ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
เราเริ่มกลัวงูเมื่อสองปีก่อนเองค่ะ ก่อนหน้านี้ไม่เคยกลัวเลย เรากลัวถึงขั้นที่ว่าแค่เห็นรูปก็กรี้ดเเล้วค่ะ สารคดีก็ไม่กล้าเปิดดู ที่บ้านมีสวนเล็กๆ รอบบ้านนี่ไม่กล้าเดินเข้าไปเลยค่ะ ยิ่งแม่ใช้ให้เดินรดน้ำต้นไม้คือจะไม่ยอมทำเด็ดขาด ไม่กล้ายืนใต้ต้นไม้เพราะกลัวจะมีอะไรหล่นมาใส่
ใครๆ ก็บอกว่าเราบ้าค่ะ เพราะที่บ้านไม่มีคนกลัวแบบเรา
เวลามีข่าวออกเรื่องงูเข้าบ้านนี่แม่จะสอนตลอดค่ะ ว่าให้พูดกับเขาดีๆ ให้เรียกเขาว่าพี่แล้วอย่าไปตีอย่าไปไล่เขาประมาณนี้ค่ะ แต่ถามว่า ณ เวลานั้นที่เราเจอจริงๆ เราก็คงไม่กล้ายืนบอกแบบที่แม่สอนหรอกค่ะ เราคงช็อกยืนตายไปก่อน
เพื่อนที่โรงเรียนก็ช่างแกล้งค่ะ แบบเวลาถึงวันเกิดเราแล้วพวกมันจะเข้าไป hbd เราในเฟสงี้ ก็ชอบเอารูปงูมาแจกให้เราดูเล่นๆ เวลาแชทกลุ่มเด้งบางทีกูเป็นรูปงูขึ้นมาจนเราโยนโทรศัพท์ทิ้งแทบไม่ทันเลยค่ะ
ถ้าถามถึงสาเหตุมันก็มีหลายอย่างนะคะ
แบบว่าเมื่อก่อนตอนเด็กๆ เรายืนอยู่ใกล้ๆ พุ่มไม้อ่ะค่ะ ที่บ้านย่า แล้วอยู่ดีๆ ก็มีตัวอะไรไม่รู้โผล่ลอดหว่างขาเราออกมาเร็วมากกกกกก ญาติเราที่เป็นผู้ชายถอดรองเท้ามาตีมันจนตายเราถึงได้รู้นั่นแหละค่ะว่าเป็นงูเขียวตัวเล็กๆ ตอนนั้นยังเด็กก็เลยรู้สึกตกใจนิดหน่อย (ปัจจุบันเราไม่กล้ายืนใกล้ต้นไม้)
พอโตขึ้นมาอีกก็มีงูเข้าบ้านตรงสวนกล้วยไม้พ่อค่ะ อยู่ข้างๆ หน้าต่างเลย เลื้อยตัวได้สวยงามมาก (เป็นเหตุผลที่ทำให้เราไม่เข้าสวนค่ะ)
เเละก่อนหน้าที่เราจะกลัวก็มีข่าวว่างูโผล่คอห่านชักโครก นั่นทำให้เราท้องผูกขึ้นสมองเลยล่ะ เวลานั่งส้วมทีนึงต้องชะโงกดูก่อน
อุปสรรคในการใช้ชีวิตก็มีเยอะอยู่ค่ะ
แบบในหนังสือชีวะมีรูปงูเราก็พับหน้านั้นไว้เลยค่ะ ไม่กลับมาเปิดหน้านั้นอีก
ไม่กล้าเดินป่า ต่อให้ไปเป็นครอบครัวก็ไม่กล้าเดินค่ะ
เป็นคนขี้ระแวงเวลาเดินผ่านป่าเวลากลับบ้านค่ะ(มันไม่ใช่ป่าแบบน่ากลัวขนาดนั้นอ่ะค่ะ แต่เป็นประมาณป่าที่คนเขามาทิ้งขยะเเล้วหญ้าขึ้นสูงๆ)
นอกจากนี้ยังทำให้เราเกลียดเกล็ดปลา กลัวหัวปลาดุก(มันคล้ายๆ หัวงูอ่ะ) กลัวเชือกที่เดินรถทับตามข้างทางด้วยค่ะ
เคยอ่านตามกระทู้ที่มีคนกลัวสัตว์ต่างๆ ก็มีบางคนบอกให้ไปยืนในดงสัตว์ที่เรากลัวแล้วจะหายเองแบบแบทแมนงี้
แต่เราคงทำไม่ได้หรอกดูจากสัตว์ที่เรากลัวเเล้ว555555
ถ้าใครรู้วิธีทำให้หายกลัวก็บอกเราหน่อยนะคะ ไม่ต้องแบบให้หายขาด แค่ให้หายน้อยลงอ่ะค่ะ ทุกวันนี้สงสารใจตัวเองมากเลย หวั่นว่าถ้าโดนเพื่อนแกล้งอีกใจจะวายตายก่อน โทรศัพท์หน้าจอร้าวเป็นใยแมงมุมเต็มจอแล้วค่ะ ㅠㅠ
ปล.แท็กห้องผิดขออภัยด้วยนะคะ เพิ่งเริ่มเล่นพันทิปค่ะ เมื่อก่อนได้แต่อ่าน
ทำยังไงให้เลิกกลัวงูคะ?
