รู้สึกเบื่อแม่สามีมากๆค่ะ ทำยังไงดีคะ
รู้สึกว่าทำไมสามีต้องคอยตามใจเอาอกเอาใจแม่ขนาดนี้
แม่ก็ไม่ยอมทำอะไรเองเลย ไปไหนมาไหน ต้องให้สามีไปรับไปส่งตลอดทั้งๆที่ขับรถเป็น
และสามีเราก็บอกเราว่า แม่เป็นที่ 1 เสมอ
เราแยกบ้านจากแม่สามีค่ะ คิดว่าอยู่ด้วยกันมีปัญหาแน่นอน ตอนแรกสามีก็ไม่ยอม แต่เราไฟท์มาได้ค่ะ
โดยบ้านที่ซื้อใหม่ต้องอยู่ใกล้ๆบ้านแม่ อันนี้เราเข้าใจค่ะว่าเค้าจะได้ไปดูแลแม่เค้าได้
แต่ปัญหาก็คือ สามีเราจะอยู่บ้านเราแค่บางวัน ส่วนที่เหลือไปนอนกับแม่ แบ่งกันชัดเจน
เค้าให้เหตุผลว่า ไม่อยากให้แม่รู้สึกว่าเค้าทิ้งแม่ไป
แม่สามีอยู่คนเดียว เพราะเลิกกับพ่อสามี
สามีเราเลยพยายามทดแทนส่วนที่ขาดให้แม่เค้า เค้าบอกว่า พ่อก็ทิ้งแม่ไปคนนึงแล้ว จะให้เค้าทิ้งแม่ได้ยังไง
เรานอยค่ะ มีสามี แต่ทำไมต้องเหงาอยู่คนเดียว ซึ่งทางบ้านเราก็เป็นห่วงตลอดว่าเราอยู่บ้านคนเดียว
แม่เค้าซ้ายสุดค่ะ ส่วนเราขวาสุด คิดเห็นไม่ตรงกันเลย เราพยายามเลี่ยงโดยการ
ต่างคนต่างอยู่ไปเจอกันตามสมควร แต่สามีเราอยากให้เราไปเจอแม่เค้าบ่อยๆ อยากให้ไปอยู่ด้วยกัน
ทำตัวเป็นลูกอีกคนนึง ให้รักแม่เค้าดูแลแม่เค้าเหมือแม่ตัวเอง ซึ่งเราบอกไปแล้วค่ะ ว่าเราทำไม่ได้
เวลาไปเที่ยวกัน หรือจะไปกินข้าว จะมีคำพูดี่เราเซ็งมากคือ พาแม่ไปด้วยได้ไหม เวลาไปไหนจะต้องไปสามคนตลอด
เราเบื่อค่ะ ส่วนมาก เราจะเฉยๆไม่ได้ไปเอาอกเอาใจหรือเข้าหาแม่สามี เพราะเราไม่ถนัดค่ะ แต่สามีเราก้อหาว่าเราไม่เข้าหา
เฉยเมย เวลาไปบ้านแม่สามี เราทำกับข้าว ล้างจาน ทำนู้นทำนี่ ไม่ได้อยู่เฉยๆนะค๊ะ บางครั้งทำห้เราคิดถึงพ่อแม่ตัวเอง
ว่าเรายังไม่เคยดูแลท่านขนาดนี้เลย มันทำให้เราไม่อยากดูแล หรือเอาใจแม่สามีค่ะ
เราอาจมีความเห็นแก่ตัวค่ะ เราคิดว่ามันไม่ใช่ปัญหาของเรา หรือ ทำไมเราต้องมาเจอแบบนี้
มันมีปัญหาอื่นๆอีกมากมายค่ะแต่ไม่ขอเล่านะคะ
หลายเหตุการณ์ที่เราจะเอาอีกอย่างแม่เค้าจะเอาอีกอย่าง คนที่ลำบากใจก็คือสามีเราเพราะเป็นคนกลาง
เราควรทำใจ หรือควรเปลี่ยนทัศนคติอย่างไรดีค๊ะ เพราะตอนนี้รู้สึกไม่มีความสุขเลย สับสนค่ะ ไม่รู้ว่าเราเป็นส่วนเกินของเค้าสองคน
หรือว่าแม่สามีเป็นส่วนเกินของเราสองคนกันแน่ ถ้ามีลูกคงเป็นปัญหาอีกมากมาย เราไม่อยากจะคิดเลยค่ะ
