ผมไม่เคยคิดถึงเรื่องเรียนเยอะไปกว่าเรื่องเล่นๆบ้าๆไปวันๆเลยเพราะชีวิตผมมีแค่คอมเครื่องนึงและโทรศัพท์อีกเครื่องที่เป็นเครื่องมือให้ความบันเทิงผมไปวันๆซึ่งมันน่าเบื่อมากและผมไม่มีเพื่อนเยอะเท่าไหร่อยู่แต่บ้านเพราะครอบครัวไม่เคยปล่อยออกไปเที่ยวกับเพื่อนจะมีก็แค่เพื่อนที่โรงเรียนแค่นั้นที่ไม่ปล่อยออกไปเที่ยวก็เพราะเป้นห่วงผม ผมก็เลยไม่ค่อยรู้สังคมภายนอกเท่าไหร่นักซึ่งอาจเป็นปัจจัยหนึ่งซึ่งทำให้ผมไม่รู้ความฝันของตัวเองและไม่รู้ว่าชอบอะไรโปรดช่วยผมทีครับผมอยากหลุดออกจากวังวนความน่าเบื่อนี้