เข้ามาอ่านเหอะ

มันเปนเรื่องเกี่ยวกับพ่อผมคับ คือตอนี้พ่อผมได้มีลูกไหม่คับพึ่งท้อง ละพอทีนี้พ่อผมก็ไม่ค่อยกลับบ้านครับ นานๆจะกลับมาละผมก็อยุ่บ้านตนเดียวตลอด
เพราะแม่กับพ่อผมหย่ากัน ผมเลยต้องมาอยุ่กับพ่อ พ่อผมเค้าจะคอยโอนตังมาไห้ผมทุกครั้ง แต่เรื่องไม่ได้อยุ่กับเงินที่เค้าไห้ครับ มันอยุ่ที่ผมต้องการความรัก จากพ่อผมบ้างเหมือนที่พ่อคนอื่นเค้ามีกัน รู้มั้ยคับวันพ่อผมไม่เคยได้อยุ่กับพ่อเลย แต่ก่อนตั้งที่ไม่มีแฟนไหม่พ่อผมเค้ามาครอบครัวผมก้อยุ่ดีคับ มีทั้งป้า ย่า พี่สาว และคนอื่นๆ คับ(ผมขอเรียกแฟนไหม่พ่อผมว่า อีวัน) ตั้งแต่มีมันเข้ามานะคับ แรกๆก็ดีคับตอนนั้นผมยังเด็กอยุ่คับก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร พอมันอยุ่มาได้สักพักมันก็เข้ามาอยุ่ในบ้านผมคับ เริ่มออกอาการนินทาคนในบ้านให้ผมได้ยิน มันนินทาคนในบ้านตอนกลางคืนให้พ่อผมฟังพ่อผมก็ทำไรไม่ได้เพราะ โดนนี่คู่นั่นคุ่ันี่ พ่อผมก้เลยได้แต่ทนฟัง ทำไรไม่ได้ หลังมีเรื่องทะเลาะกับป้าผมมาไล่ป้าผมออกจากบ้าน ผมอยากจะรุ้ว่าเปนไคมาไล่ป้ากูออกจากบ้าน
ละพอทีนี้ก็ตามมาด้วยพี่สาวคนโตผม เพระาตั้งแต่ย่าผมเสียมันทำทุกอย่างจนทุกคนออกจากบ้านจนเหลือแต่ผม พ่อ พี่สาวคนกลาง ผม จนวันนึงพี่สาวผมต้องไปอยุ่หอ จนผมต้องอยุ่กะมันละพ่อวันนึง พ่อผมไปทำงาน ผมอยุ่บ้านกะมัน พอตกเยนวันนั้นมันมาด่าพ่อผม ผมก้ไม่รุ้เหมือนกันว่าเรื่องอะไร ด่าจนพ่อผมหน้าเสีย จนผมทนเหนพ่อผมร้องไห้ไม่ได้ผมเลยทนไม่ไหว ผมเลยตะโกนด่ามันไป มันเดินมาตบผม ผมเลยด่ามันไปปะมานว่า เปน ไรกับครอบครัวกูนักหนาต้องการ ไร ละมันก้บอกว่าละทำไมๆ เข้ามาดิ สิ้นสุดคำว่าเข้ามาดิผมวิ่งเข้าไปต่อยหน้ามันหมัดนึงผมไม่ได้นะคับแต่ถ้ามีคนมาทำกับครอบครัวพวกพี่แบบนี้ผมเชื่อว่าพวกพี่ที่เข้ามาอ่านคงทำเหมือนกับผม ละมาต่อกันคับ จากนั้นพ่อผมก้เข้ามาห้ามในขณะที่ผมกำลังต่ออีกหมัดพ่อผมดึงตัวผมมาเลยทำไห้หมัดที่สวนไปไม่โดนหน้าแต่โดนไหล่แทน พอพ่อผมเข้ามาห้ามมันเลยตะโกนด่าผมสาลาพัดผมก้ด่ามันกลับ ละไล่มันออกจากบ้านพ่อผมก้คอยห้ามผมละไปคุยกะมันแต่ดีที่มันขนของมันขึ้นรถมันละมันพูดประโยคตัดท้ายว่า กูจะไม่เข้ามาเหยียบบ้านนี้ อีกผมก้ตะโกนบอกไปว่าไห้มันจิงนะ ถ้ากลับมาระวังเลือดจะออกปากนะ ตอนที่ทะเลาะกันก็ปะมานเกือบๆตี1-2แล้วพ่อผมก็ร้องไห้ทำไรไม่ถูกได้แต่นั่งร้อง ผมเลยพูดกับพ่อผมว่า เอามันออกไปอะดีแล้วอะไรๆมันจะได้ดีขึ้น