เบื่อแม่สามี สามีก็เข้าข้างแม่ ให้แม่เป็นที่ 1 ในทุกๆเรื่อง ให้มีปัญหาแบบนี้บ้างคะ
รู้สึกว่าทำไมสามีต้องคอยตามใจเอาอกเอาใจแม่ขนาดนี้
แม่ก็ไม่ยอมทำอะไรเองเลย ไปไหนมาไหน ต้องให้สามีไปรับไปส่งตลอดทั้งๆที่ขับรถเป็น
และสามีเราก็บอกเราว่า แม่เป็นที่ 1 เสมอ
เราแยกบ้านจากแม่สามีค่ะ คิดว่าอยู่ด้วยกันมีปัญหาแน่นอน ตอนแรกสามีก็ไม่ยอม แต่เราไฟท์มาได้ค่ะ
โดยบ้านที่ซื้อใหม่ต้องอยู่ใกล้ๆบ้านแม่ อันนี้เราเข้าใจค่ะว่าเค้าจะได้ไปดูแลแม่เค้าได้
แต่ปัญหาก็คือ สามีเราจะอยู่บ้านเราแค่บางวัน ส่วนที่เหลือไปนอนกับแม่ แบ่งกันชัดเจน
เค้าให้เหตุผลว่า ไม่อยากให้แม่รู้สึกว่าเค้าทิ้งแม่ไป
แม่สามีอยู่คนเดียว เพราะเลิกกับพ่อสามี
สามีเราเลยพยายามทดแทนส่วนที่ขาดให้แม่เค้า เค้าบอกว่า พ่อก็ทิ้งแม่ไปคนนึงแล้ว จะให้เค้าทิ้งแม่ได้ยังไง
เรานอยค่ะ มีสามี แต่ทำไมต้องเหงาอยู่คนเดียว ซึ่งทางบ้านเราก็เป็นห่วงตลอดว่าเราอยู่บ้านคนเดียว
แม่เค้าซ้ายสุดค่ะ ส่วนเราขวาสุด คิดเห็นไม่ตรงกันเลย เราพยายามเลี่ยงโดยการ
ต่างคนต่างอยู่ไปเจอกันตามสมควร แต่สามีเราอยากให้เราไปเจอแม่เค้าบ่อยๆ อยากให้ไปอยู่ด้วยกัน
ทำตัวเป็นลูกอีกคนนึง ให้รักแม่เค้าดูแลแม่เค้าเหมือแม่ตัวเอง ซึ่งเราบอกไปแล้วค่ะ ว่าเราทำไม่ได้
เวลาไปเที่ยวกัน หรือจะไปกินข้าว จะมีคำพูดี่เราเซ็งมากคือ พาแม่ไปด้วยได้ไหม เวลาไปไหนจะต้องไปสามคนตลอด
เราเบื่อค่ะ ส่วนมาก เราจะเฉยๆไม่ได้ไปเอาอกเอาใจหรือเข้าหาแม่สามี เพราะเราไม่ถนัดค่ะ แต่สามีเราก้อหาว่าเราไม่เข้าหา
เฉยเมย เวลาไปบ้านแม่สามี เราทำกับข้าว ล้างจาน ทำนู้นทำนี่ ไม่ได้อยู่เฉยๆนะค๊ะ บางครั้งทำห้เราคิดถึงพ่อแม่ตัวเอง
ว่าเรายังไม่เคยดูแลท่านขนาดนี้เลย มันทำให้เราไม่อยากดูแล หรือเอาใจแม่สามีค่ะ
เราอาจมีความเห็นแก่ตัวค่ะ เราคิดว่ามันไม่ใช่ปัญหาของเรา หรือ ทำไมเราต้องมาเจอแบบนี้
มันมีปัญหาอื่นๆอีกมากมายค่ะแต่ไม่ขอเล่านะคะ
หลายเหตุการณ์ที่เราจะเอาอีกอย่างแม่เค้าจะเอาอีกอย่าง คนที่ลำบากใจก็คือสามีเราเพราะเป็นคนกลาง
เราควรทำใจ หรือควรเปลี่ยนทัศนคติอย่างไรดีค๊ะ เพราะตอนนี้รู้สึกไม่มีความสุขเลย สับสนค่ะ ไม่รู้ว่าเราเป็นส่วนเกินของเค้าสองคน
หรือว่าแม่สามีเป็นส่วนเกินของเราสองคนกันแน่ ถ้ามีลูกคงเป็นปัญหาอีกมากมาย เราไม่อยากจะคิดเลยค่ะ