คือมันเป็นช่วงที่ทะเลาะกัน แล้วอึดอัดมาก แต่ไม่กล้าพูดไปกลัวพัง เลยเขียนไดอารี่ แต่ก่อนเริ่มเรื่อง เค้าเลยไล่เราตอนทะเลาะกัน

เค้าไล่เราบอกว่า ไปให้พ้นๆ แล้วตอนนั้นทะเลาะกันถึงไม่หนัก แต่มันเป็นช่วงที่ทะเลาะกันทุกวัน ไม่มีสักวันเลยที่ดีกัน
เราเป็นคนที่ไม่เคยด่าเค้าเพราะแคร์ความรู้สึกเค้ามาก เรายอมเค้าทุกอย่าง แต่ตอนนั้นเราอึดอัดมาก ฝันร้ายและคิดมาก
จนเราไปเขียนไดอารี่ในโทรศัพท์ ว่าเค้า**ตามหัวข้อ ซึ่งมันไม่ได้มาจากความรู้สึกเราเลย
แต่มันล้วนมาจากอารมณ์ของเรา แต่พื้นฐานเรามองคำนี้เป็นคำที่มักใช้กันเกลื่อนๆ
ด่าเล่นๆหยอกๆ อุทาน เราจึงมองว่ามันไม่แรง กับบางวันที่หรูแต่ความหมายมันช่างรุนแรง
เค้ามาเปิดเจอและโกรธมาก ใจแข็งบอกว่ารู้สึกเฉยๆกับเรา แต่เราก็ง้อ เรายอมรับผิดสำนึก
และสัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้ว แต่เค้าก็ใจแข็ง และพูดว่า ไม่คิดว่ามันจะออกมา ไม่มีใครเคยด่าเค้าแบบนี้
เรารู้เราผิดมาก แต่ถามว่าถ้าเราสำนึกผิดแล้วเห็นค่าของโอกาส เราสมควรที่จะได้รับโอกาสนั้นไหม??