จริงๆก็ไม่ใช่แม่แท้ๆแต่เป็นน้าสาวที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กจนโต คือทุกอย่างดีหมดค่ะ มีปัญหาติดอยุ่อย่างเดียว คือ แม่(น้าสาว)เขาเป็นโรคซึมเศร้า+ประสาท+ช่วงนี้มีปัญหากับพี่น้อง ทำให้อาการกำเริบ(จะพาแกไปหาหมอแกก็ไม่ไป) จึงไม่สามารถอยุ่คนเดียวได้ จะต้องอยุ่กับแฟนเราตลอดเวลา ทำให้บางที่เราก็รุ้สึกว่าอยากมีเวลาส่วนตัวกันบาง ไปไหนมาไหนกันบ้าง ตอนนี้พึ่งเรียนจบมาได้สักพัก ก็กำลังหางานกันอยุ่ มีทำธุระกิจเล็กๆด้วยกัน เคยคุยกับแม่แฟนอยุ่ประโยคหนึ่งว่า ถ้าพี่เขาไปทำงานที่อื่นจะอยุ่คนเดียวได้ไหม เขาตอบว่าไม่ได้ แล้วถ้าอยุ่ไม่ได้ก็ต้องไปอยุ่กับพี่เขานะเ ขาก็บอกว่าอยุ่ไม่ได้ อยากอยุ่บ้านไม่อยากไปไหน อยากให้ทำงานอยุ่ที่บ้าน บางที่ชวนไปเที่ยว เขาก็ไม่อยากไปไหน อยากอยุ่แต่บ้าน พอแม่เขาไม่ไป เราก็ไปไหนไม่ได้ ติดอยุ่ที่แม่เขาอยุ่คนเดียวไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ได้ จะจ้างคนมาอยุ่ด้วยก็ไม่เอา ไม่ชอบ จะอยุ่แต่กับแฟนเรา แบบนี้ควรทำยังดีค่ะ ไม่ใช่ว่ารังเกียจหรือะไร แต่คนเราก้ต้องใช้ชีวิตส่วนตัวกันบ้างค่ะ ไม่รุ้จะทำยังไงดี คือเราอยากให้แกหัดอยุ่ด้วยตัวเองให้ได้บ้าง ไม่ใช่หวังจะอยุ่กับพี่เขาไปตลอด เพราะอะไรก็ไม่แน่นอน เกิดพี่เขาไปก่อน(หมายถึงเสียชีวิต อันนี้ไม่ได้แช่งนะค่ะ แค่เพื่อเพราะชีวติคนเราไม่แน่นอน) แล้วแก่จะอยุ่กับใคร ต้องหัดพึ่งตัวเองบ้างค่ะ จะหวังพึ่งแต่คนอื่นไม่ได้ค่ะ ถ้ารอพี่น้องก็ไม่ไหวค่ะ เพราะตอนนี้ก็มีปัญยหากันหนักแบบต่อไม่ติด แล้วถ้าอยุ่ด้วยตัวเองไม่ได้ แบบนี้จะทำยังไงดีค่ะ
แม่แฟนอยุ่คนเดียวไม่ได้ ต้องอยุ่กับลุกตัวเองตลอดเวลา ควรทำยังไงดีค่ะ?