1.ผมไม่ชอบพูดความรู้สึกของตัวผมเองว่าผมรู้สึกอะไรเครียดแค่ไหนผมก้เก็บไว้คนเดียวเสมอคิดมาก
กับคำพูดของคนอื่นเอามานั่งคิดว่าเราเป็นภาระเพื่อีร่วมงานรึป่าว? ถ้าว่างจะคิดไปเรื่อยๆ
2.อายุ24ผมเจอไรมาก้เยอะพอได้อยู่สมัย17-18เพื่อนผมตายต่อหน้าถึง2คนในระยะแค่1-2ปีผมเสียใจสุดชีวิตไร้สติทำไรไม่ถูกผ่านมามันจะมีบางทีที่จิตตกนึกถึงเหตุการ์ณตอนนั้นบางทีน้ำตาไหลแล้วก้นั่งซึมไปเรื่อยๆ
3.ผมหงุดหงิดง่าย จุดระเบิดอารมได้ง่ายมาก
สกิดชนิดที่ว่าตรงนั้นเลยไม่ต้องไปไหนไกล
4.ผมรู้สึก Down มาสัก2-3อาทิตละผมไม่อยากลุกไปทำงานไม่อยากทำสิ่งที่ทำให้ผมลุกขึ้นมาได้เพราะผมเสพไอซ์กระตุ้นอาการDownขึ้นมาให้ร่างกายมีแรงที่จะเดินต่อหรือเวลาที่ผมDownสุดๆผมจะเสพไอซ์เพื่อลบอาการDownออกไปแต่มันแค่ชั่วคราวผมก้ยอม
5.ผมเบื่อโลกนี้ เบื่อสังคม เบื่อคนที่ใช้คนแบบไม่สนใจว่าเค้าจะเหนื่อยแค่ไหน เบื่อข้าวผมไม่รู้จะกินอะไรผมก้จะเสพไอซ์ต่ออีกไหนๆก้เบื่อข้าวก้ไม่ต้องกินเสพไปแค่นั้นจบ
6.ผมทะเลาะกับแฟนพึ่งจะกลับมาดีกัน2วันผมรู้สึกแปลกๆผมระแวงไปหมดทุกอย่าง ระแวงคิดมากคิดไปว่าเค้าคุยกับคนอื่นทั้งๆที่มีลูกด้วยกัน1คนก่อนที่จะกลับมาดีกันเค้าบอกผมว่าความรู้สึกไม่เหมือนเดิม ผมร้องไห้เป็นบ้าเลยแบบผมรู้สึกอึดอัดแบบบอกไม่ถูกผมร้องไห้นานพอสมควรเค้าไม่สนใจผมเลยทั่งๆที่นอนข้างๆกัน ผมเริ่มไม่ไหวเริ่มต่อยหน้าตัวเองเพราะผมรำคาญตัวเองที่ร้องไห้อยู่ได้ต่อข้อ7
7.ร้องไห้ทำร้ายตัวเองเมื่อก่อนสมัยวัยรุ่น15-16กีดแขนตอนนั้นเรียกร้องความสนใจของจิงแต่ตอนนี้ที่ทำร้ายตัวเองเพราะรำคาญตัวเองที่อ่อนแอ รำคาญที่ฟูมฟายในสิ่งที่ยังไม่เห็นแล้วคิดไปเองแบบห้ามความคิดตัวเองไม่ได้เลย
8.ผมรู้สึกว่าไม่เหลือใครแล้วทั้งๆที่จิงๆก้มีอยู่
ผมรู้สึกอยากตายจังปัญหาหลายอย่างเหลือเกินมันเหนื่อยไปทั้งใจผมเบื่อเวลาคนที่ไม่เข้าใจผมมาบอกผมว่าหนีปัญหา อ่อนแอ ไม่กล้าเจอความจิง ไม่กล้าแก้ไข ผมไม่ได้หนีนะจิงๆผมรู้สึกไม่พร้อมที่จะเจอตอนนี้ รู้สึกว่ามันมาถึงจุดที่บนโลกนี้มันไม่มีใครเข้าใจผมแล้วจิงๆ....