เราเริ่มกลัวงูเมื่อสองปีก่อนเองค่ะ ก่อนหน้านี้ไม่เคยกลัวเลย เรากลัวถึงขั้นที่ว่าแค่เห็นรูปก็กรี้ดเเล้วค่ะ สารคดีก็ไม่กล้าเปิดดู ที่บ้านมีสวนเล็กๆ รอบบ้านนี่ไม่กล้าเดินเข้าไปเลยค่ะ ยิ่งแม่ใช้ให้เดินรดน้ำต้นไม้คือจะไม่ยอมทำเด็ดขาด ไม่กล้ายืนใต้ต้นไม้เพราะกลัวจะมีอะไรหล่นมาใส่
ใครๆ ก็บอกว่าเราบ้าค่ะ เพราะที่บ้านไม่มีคนกลัวแบบเรา
เวลามีข่าวออกเรื่องงูเข้าบ้านนี่แม่จะสอนตลอดค่ะ ว่าให้พูดกับเขาดีๆ ให้เรียกเขาว่าพี่แล้วอย่าไปตีอย่าไปไล่เขาประมาณนี้ค่ะ แต่ถามว่า ณ เวลานั้นที่เราเจอจริงๆ เราก็คงไม่กล้ายืนบอกแบบที่แม่สอนหรอกค่ะ เราคงช็อกยืนตายไปก่อน
เพื่อนที่โรงเรียนก็ช่างแกล้งค่ะ แบบเวลาถึงวันเกิดเราแล้วพวกมันจะเข้าไป hbd เราในเฟสงี้ ก็ชอบเอารูปงูมาแจกให้เราดูเล่นๆ เวลาแชทกลุ่มเด้งบางทีกูเป็นรูปงูขึ้นมาจนเราโยนโทรศัพท์ทิ้งแทบไม่ทันเลยค่ะ
ถ้าถามถึงสาเหตุมันก็มีหลายอย่างนะคะ
แบบว่าเมื่อก่อนตอนเด็กๆ เรายืนอยู่ใกล้ๆ พุ่มไม้อ่ะค่ะ ที่บ้านย่า แล้วอยู่ดีๆ ก็มีตัวอะไรไม่รู้โผล่ลอดหว่างขาเราออกมาเร็วมากกกกกก ญาติเราที่เป็นผู้ชายถอดรองเท้ามาตีมันจนตายเราถึงได้รู้นั่นแหละค่ะว่าเป็นงูเขียวตัวเล็กๆ ตอนนั้นยังเด็กก็เลยรู้สึกตกใจนิดหน่อย (ปัจจุบันเราไม่กล้ายืนใกล้ต้นไม้)
พอโตขึ้นมาอีกก็มีงูเข้าบ้านตรงสวนกล้วยไม้พ่อค่ะ อยู่ข้างๆ หน้าต่างเลย เลื้อยตัวได้สวยงามมาก (เป็นเหตุผลที่ทำให้เราไม่เข้าสวนค่ะ)
เเละก่อนหน้าที่เราจะกลัวก็มีข่าวว่างูโผล่คอห่านชักโครก นั่นทำให้เราท้องผูกขึ้นสมองเลยล่ะ เวลานั่งส้วมทีนึงต้องชะโงกดูก่อน
อุปสรรคในการใช้ชีวิตก็มีเยอะอยู่ค่ะ
แบบในหนังสือชีวะมีรูปงูเราก็พับหน้านั้นไว้เลยค่ะ ไม่กลับมาเปิดหน้านั้นอีก
ไม่กล้าเดินป่า ต่อให้ไปเป็นครอบครัวก็ไม่กล้าเดินค่ะ
เป็นคนขี้ระแวงเวลาเดินผ่านป่าเวลากลับบ้านค่ะ(มันไม่ใช่ป่าแบบน่ากลัวขนาดนั้นอ่ะค่ะ แต่เป็นประมาณป่าที่คนเขามาทิ้งขยะเเล้วหญ้าขึ้นสูงๆ)
นอกจากนี้ยังทำให้เราเกลียดเกล็ดปลา กลัวหัวปลาดุก(มันคล้ายๆ หัวงูอ่ะ) กลัวเชือกที่เดินรถทับตามข้างทางด้วยค่ะ
เคยอ่านตามกระทู้ที่มีคนกลัวสัตว์ต่างๆ ก็มีบางคนบอกให้ไปยืนในดงสัตว์ที่เรากลัวแล้วจะหายเองแบบแบทแมนงี้
แต่เราคงทำไม่ได้หรอกดูจากสัตว์ที่เรากลัวเเล้ว555555
ถ้าใครรู้วิธีทำให้หายกลัวก็บอกเราหน่อยนะคะ ไม่ต้องแบบให้หายขาด แค่ให้หายน้อยลงอ่ะค่ะ ทุกวันนี้สงสารใจตัวเองมากเลย หวั่นว่าถ้าโดนเพื่อนแกล้งอีกใจจะวายตายก่อน โทรศัพท์หน้าจอร้าวเป็นใยแมงมุมเต็มจอแล้วค่ะ ㅠㅠ
ปล.แท็กห้องผิดขออภัยด้วยนะคะ เพิ่งเริ่มเล่นพันทิปค่ะ เมื่อก่อนได้แต่อ่าน