ก็อย่างที่หัวข้อบอกนะคะ คือตอนนี้หนูอายุ15 จะ16แล้วค่ะ แล้วคือตอนม.1หนูสอบเข้าห้องสายวิทแบบที่แม่ต้องการไม่ได้ซึ่งแม่ของหนูเป็นคนที่กดดันหนูพอสมควรเลยค่ะ เพราะผิดหวังมาจากพี่หนู(พี่ชายเรียนไม่เก่ง แล้วไปเรียนด้านอื่น) แล้วหนูเรียนห้องพิเศษภาษาอังกฤษ ในตอนนั้นคือไม่รุ้เรื่องเลยค่ะ เกรดตกมาก แต่ไม่เคยต่ำกว่า3 แม่ก็โกรธมากๆเลยค่ะ คอยด่า คอยว่า ตลอดเวลาอย่างนุ้นอย่างนี้ ทำไมเพื่อนได้เกรดดีกันหมดเลย ตอนนั้นเราเสียใจมากค่ะ พยายามอย่างหนักแต่ก็ไม่ค่อยได้อะไรค่ะ เพราะเพื่อนๆต้นทุนเขาค่อนข้างสูง (ส่วนมากมาจากนานาชาติ)ตอนนนั้นเราเครียดมาก ร้องไห้อย่างหนักมันสะสมมาเรื่อยๆๆ จำได้เลยว่าตอนม.2เราเคยเขียนระบายแบบเป็นวันที่ๆในสมุดเลยค่ะ ร้องไห้ทุกคืนมีครั้งนึงที่ทำโจทย์ไม่ได้พรุ่งนี้ก็จะสอบเราตีตัวเอง ร้องไห้ๆๆคนเดียวแล้วก็ด่าตัวเองว่าโง่ เขียนขอโทษแม่ที่มีลูกโง่ ประมาณนี้ เราก็พยายามระบายให้เพื่อนฟังบ้าง มันก็ดีขึ้นแต่ไม่ค่อยมาก เราเก็บอาการไว้ตลอดอยุ่ต่อหน้าทุกคนเราเป็นคนที่ตลกเลยล่ะ เก็บมันไว้มานานเราก็เริ่มแย่ขึ้นเรื่อยๆ เบื่อหน่าย ไม่อยากเรียน แม่โกรธหน่อยก็ร้องไห้ โดนด่าก็ร้อง เวลาแม่ด่าเราจะไม่ตอบโต้อะไรเราชอบนั่งจิกเล็บเวลาโดนใครว่า (มันเป็นอัตโนมัติ) รู้สึกโกรธที่ตัวเองเป็นอย่างนี้ ทำไม ไม่ฉลาดอย่างคนอื่น แม่ชอบเอาลูกคนอื่นมาเทียบอยู่เสมอ ค่อนข้างหนักเลยค่ะซ้ำๆเดิมๆแล้วตอนนี้เราจะสอบเข้าม.4ห้องวิท (แม่เราwantมาก)แต่เกรดไม่ถึง พอผลออกมาเพื่อนๆที่มีสิทสอบเขาคุยกัน แม่เราเอาแต่พูดจิกเรา ทำไม ? พูดชมคนนั้นคนนี้บ้าง เราแอบร้องไห้ ตอนนี้เครียดมากกก อยากปรึกษากับใครซักคน แต่ไม่กล้าโทรไป เพราะเราเป็นเด็กอาจจะแปลก มีศูนย์รับคำปรึกษาที่เราสามารถแชทได้มั้ยคะ?
คิดว่าตนเองเป็นโรคซึมเศร้าตั่งแต่ม.1ไม่กล้าปรึกษาทำไงดีคะ?