอย่างหนึ่งของเค้า
ส่วนเราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ติดแฟนเป็นมากกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบใช้ชีวิตในโลกส่วนตัว ไม่ชอบพบปะกับเพื่อนฝูงและคนที่เนื่องแน่นเท่าไร
แต่เป็นคนที่มีนิสัยติดแฟน และชอบอ้อน อยากคุย อยากได้ยินเเสียง
ถึงแม้เรานั้นจะไม่ได้เจอกันเดือนๆ จนมีหลายครั้งที่เราทะเลาะกันเพราะเรื่องของการไม่มีเวลา
ให้กันอย่างเต็มที่ ด้วยเหตุที่ฝ่ายหนึ่งต้องเข้าเวรเป็นกะกลางวันและกลางคืน
แต่เราใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วๆไป อยากถามความคิดเห็นว่า เราควรทำยังไง
ให้ความสัมพันธ์เราสองคนอยู่ของด้วยความพอดี เพราะด้วยนิสัยของเรา
ทำให้เค้ารู้สึกเหนื่อยและบั่นทอนจิตใจทุกครั้งที่ทะเลาะกัน
มันเป็นเพราะความไม่รู้จักพอของเราที่ติดแฟนมากไปใช่ไหมคะ
หรือเป็นเพราะเราสองคนมีความต้องการไม่เท่ากัน...
เมื่อเราเป็นคนติดแฟนตัวเองมาก
เค้าทำงานเป็นรั้วของประเทศชาติ คอยดูแลสถานที่ที่ไม่สงบในปลายด้ามขวานของไทย
ต้องออกรัชการตรวจดูความเรียบร้อยของพื้นที่ และเป็นความฝันอย่างหนึ่งของเค้า
ส่วนเราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ติดแฟนเป็นมากกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบใช้ชีวิตในโลกส่วนตัว ไม่ชอบพบปะกับเพื่อนฝูงและคนที่เนื่องแน่นเท่าไร
แต่เป็นคนที่มีนิสัยติดแฟน และชอบอ้อน อยากคุย อยากได้ยินเเสียง
ถึงแม้เรานั้นจะไม่ได้เจอกันเดือนๆ จนมีหลายครั้งที่เราทะเลาะกันเพราะเรื่องของการไม่มีเวลา
ให้กันอย่างเต็มที่ ด้วยเหตุที่ฝ่ายหนึ่งต้องเข้าเวรเป็นกะกลางวันและกลางคืน
แต่เราใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วๆไป อยากถามความคิดเห็นว่า เราควรทำยังไง
ให้ความสัมพันธ์เราสองคนอยู่ของด้วยความพอดี เพราะด้วยนิสัยของเรา
ทำให้เค้ารู้สึกเหนื่อยและบั่นทอนจิตใจทุกครั้งที่ทะเลาะกัน
มันเป็นเพราะความไม่รู้จักพอของเราที่ติดแฟนมากไปใช่ไหมคะ
หรือเป็นเพราะเราสองคนมีความต้องการไม่เท่ากัน...