พออีกหลายๆเดือนผ่านมาพ่อผมก็ทำงานไม่ค่อยกลับบ้านมีแต่บอกว่าทำงานไปนุ่นไปนี่ตอนแรกผมก็เชื่อนะคับแต่ตอนหลังๆผมก็พึ่งรุ้จากพี่สาวผมอีกทีนึงว่าพ่อไปอยุ่กะมันที่ตจว ผมเลยเกบๆเรื่องนี้ไว้โดยแกล้งทำเปนไม่รุ้อะไร จนวันนึงผมก็ถามพ่อว่าจะไปไหนทำไมเสื้อผ้าพ่อเริ่มไม่มีอยุ่ที่บ้านหละ พ่อผมก็พูดขึ้นว่าต้องไปนอนกับบริษัท เท่านั้นแหละผมก็ขึ้นเลยคับ ทำไมพ่อยังโกหกได้ขนาดนี้เค้าก็ไม่ได้พูดอะไรแค่บอกว่าขอโทดที่ทำไปละเค้าก็เดินออกจากบ้านละไปอยุ่กับมัน นับตั้งแต่นั้นผมเลยอยุ่คนเดียวมาเกือบตลอดมีบ้างที่พี่สาวผมกลับมาอยุ่เปนเพื่อนบ้างพี่สาคนโตก็พาไปเที่ยวบ้างก็มีแค่นั้นแหละคับส่วนพ่อผมโทมาบ้างไม่บ้าง ผมก็ได้แต่รอไห้เค้ากลับมาแหละคับนานๆทีเค้าจะมาซื้อของไว้ไห้ผมบ้างแต่ผมไม่ได้อยากได้อาหารแช่แข็งในตู้เยนไม่ได้อยากได้เงินรายอาทิด ผมอยากไห้พ่อผมกลับมาอยุ่เหมือนเดิมอยากมีกิจกรรมที่พ่อลูกเค้าทำกันผมไม่เคยได้มีกับพ่อลูกคนอื่นเค้ามีกันบ้างเลย ผมก็น้อยใจนะคับเเละในหลายๆครั้งที่ผมพยามจะพูดหรือจะโทไปบอกอะไรแบบพวกสิ่งที่ผมสนใจแต่เค้าก็กลับพูดขึ้นมาว่าอย่าคิดอะไรปันยาอ่อนเพ้อเจ้อบ้าง ผมเลยไม่อยากบอกอะไรกลับเค้าแล้วแค่ขนาดวันปะชุมผปคเค้ายังไม่เคยมาสักครั้ง วันพ่อก็ได้แต่มองดูเค้ากราบพ่อไปเที่ยวกัยพ่อไปกินข้าวกันผมก็ได้แต่มองไปวันๆคับไม่ใช่แค่วันพ่อเปนแบบนี้ทุกวัน ที่เวลาผมไปห้างผมไปกินข้าวก็จะเหนพ่อลูกเค้านั่งกินข้าวกันแต่พอหันมาดูเรากลับนั่งกินข้าวคนเดวโดยที่นั่งมองคนอื่นเค้ามีความสุขกับครอบครัวหลายครั้งที่ผมโทไปร้องไห้กับแม่ผมบ้าง พี่สาวบ้างเค้าก็ช่วยได้แค่ไห้กำลังใจ
ทุกวันนี้ผมก็ยังเปนแบบนี้อยุ่จนตอนนี้ผมรุ้สึกสภาพจิตใจผมแย่มากและนำ้หนักผมลดลงมากคับเพาะผมกินไรได้น้อยมากจากแต่ก่อนผมไม่เคยได้กินข้าวพร้อมน่าพร้อมตากับพ่อ พี่สาวละคนอื่นๆเลยตั้งแต่ที่พ่อผมไปอยุ่กะมันละทิ้งผม ผมไม่ได้ต้องการสิ่งของคับแต่ผมต้องการความรักที่มีจากพ่อและต้องการให้พ่อกลับมาอยุ่กับผมแต่คงจะไม่มีวันนั้นหรอกคับผมมันก็ได้แค่ฝันทุกวันว่าพ่อจะกลับมาอยุ่เหมือนเดิม เพราะเค้าได้มีลูกไหม่ไปแล้วคับเค้าคงมีความสุขกลับลูกไหม่ ผมก็ต้องรับมันอะคับมันจะทุกมันจะเจบยังไงแต่อย่างน้อยคนที่เรารักได้มีความสุขก็ดีแล้วคับเค้าไม่เหนค่าเราแต่ยังมีคนอื่นๆที่พร้อมจะรับค่าเราและเหนค่าของเรายังมีอีกเยอะคับอาจจะมีคนที่ทุกเยอะกว่าผมก็ขอให็สู้คับ