ที่บ้านผม เปิดร้านขายอาหารเล็กๆครับ ด้วยกิจการทางบ้านผมเลยไม่คิดจะเรียนต่ออะไร จบม.3มาทำงานตลอด ชีวิตสบายๆ ไม่ได้ต้องการเงินมากมายอะไร
ส่วนตัวคิดว่าถึงมีเงินเป็นสิบๆล้าน กึคงจะทำงานเเบบเดิม มันเป็นความสุขของผม ที่เล่ามานี่เพราะผมโดนเพื่อนคนนี้มาหาเเล้วพูดเชิงดูถูก
เวลาประมาณเทียงกว่าๆครับ ไอ้เพื่อนเวรคนนี้ปั่นจักรยานท่าท่างราคาเเพงไม่หยอกมาที่หน้าร้าน (ลืมบอกไปไม่เจอหน้ามันมาหลายปีละครับ)
มันเรียกผมเพื่อนนน ฝากจักรยานหน่อย จะไปเที่ยวห้างใกล้ๆ เเต่พอผมบอกให้ไปจอดที่ห้างเพราะที่ที่มันมาจอดมันขวางมอไซส่งข้าว มันก็โวยวายใส่
เเล้วไปหยิบน้ำ ขนมที่วางขายไปหน้าด้านๆเลย
เวลาเลยมาถึงเย็น เพิ่งโผล่มา มันเห็นผมเก็บขยะไปขายอยู่ เเทนที่มันจะไปซะให้พ้นๆ ก็พูดอะไรโง่ๆออกมา
ต้องไปเรียนหนังสืออะ ไม่มีความรู้ โอโหววว กูนี่ขึ้นเลยครับ ตอกกลับทันที เเล้วกูยังต้องรู้อะไรอีก กูทำงานตลอดเงินกูก็มี
ปริญญาไม่ได้หมายความว่าเป็นคนดีพร้อมทุกอย่างเเละมีงานทำนะ มันก็เปลี่ยนเรื่อง มันไปเห็นมอเตอไซคันโปรดของผมเข้า มันบอกพาไปส่งหน่อย
ปั่นจักรยาน เหนื่อยละ ฝากไว้ก่อนนะ พร้อมกับไปนั่งที่รถผม
เเละถามต่อว่าซื้อมาเท่าไร ผมตอบไป50000 มันบอกกระจอกว่ะ ไม่ซื้อรถเก๋งขับวะ บ้านรวยไม่ใช่หรอไง(อันที่จริงบ้านมันรวยกว่าผมอีก)
ไม่ได้ดูสภาพตัวเองเลยกว่าปั่นจักรยานอยู่ เเต่ก็ไม่เเน่จักรยานมันอาจจะเเพงเป็นหมื่น
(ยังงี้คนขับบิ๊กไบ ชอปเปอเเพงๆก็เป็นคนจนหรอครับ ตรรกะอะไรนี่) คนเรามันเเล้วเเต่จะชอบครับ ส่วนตัวผมไม่ชอบรถเก๋ง
ผมพยายามจะไล่มันกลับบ้านให้ได้ เพราะผมเกลียดใครก็จะเลี่ยงครับ ไม่มีประโยชที่จะไปยุ่งด้วย โดยหวังอยู่ว่า มันจะไม่มาหาผมอีก
เท่านั้นไม่พอครับหน้าคุณเพื่อนคนนี้ยังโบกคอนกรีตได้อีก ขากลับสเตปเดิมครับ หยิบน้ำหยิบขนมติดมือไป โดยใช้คำว่าเพื่อน
พอผมบอกจะคิดเงิน ก็โวยวายอีกครับ เเล้วก็ไปโดยไม่มีการขอบคุณอะไรทั้งนั้น โดยพ่อผมบอก ไม่เป็นไรให้ๆเขาไป ของเล็กๆน้อยๆ
ใช่ครับจริงว่าของเล็กน้อย เเต่ถ้าทุกคนทำเเบบนี้ผมคงไม่ต้องเปิดร้านเเล้วครับ
อันที่จริงก็เลิกยุ่งกันไปนานเเล้วครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนที่สนิทๆกัน มันมาที่บ้านผมก็เลี้ยงข้าว หาน้ำมาให้ เเต่มันดันมือไวครับ
พอจะกลับ มันหยิบหูฟังผมไปด้วยสิครับ มารู้ตอนหลังขาดกันเลยครับ หลังจากนั้นมา มันก็พาพวกมาเเกล้งผมซะบ่อยครั้ง
เรื่องมันก็ประมาณนี้ครับ ค่อนข้างยาวว555 เเต่ว่าที่ผมกลัวคือ มันจะมาอีกรึเปล่า เเละนี่คือวิธีที่ผมคิดว่าน่าจะรับมือได้
1 ในกรณีมันหยิบของในร้านไปหน้าด้านๆ เเจ้งความได้ไหมครับ มีกล้องในร้านอยู่จับภาพมันได้ทุกช็อตครับ
2 ถ้าเกิดเป็นเรื่องขึ้นมาเเล้วมันเอาพวกมารุมที่บ้านผมจะทำอย่างไรครับ (ใครมีวิธีอื่นเเนะนำหน่อยครับ)
ฝากหน่อยนะครับ การศึกษาสูงไม่ได้เเปลว่าคุณจะดูถูกคนอื่นได้นะ
อาชีพก็เหมือนกันครับ ใช่ถ้าคุณเรียนสูง ได้ทำงานดีๆ เเม้ผมจะขายข้าวเเกงข้างทางผมก็ยังทำข้าวให้คนหลายๆคนไปทำงานได้ทันเวลา
ได้เช่นกัน ทุกอาชีพมันมีเกียรติของมันครับ
