(อ้างอิงจากเรื่องจริงของเด็กชายคนนั้นที่เสียชีวิต)
*ขอหยิบยกเรื่องนี้มาเล่าให้เห็นถึงชีวิตที่น่าสงสาร
เรื่องมีอยู่ว่าสามีภรรยาคู่หนึ่งแต่งงานกัน และมีลูกชายชื่อนัด (นามสมมุติ) และอยู่กินด้วยกันมาประมาณ2-3ปี ก็มีลูกสาวอีกคนหนึ่งชื่อเนตร พอผ่านมา1ปี 2สามีภรรยาก็เลิกกัน ปล่อยให้ลูกชายและลูกสาว อยู่กับแม่ของฝ่ายสามี และเวลาผ่านไปนัดเริ่มเป็นเด็กมีปัญหา ขี้เกียจไปเรียน อย่าเลยปล่อยปะละเลย นานวันเข้าชาวบ้านก็เริ่มนินทาว่านั่นว่านี้ ว่าย่าสนใจแต่เนตรจนนัดได้ออกจากบ้านไปอยู่บ้านของย่าอีกคน ซึ่งเป็นน้องสาวของย่าที่แท้จริง แต่เหตุการณ์ก็เริ่มดีขึ้นฝ่ายทางบ้านที่นัดไปอยู่ด้วยเขาก็ดูแลดีได้เรียนหนังสือ (แต่อย่างว่าดูแลดีในที่นี้คือดูแลในฐานะหลานที่ไม่ใช่ลูก) พอนัดโตขึ้นอยู่ประมาณชั้น ป.5 นัดเป็นเด็กที่หากินค่อนข้างเก่ง เพราะเวลาตอนบ่ายจนถึงกลางคืนส่วนมาก และช่วงก่อนวันปีใหม่ ปี 2560-2561 นัดจะชอบออกไปหาหนูนา ได้วันละหลายตัวมาขังไว้ที่บ้านจำนวนประมาณ50ตัวได้ เพื่อรอวันที่ญาติพี่น้องจะกลับมาบ้านในวันปีใหม่ หลายคนชื่นชมในตัวของนัดในเรื่องทำมาหากิน จนบางวันมีคนไปขอซื้อหนูด้วยก็มี มีวันหนึ่งดิฉันไปเล่นอยู่หน้าบ้านในตอนเช้า...
ในวันที่ 11 มีนาคม 2561ที่ผ่านมา ดิฉันกลับมาบ้านและไปทำบุตรที่วัดกับแม่ เห็นนัดไปนั่งบวชขาวพอดี ก็ปลื้มปริ่มในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ แต่ไม่คิดว่าจะมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ในเช้าวันต่อมาวันที่ 12 มีนาคม 2561 ตอนเช้าดิฉันไปยืนเล่นที่หน้าบ้าน และเห็นนัดเดินใส่ชุดนักเรียนเป็นเสื้อสีขาว กางเกงสีกากี รองเท้าสีน้ำตาลมีเชือกผูก+ถุงเท้าสีน้ำตาล กับรอยยิ้มที่สดใส แต่ที่ดิฉันอดคิดไม่ได้คือ เด็กที่บ้านส่วนมากเวลาเดินไปโรงเรียนจะมีเพื่อนสัก2-3คนเดินไปด้วยกัน แต่วันนั้นนัดได้เดินไปโรงเรียนคนเดียว ในใจอดสงสารน้องเค้าไม่ได้แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก มาถึงตอนเย็นดิฉันต้องเดินทางไปกรุงเทพฯ พอผ่านมา 1 วัน มาเป็นวันที่ 14 มีนาคม 2561 แม่ดิฉันโทรมาตอนเช้า เวลา 06.08 น. แต่ไม่ได้รับสาย จึงโทรหาพี่ชายดิฉัน ละพี่ชายก็บอกถึงข่าวร้ายว่า นัดได้เสียชีวิตลงในคืนวันที่ 13 มีนาคม 2561 เนื่องจากเกิดอุบัติเหตุ โดยคืนนั้น นัดออกไปหาจิ้งหรีดที่อีกอำเภอหนึ่งของจังหวัด โดยไปรถยนต์ของคนในหมู่บ้าน คนที่ไปด้วยกันนั้นรวมทั้งหมดประมาณ 7-8 คน ละนัดได้นั่งท้ายกระ และสิ่งที่ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นก็คือว่า รถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ขับมาชนตรงที่นัดนั่งอย่างเต็มแรง จนทำให้คนขับบิ๊กไบค์เสียชีวิต และที่นัดได้มีอาการเลือดคลั่งในสมอง ส่งโรงพยาบาลไม่ทันจึงเกิดเป็นเหตุการณ์ที่น่าเศร้าเสียใจของญาติเป็นที่สุด รถส่งศพเดินทางมาถึงบ้านซึ่งเป็นบ้านที่นัดอาศัยอยู่คือบ้านน้องสาวของย่าที่แท้จริง ไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่ไม่มีเพื่อนเดินไปโรงเรียนหรือไปไหนมาไหนก็ไปคนเดียวตลอด วันนี้จะเป็นวันที่เพื่อนมาเยอะที่สุด เป็นวันที่พ่อกับแม่แม่และคนอื่นๆ มาอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา นัดคงจะรู้สึกอบอุ่นที่ได้เจอหน้าแม่หลังจากที่ไม่ได้เจอมาเป็นเวลานานเกือบ 3-4 ปี ใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีพ่อแม่เข้ามายุ่งเกี่ยว พี่ในฐานะคนที่อยู่หมู่บ้านเดียวกัน ขอส่งน้องให้ไปถึงสรวงสวรรค์เกิดชาติหน้าขอให้น้องจงเกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์แบบมีพ่อแม่ที่รักน้องและดูแลน้องให้ดีๆ มีการศึกษาสูงๆ ให้มีเพื่อนเยอะๆ พี่นับถือในสิ่งที่น้องใช้ชีวิต เก่งมากนะ อยู่โดยที่ไม่มีพ่อแม่ โชคดีนะคะน้อง พี่จะคิดถึงน้องเสมอนะ
ปล.สิ่งที่เขียนขึ้นมาเป็นเรื่องจริง
• หมายเหตุ : พิมพ์แล้วไม่ได้ตรวจทาน หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ^^
เรื่องเล่าของเด็กชายผู้น่าสงสาร
*ขอหยิบยกเรื่องนี้มาเล่าให้เห็นถึงชีวิตที่น่าสงสาร
เรื่องมีอยู่ว่าสามีภรรยาคู่หนึ่งแต่งงานกัน และมีลูกชายชื่อนัด (นามสมมุติ) และอยู่กินด้วยกันมาประมาณ2-3ปี ก็มีลูกสาวอีกคนหนึ่งชื่อเนตร พอผ่านมา1ปี 2สามีภรรยาก็เลิกกัน ปล่อยให้ลูกชายและลูกสาว อยู่กับแม่ของฝ่ายสามี และเวลาผ่านไปนัดเริ่มเป็นเด็กมีปัญหา ขี้เกียจไปเรียน อย่าเลยปล่อยปะละเลย นานวันเข้าชาวบ้านก็เริ่มนินทาว่านั่นว่านี้ ว่าย่าสนใจแต่เนตรจนนัดได้ออกจากบ้านไปอยู่บ้านของย่าอีกคน ซึ่งเป็นน้องสาวของย่าที่แท้จริง แต่เหตุการณ์ก็เริ่มดีขึ้นฝ่ายทางบ้านที่นัดไปอยู่ด้วยเขาก็ดูแลดีได้เรียนหนังสือ (แต่อย่างว่าดูแลดีในที่นี้คือดูแลในฐานะหลานที่ไม่ใช่ลูก) พอนัดโตขึ้นอยู่ประมาณชั้น ป.5 นัดเป็นเด็กที่หากินค่อนข้างเก่ง เพราะเวลาตอนบ่ายจนถึงกลางคืนส่วนมาก และช่วงก่อนวันปีใหม่ ปี 2560-2561 นัดจะชอบออกไปหาหนูนา ได้วันละหลายตัวมาขังไว้ที่บ้านจำนวนประมาณ50ตัวได้ เพื่อรอวันที่ญาติพี่น้องจะกลับมาบ้านในวันปีใหม่ หลายคนชื่นชมในตัวของนัดในเรื่องทำมาหากิน จนบางวันมีคนไปขอซื้อหนูด้วยก็มี มีวันหนึ่งดิฉันไปเล่นอยู่หน้าบ้านในตอนเช้า...