สุดท้ายที่ผมมาถามแบบนี้ผมอยากรู้ผมป่วยเป็นโรคซึมเศร้าจิงมั้ย? หรือเป็นอาการสภาวะซึมเศร้าเฉยๆ
ผมเชื่อว่าถ้าผมเป็นโรคซึมเศร้าจิงๆที่ผมเขียนให้อ่านกันนั้นคงเป็นการระบายส่วนนึงของผมแค่นั้นเอง
ผมเป็นโรคซึมเศร้าหรือป่าว?บอกผมที
กับคำพูดของคนอื่นเอามานั่งคิดว่าเราเป็นภาระเพื่อีร่วมงานรึป่าว? ถ้าว่างจะคิดไปเรื่อยๆ
2.อายุ24ผมเจอไรมาก้เยอะพอได้อยู่สมัย17-18เพื่อนผมตายต่อหน้าถึง2คนในระยะแค่1-2ปีผมเสียใจสุดชีวิตไร้สติทำไรไม่ถูกผ่านมามันจะมีบางทีที่จิตตกนึกถึงเหตุการ์ณตอนนั้นบางทีน้ำตาไหลแล้วก้นั่งซึมไปเรื่อยๆ
3.ผมหงุดหงิดง่าย จุดระเบิดอารมได้ง่ายมาก
สกิดชนิดที่ว่าตรงนั้นเลยไม่ต้องไปไหนไกล
4.ผมรู้สึก Down มาสัก2-3อาทิตละผมไม่อยากลุกไปทำงานไม่อยากทำสิ่งที่ทำให้ผมลุกขึ้นมาได้เพราะผมเสพไอซ์กระตุ้นอาการDownขึ้นมาให้ร่างกายมีแรงที่จะเดินต่อหรือเวลาที่ผมDownสุดๆผมจะเสพไอซ์เพื่อลบอาการDownออกไปแต่มันแค่ชั่วคราวผมก้ยอม
5.ผมเบื่อโลกนี้ เบื่อสังคม เบื่อคนที่ใช้คนแบบไม่สนใจว่าเค้าจะเหนื่อยแค่ไหน เบื่อข้าวผมไม่รู้จะกินอะไรผมก้จะเสพไอซ์ต่ออีกไหนๆก้เบื่อข้าวก้ไม่ต้องกินเสพไปแค่นั้นจบ
6.ผมทะเลาะกับแฟนพึ่งจะกลับมาดีกัน2วันผมรู้สึกแปลกๆผมระแวงไปหมดทุกอย่าง ระแวงคิดมากคิดไปว่าเค้าคุยกับคนอื่นทั้งๆที่มีลูกด้วยกัน1คนก่อนที่จะกลับมาดีกันเค้าบอกผมว่าความรู้สึกไม่เหมือนเดิม ผมร้องไห้เป็นบ้าเลยแบบผมรู้สึกอึดอัดแบบบอกไม่ถูกผมร้องไห้นานพอสมควรเค้าไม่สนใจผมเลยทั่งๆที่นอนข้างๆกัน ผมเริ่มไม่ไหวเริ่มต่อยหน้าตัวเองเพราะผมรำคาญตัวเองที่ร้องไห้อยู่ได้ต่อข้อ7
7.ร้องไห้ทำร้ายตัวเองเมื่อก่อนสมัยวัยรุ่น15-16กีดแขนตอนนั้นเรียกร้องความสนใจของจิงแต่ตอนนี้ที่ทำร้ายตัวเองเพราะรำคาญตัวเองที่อ่อนแอ รำคาญที่ฟูมฟายในสิ่งที่ยังไม่เห็นแล้วคิดไปเองแบบห้ามความคิดตัวเองไม่ได้เลย
8.ผมรู้สึกว่าไม่เหลือใครแล้วทั้งๆที่จิงๆก้มีอยู่
ผมรู้สึกอยากตายจังปัญหาหลายอย่างเหลือเกินมันเหนื่อยไปทั้งใจผมเบื่อเวลาคนที่ไม่เข้าใจผมมาบอกผมว่าหนีปัญหา อ่อนแอ ไม่กล้าเจอความจิง ไม่กล้าแก้ไข ผมไม่ได้หนีนะจิงๆผมรู้สึกไม่พร้อมที่จะเจอตอนนี้ รู้สึกว่ามันมาถึงจุดที่บนโลกนี้มันไม่มีใครเข้าใจผมแล้วจิงๆ....
สุดท้ายที่ผมมาถามแบบนี้ผมอยากรู้ผมป่วยเป็นโรคซึมเศร้าจิงมั้ย? หรือเป็นอาการสภาวะซึมเศร้าเฉยๆ
ผมเชื่อว่าถ้าผมเป็นโรคซึมเศร้าจิงๆที่ผมเขียนให้อ่านกันนั้นคงเป็นการระบายส่วนนึงของผมแค่นั้นเอง