ถ้าใครพอจะเเนะนำอะไรผมได้ ก็ขอขอบคุณครับ
ถามเรื่องเพื่อนที่เห็นเเก่ตัวหน้าด้านสุดๆ
ส่วนตัวคิดว่าถึงมีเงินเป็นสิบๆล้าน กึคงจะทำงานเเบบเดิม มันเป็นความสุขของผม ที่เล่ามานี่เพราะผมโดนเพื่อนคนนี้มาหาเเล้วพูดเชิงดูถูก
เวลาประมาณเทียงกว่าๆครับ ไอ้เพื่อนเวรคนนี้ปั่นจักรยานท่าท่างราคาเเพงไม่หยอกมาที่หน้าร้าน (ลืมบอกไปไม่เจอหน้ามันมาหลายปีละครับ)
มันเรียกผมเพื่อนนน ฝากจักรยานหน่อย จะไปเที่ยวห้างใกล้ๆ เเต่พอผมบอกให้ไปจอดที่ห้างเพราะที่ที่มันมาจอดมันขวางมอไซส่งข้าว มันก็โวยวายใส่
เเล้วไปหยิบน้ำ ขนมที่วางขายไปหน้าด้านๆเลย
เวลาเลยมาถึงเย็น เพิ่งโผล่มา มันเห็นผมเก็บขยะไปขายอยู่ เเทนที่มันจะไปซะให้พ้นๆ ก็พูดอะไรโง่ๆออกมา
ต้องไปเรียนหนังสืออะ ไม่มีความรู้ โอโหววว กูนี่ขึ้นเลยครับ ตอกกลับทันที เเล้วกูยังต้องรู้อะไรอีก กูทำงานตลอดเงินกูก็มี
ปริญญาไม่ได้หมายความว่าเป็นคนดีพร้อมทุกอย่างเเละมีงานทำนะ มันก็เปลี่ยนเรื่อง มันไปเห็นมอเตอไซคันโปรดของผมเข้า มันบอกพาไปส่งหน่อย
ปั่นจักรยาน เหนื่อยละ ฝากไว้ก่อนนะ พร้อมกับไปนั่งที่รถผม
เเละถามต่อว่าซื้อมาเท่าไร ผมตอบไป50000 มันบอกกระจอกว่ะ ไม่ซื้อรถเก๋งขับวะ บ้านรวยไม่ใช่หรอไง(อันที่จริงบ้านมันรวยกว่าผมอีก)
ไม่ได้ดูสภาพตัวเองเลยกว่าปั่นจักรยานอยู่ เเต่ก็ไม่เเน่จักรยานมันอาจจะเเพงเป็นหมื่น
(ยังงี้คนขับบิ๊กไบ ชอปเปอเเพงๆก็เป็นคนจนหรอครับ ตรรกะอะไรนี่) คนเรามันเเล้วเเต่จะชอบครับ ส่วนตัวผมไม่ชอบรถเก๋ง
ผมพยายามจะไล่มันกลับบ้านให้ได้ เพราะผมเกลียดใครก็จะเลี่ยงครับ ไม่มีประโยชที่จะไปยุ่งด้วย โดยหวังอยู่ว่า มันจะไม่มาหาผมอีก
เท่านั้นไม่พอครับหน้าคุณเพื่อนคนนี้ยังโบกคอนกรีตได้อีก ขากลับสเตปเดิมครับ หยิบน้ำหยิบขนมติดมือไป โดยใช้คำว่าเพื่อน
พอผมบอกจะคิดเงิน ก็โวยวายอีกครับ เเล้วก็ไปโดยไม่มีการขอบคุณอะไรทั้งนั้น โดยพ่อผมบอก ไม่เป็นไรให้ๆเขาไป ของเล็กๆน้อยๆ
ใช่ครับจริงว่าของเล็กน้อย เเต่ถ้าทุกคนทำเเบบนี้ผมคงไม่ต้องเปิดร้านเเล้วครับ
อันที่จริงก็เลิกยุ่งกันไปนานเเล้วครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนที่สนิทๆกัน มันมาที่บ้านผมก็เลี้ยงข้าว หาน้ำมาให้ เเต่มันดันมือไวครับ
พอจะกลับ มันหยิบหูฟังผมไปด้วยสิครับ มารู้ตอนหลังขาดกันเลยครับ หลังจากนั้นมา มันก็พาพวกมาเเกล้งผมซะบ่อยครั้ง
เรื่องมันก็ประมาณนี้ครับ ค่อนข้างยาวว555 เเต่ว่าที่ผมกลัวคือ มันจะมาอีกรึเปล่า เเละนี่คือวิธีที่ผมคิดว่าน่าจะรับมือได้
1 ในกรณีมันหยิบของในร้านไปหน้าด้านๆ เเจ้งความได้ไหมครับ มีกล้องในร้านอยู่จับภาพมันได้ทุกช็อตครับ
2 ถ้าเกิดเป็นเรื่องขึ้นมาเเล้วมันเอาพวกมารุมที่บ้านผมจะทำอย่างไรครับ (ใครมีวิธีอื่นเเนะนำหน่อยครับ)
ฝากหน่อยนะครับ การศึกษาสูงไม่ได้เเปลว่าคุณจะดูถูกคนอื่นได้นะ
อาชีพก็เหมือนกันครับ ใช่ถ้าคุณเรียนสูง ได้ทำงานดีๆ เเม้ผมจะขายข้าวเเกงข้างทางผมก็ยังทำข้าวให้คนหลายๆคนไปทำงานได้ทันเวลา
ได้เช่นกัน ทุกอาชีพมันมีเกียรติของมันครับ
ถ้าใครพอจะเเนะนำอะไรผมได้ ก็ขอขอบคุณครับ