ในวันที่ 11 มีนาคม 2561ที่ผ่านมา ดิฉันกลับมาบ้านและไปทำบุตรที่วัดกับแม่ เห็นนัดไปนั่งบวชขาวพอดี ก็ปลื้มปริ่มในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ แต่ไม่คิดว่าจะมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ในเช้าวันต่อมาวันที่ 12 มีนาคม 2561 ตอนเช้าดิฉันไปยืนเล่นที่หน้าบ้าน และเห็นนัดเดินใส่ชุดนักเรียนเป็นเสื้อสีขาว กางเกงสีกากี รองเท้าสีน้ำตาลมีเชือกผูก+ถุงเท้าสีน้ำตาล กับรอยยิ้มที่สดใส แต่ที่ดิฉันอดคิดไม่ได้คือ เด็กที่บ้านส่วนมากเวลาเดินไปโรงเรียนจะมีเพื่อนสัก2-3คนเดินไปด้วยกัน แต่วันนั้นนัดได้เดินไปโรงเรียนคนเดียว ในใจอดสงสารน้องเค้าไม่ได้แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก มาถึงตอนเย็นดิฉันต้องเดินทางไปกรุงเทพฯ พอผ่านมา 1 วัน มาเป็นวันที่ 14 มีนาคม 2561 แม่ดิฉันโทรมาตอนเช้า เวลา 06.08 น. แต่ไม่ได้รับสาย จึงโทรหาพี่ชายดิฉัน ละพี่ชายก็บอกถึงข่าวร้ายว่า นัดได้เสียชีวิตลงในคืนวันที่ 13 มีนาคม 2561 เนื่องจากเกิดอุบัติเหตุ โดยคืนนั้น นัดออกไปหาจิ้งหรีดที่อีกอำเภอหนึ่งของจังหวัด โดยไปรถยนต์ของคนในหมู่บ้าน คนที่ไปด้วยกันนั้นรวมทั้งหมดประมาณ 7-8 คน ละนัดได้นั่งท้ายกระ และสิ่งที่ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นก็คือว่า รถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ขับมาชนตรงที่นัดนั่งอย่างเต็มแรง จนทำให้คนขับบิ๊กไบค์เสียชีวิต และที่นัดได้มีอาการเลือดคลั่งในสมอง ส่งโรงพยาบาลไม่ทันจึงเกิดเป็นเหตุการณ์ที่น่าเศร้าเสียใจของญาติเป็นที่สุด รถส่งศพเดินทางมาถึงบ้านซึ่งเป็นบ้านที่นัดอาศัยอยู่คือบ้านน้องสาวของย่าที่แท้จริง ไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่ไม่มีเพื่อนเดินไปโรงเรียนหรือไปไหนมาไหนก็ไปคนเดียวตลอด วันนี้จะเป็นวันที่เพื่อนมาเยอะที่สุด เป็นวันที่พ่อกับแม่แม่และคนอื่นๆ มาอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา นัดคงจะรู้สึกอบอุ่นที่ได้เจอหน้าแม่หลังจากที่ไม่ได้เจอมาเป็นเวลานานเกือบ 3-4 ปี ใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีพ่อแม่เข้ามายุ่งเกี่ยว พี่ในฐานะคนที่อยู่หมู่บ้านเดียวกัน ขอส่งน้องให้ไปถึงสรวงสวรรค์เกิดชาติหน้าขอให้น้องจงเกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์แบบมีพ่อแม่ที่รักน้องและดูแลน้องให้ดีๆ มีการศึกษาสูงๆ ให้มีเพื่อนเยอะๆ พี่นับถือในสิ่งที่น้องใช้ชีวิต เก่งมากนะ อยู่โดยที่ไม่มีพ่อแม่ โชคดีนะคะน้อง พี่จะคิดถึงน้องเสมอนะ
ปล.สิ่งที่เขียนขึ้นมาเป็นเรื่องจริง
• หมายเหตุ : พิมพ์แล้วไม่ได้ตรวจทาน หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ^^