ความรักที่ผิดแปลกมากแบบพวกผมนี้ เราจะไปกันรอดไหมครับ

ผมอายุ 28 ปี ส่วนแฟนอายุ 13 ปี เราคบกันมาได้ระยะหนึ่งแล้ว
เราทั้งสองเป็นผู้ชาย ผมเป็นครู ส่วนเขายังเป็นนักเรียน (ต่างโรงเรียนกัน)
นิสัยของผมคือไม่เจ้าชู้ เขาก็เช่นกัน(แต่อาจจะเพราะยังเด็ก)
คือผมผิดหวังกับความรักมาครั้งหนึ่งและปิดประตูใจมา 3 ปี จนมาเจอครั้งนี้
เราทั้งคู่รับกันได้ทุกอย่าง แต่ความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคน
ด้วยอายุที่แก่กว่ามาก....
คนนึงเป็นครู คนนึงเป็นนักเรียน...
เป็นผู้ชายทั้งคู่อีก....
ที่ผมมาตั้งกระทู้อยากขอความคิดเห็นว่า
1. ผมเข้าใจว่ามันแปลก แต่ไม่ผิดใช่ไหมครับกับความรักแบบนี้ ผมคุยกันแล้วว่าเรื่องอย่างว่าจะไม่มีเด็ดขาดจนกว่าเขาจะบรรลุนิติภาวะ
2. ผมกลัวการโดนทิ้งครับ อกหักครั้งก่อนทำให้ผมเครียดจัด ป่วยเป็นโรคซึมเศร้านับปี แต่คนนี้ด้วยสัญชาติญาณแล้วมั่นใจว่าเขาจะไม่ทิ้งผมแบบคนนั้น แม้
    หากวันนึงเขาทิ้งไป ผมก็ไม่อยากรักใครอีกแล้ว ผมรับสภาพการบอกเลิกเขาตอนนี้ไม่ไหว และคงไม่พร้อมทำใจหากถูกทิ้งอีกครั้ง
3. บทบาทที่แตกต่างในความรักระหว่างครูกับนักเรียนอีกซัก 10 ปี จะยอมรับกันกว้างขวางขึ้นไหมครับ
4. หากใครมีคำแนะนำ บอกมาเลยครับ ผมยินดีรับ
.
คำถามอาจจะวกไปวนมาอยู่บ้าง เหมือนสับสน....ใช่ครับ ผมสับสนในเรื่องนี้มาพักนึงแล้ว ผมแค่เพียงอยากรู้ว่า เราจะไปกันรอดหรือไม่ครับ