ตอนเข้ามาจีบมาคุย มาทำความรู้จักเราก็อะอยากคุยก็คุย เปิดใจคุย แบบคุยเฉยๆตามปกติจริงๆ ไม่ได้หวานแหววอะไรเล้ย
มีหลายคนเข้ามาเราก็บอกตรงๆ รับไม่ได้จะขอผ่านเราก็ไม่ว่า
บอกอ้อมๆก็ไม่เก็ท ไม่อ่านข้อความก็ขยันส่งมา เงียบก็หาว่าทำไมถึงเงียบ
แต่พอถามแล้วเราบอกความรู้สึกตรงๆ สุดท้ายก็มาโกรธเรา เหมือนเราไปเผาบ้านเขามา
จากยิ้มคุยปกติ ก็เป็นไม่มองหน้า!
เจอนิมองผ่านเหมือนไม่เห็น
แถมบางคนยังเอาไปโพสในเฟซ ว่าเรานุ่นนี้
สงสัยค่ะ ว่าทำไมเป็นแบบนั้นทั้งที่เราก็บอกตั้งแต่เริ่มแล้วว่าขณะนี้ให้ได้แค่เพื่อนหรือพี่น้อง
จะไปก็ไม่ว่า ทีแรกบอกทนได้ รอไหว…พอนานเข้าทนไม่ไหวเดินจากไปเองกลายเป็นเราที่ผิด
เราผิดที่ไม่ได้ชอบเขาหรอ แล้วแบบไหนคือให้ความหวัง แบบไหนที่เรียกว่าไม่ให้?
ทำไมเวลาจีบไม่ติดผู้ชาย(บางคน)ถึงต้องทำเหมือนเราไปฆ่าใครตายมาด้วยคะ?
มีหลายคนเข้ามาเราก็บอกตรงๆ รับไม่ได้จะขอผ่านเราก็ไม่ว่า
บอกอ้อมๆก็ไม่เก็ท ไม่อ่านข้อความก็ขยันส่งมา เงียบก็หาว่าทำไมถึงเงียบ
แต่พอถามแล้วเราบอกความรู้สึกตรงๆ สุดท้ายก็มาโกรธเรา เหมือนเราไปเผาบ้านเขามา
จากยิ้มคุยปกติ ก็เป็นไม่มองหน้า!
เจอนิมองผ่านเหมือนไม่เห็น
แถมบางคนยังเอาไปโพสในเฟซ ว่าเรานุ่นนี้
สงสัยค่ะ ว่าทำไมเป็นแบบนั้นทั้งที่เราก็บอกตั้งแต่เริ่มแล้วว่าขณะนี้ให้ได้แค่เพื่อนหรือพี่น้อง
จะไปก็ไม่ว่า ทีแรกบอกทนได้ รอไหว…พอนานเข้าทนไม่ไหวเดินจากไปเองกลายเป็นเราที่ผิด
เราผิดที่ไม่ได้ชอบเขาหรอ แล้วแบบไหนคือให้ความหวัง แบบไหนที่เรียกว่าไม่ให้?