ทำไมเรายังรักคนที่เขาไม่แคร์เราแล้ว รักเราน้อยลงแล้วได้คับ

ผมกับแฟนคบกันมา9เดือนแล้วคับ แรกๆเรารักกันมากๆ ทำอะไรด้วยกันตลอด แต่พอกลางๆเราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น ต่างคนต่างไม่ยอมกันผมโดนบอกเลิกมาหลายครั้งมาก ตอนแรกๆผมยังทนได้ แต่แอบเสียใจที่ทำไมเวลาทะเลาะกันต้องตัดปัญหาด้วยการบอกเลิกกันตลอด แล้วมันเก็บสะสมมาเรื่อยๆ จนกระทั่งผมควบคุมสติตัวเองไม่ได้เเล้ว เพราะคบกันมาเริ่มรักเขามากขึ้น ผมทำร้ายเขา ผมสติแตกเวลาที่เขาบอกเลิก เราคุยกันมาตลอดเรื่องนี้ ผมเหมือนคนอื่นที่ควบคุมสติตัวเองไม่ได้ เวลาไม่ทะเลาะกันเรารักกันมากคับ ช่วงหลังๆเราเริ่มทะเลาะกันแรงๆหลายครั้งคับ และสุดท้ายผมก้ทำร้ายเขา ผมทนไม่ได้ที่จะต้องเสียเขาไป ผมผิดมาก ผมรู้ตัวคับ ผมเริ่มรักเขามากขึ้น เริ่มผูกพันกันมากขึ้นเพราะเราอยู่ด้วยกันแทบทุกวัน ทำอะไรด้วยกัน แต่ครั้งล่าสุดเราทะเลาะกันอีก ผมเสียใจมากคับที่ควบคุมสติตัวเองไม่ได้ ผมกลายเป็นคนผิดทุกอย่าง ทั้งๆที่ผมพยายามทำทุกอย่างให้อยู่ด้วยกัน ยอมเอาเวลาที่อยู่กับเพื่อนมาอยู่กับเขา ครอบครัวผมได้เจออาทิตย์ละครั้ง ผมทุ่มเทกับเขามากคับ แต่ติดอยู่เรื่องนึงที่ผมไม่ได้รวย บ้านไม่ได้มีเงินมากมาย ผมไม่ได้ช่วยจ่ายค่าหอเขาคับ แต่ก็ไม่ได้เอาเงินไปซื้อของหรืออะไรหมด ก็เอามาใช้กับเขา ผมบอกตรงๆว่าเหนื่อยแต่ผมก็เก็บไว้เพราะรู้ว่าอีกคนจะรู้สึกยังไง แต่เขาเวลาทะเลาะกันเอสแต่บอกว่าเหนื่อย ว่าเบื่อ มันรู้สึกแย่นะเวลาทำเพื่อใครสักคนแล้วต้องมาเจออะไรแบบนี้ แต่ตอนนี้เหมือนเป็นจุดอิ่มตัวแล้วคับ ไม่รู้ทำไมผมยังรักเขามากขึ้น แต่เขาเริ่มรักผมน้อยลง ไม่แคร์ความรู้สึกของผม เขาจะบอกว่าผมทำร้ายเขา ผมผิดคับ ผมรู้ตัวเองดี แต่ผมพยายามที่จะเปลี่ยนตัวเองอยู่ ตอนนี้ผมทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจเขาคับ แต่ทำไมผมถึงไปจากเขาไม่ได้สักที ผมรักเขามาก ผมอยากออกมาจากวังวนนี้นะคับ คนที่ไม่โดนแคร์แล้วมันแย่มากคับ ผมไม่รู้ว่าเขายังรักผมมั้ยแต่ผมยังรักเขาเหมือนเดิม 😢