ไปเช่าห้องอยู่ที่อื่น กับทนอยู่ที่บ้านต่อไป อย่างไหนดีกว่ากัน

อยู่บ้านหาความเป็นระเบียบไม่ได้เลย น้องผชอยู่ด้วย ชอบฉี่แล้วไม่ราดน้ำ สูบบุหรี่ เราเป็นไซนัสอยู่และเคยเป็นปอดอักเสบ ชอบทำอะไรสกปรก ไม่ชอบทำตัวให้สะอาด เราเหม็น ปวดหัว วันๆตื่นเที่ยง ออกมากินข้าว แล้วเล่นโทรศัพท์ วันๆไม่ทำอะไรเลย เห็นแล้วรู้สึกหดหู่ กับชีวิต รู้สึกไม่สบายใจ คนอื่นเค้าถ้ารู้ตัวว่าตัวเองเกิดมาไม่มี เค้าขยันทำมาหากินกันหมดแล้ว น้องเราทำไมเป็นอย่างนี้ มองดูชีวิตต้องมีแต่คำว่าไม่เจริญ ไม่มีกำลังใจในการใช้ชีวิตเลย พาเราแย่ไปด้วย ไปไหนไม่ได้ สภาพแวดล้อมแย่ เคยบอกก็แล้ว เคยหาทำให้กินจนเกินกำลังตัวเองก็แล้ว เกิดมาไม่เคยจับไม้กวาดไม่เคยทำงานบ้าน บอกให้แม่สอนบ้าง ให้หัดทำอะไรๆ แต่แม่ไม่สอน พอน้องทำสปรกใส่ตัวเองต้องตามเก็บ ก็บ่นกับเราด้วยคำหยาบๆคายๆ ตอนกลางคืนก็ไม่นอน ชอบตื่นมาทำไอ้นู่นหล่นไอ้นี่หล่น ทำเรานอนไม่หลับ อยากจะไปหาห้องเช่าถูกๆอยู่ อยากให้ของอะไรได้จัดไว้เป็นที่เป็นทางสะอาดๆของเรา เดินผ่านห้องน้ำหรือเสื้อผ้าหอมๆไม่ใช่ได้กลิ่นเหม็นๆตลอด  มีพื้นที่ส่วนตัวแบบไม่มีเฟอนิเจอไม่เกินพันห้า แต่ถ้าเราไปอยู่หอ เราจะลำบากเรื่องเงินมาก เพราะเรายังเรียนไม่จบ ต้องจ่ายค่าเทอมเอง หางานทำไป กลัวเกิดถ้าช่วงไหนงานชอตเราจะไม่มีเงิน ค่ากินค่ารถเราก็ต้องออกเองทั้งหมด ไม่มีใครซัพพอต ถ้าเราพึ่งเงินจากตัวเองไม่ได้เราจะเสี่ยงมากๆทันที แล้วอยู่ห้องเช่าไม่มีทีวีไม่มีเฟออะไรเลย เราจะยิ่งซึมเศร้าเข้าไปใหญ่ นอนกับพื้น ไม่มีตู้เย็น ถ้าอยากมีเตียงก็ต้องซื้อใหม่เอง ไหนจะหม้อหุงข้าว ทุกๆอย่าง ดูแล้วไม่ใช่เรื่องง่าย เรากลัวเราจะเสี่ยงหดหู่ไปมากกว่านี้ ตอนนี้ก็หดหู่ซึมเศร้าอยู่แล้ว กลัวถ้าไม่มีอะไรเลยเราจะเครียดจนไปไม่รอด ขนาดตื่นมายังไม่มีแรงจะใช้ชีวิต จะไปทำงานเลย ทุกๆอย่างมันเสี่ยงไปหมด  เราควรเลือกทางไหนดีคะ อยู่ต่อความรู้สุกเราบอกว่าไม่ไหวแล้วนะ ถ้าออกไปแล้วเราจะอยู่รอดไหม หรือมีอะไรดีกว่านี้มั้ยคะ