รู้สึกเซ็งกับแม่ตัวเองค่ะ

เรารู้สึกเบื่อและเซ็งกับแม่มากเลยค่ะ คือเราไปบอกกับแม่ว่าอยากได้ตุ๊กตาซักตัวเป็นรูปหน้าการ์ตูนศิลปินที่เราชอบเราโดนแม่บ่นว่าจะซื้อมาทำไม?ซื้อมาแล้วเดี๋ยวเราก็เอาไปทิ้ง ประมาณว่าสิ่งที่เราซื้อมันไม่มีประโยชน์อะไรเลย เอาเงินไปซื้อของที่มันดูใช้ได้จะดีกว่า แล้วเราไม่ได้ขอให้เขาจ่ายให้เลยนะคะ เราจะซื้อด้วยเงินของตนเองที่มี ตัวหนึ่งตกประมาณ500บาทค่ะ คือเราไม่ได้ชอบสะสมตุ๊กตานะคะไม่ใช่ว่าเรามีเยอะมากจนล้น (เราแทบไม่มีตุ๊กตาเลย) แต่นี่คือตัวแรกที่เราอยากได้เองค่ะและจะซื้อเอง หลายวันต่อมาเราจะขอให้เขาโอนเงินค่าพวงกุญแจที่เราจะสั่งค่ะ เป็นรูปกระต่าย(เงินเรานะคะ) เราโดนเขาบ่นมาอีกแล้วบ่นเหมือนตอนที่เราบอกอยากได้ตุ๊กตา เขาบ่นเรานานมาก คือพวงกุญแจราคาไม่ได้แพงมากราคาไม่เกิน100บาท เราก็แบบเริ่มคิดในใจว่าทำเราอยากได้อะไรซักอย่างทำไมถึงไม่ได้บ้าง  เขาบอกเราว่าเราไหลไปกับกระแสความชอบของตนเอง การที่เราอยากได้พวงกุญแจไม่ใช่เพราะอยากได้แต่เป็นเพราะรูปตัวกระต่ายเท่านั้น คือเราเริ่มเบื่อ คือเราก็คงซื้อในสิ่งที่เราอยากได้และชอบไม่ได้เลยสินะ แค่อยากมาบ่นเฉยๆค่ะ เราอยากรู้ว่าเราผิดมากรึเปล่า เราไม่สามารถซื้อของที่เราอยากได้เลยใช่ไหม?