ขอพื้นที่ระบายนิดหน่อย

สวัสดีค่ะ เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ในการใช้ชีวิตประจำวัน เราเป็นคนเฮฮา อยู่กับเพื่อน กับครอบครัว อยู่ที่ไหนกับใคร เราก็ทำเฮฮา ตลก ไม่เครียด มีเหตุผลกับทุกเรื่อง แต่พอพูดถึงเรื่องความรัก เรากลายเป็นหน้ามือเป็นหลังมือเลยค่ะ ใครก็ตามที่เข้ามาจีบเรา ต้องการจะพัฒนาความสัมพันธ์กับเรา เราก็เปิดใจให้โอกาสให้เขานะคะ แต่ถ้าระหว่างนั้น เขาพูดอะไรไม่เข้าหูเรา หรือทำอะไรสักอย่างที่เราไม่ชอบ เราพร้อมจะตัดเขาออกจากชีวิตได้ทุกเมื่อเลยค่ะ ยกตัวอย่าง คนล่าสุดนะคะ เรายังอยู่ในช่วงที่คุยกันอยู่ เขาก็มาพูดว่านี่ มีคนมาคุย ให้ไลน์ไว้ด้วย เราได้ยินประโยคนี้ เราก็เริ่มปิดใจแล้วค่ะ แล้วเขาก็พูดเกี่ยวกับรูปร่างหน้าตาเรา เราสูง 172 หนัก 60 เราค่อนข้างเป็น ผญ มีน้ำมีนวล แต่เราหน้าสวยค่ะ เราหน้าคม ไม่ได้อวยตัวเอง แต่ถ้าเราไม่สวยจริงคงไม่มีใครมาจีบ แล้วเขาก็พูดว่า ดูแลตัวเองรักษาหุ่นนะ เดี๋ยวไม่สวยมา ไม่มีใครเอาเป็นแฟนนะ แล้วตามจีบมา 1 เดือนนี่ เพราะชอบเราที่หน้าตาหรอ คำนี้เราเลยตัดเขาออก เราทิฐิสูงมากกับเรื่องความรัก ต่อให้เขาจะทำดีแค่ไหน แต่ถ้าหลุดคำแบบนี้มา มันทำให้เราคิดว่า แล้วถ้าวันนึงกูไม่สวยแล้ว ก็จะไปหาใหม่ใช่มั้ย พอเจออะไรแบบนี้ เราโลกแคบมาก เราเป็นคนอ่อนไหวง่าย ภายนอกเราดูไม่เป็นอะไรนะ แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้ เราก็เก็บเอามาร้องไห้คนเดียวบ่อยมาก ก็ไม่เข้าใจตัวเอง ในใจลึกๆแล้ว เราก็ต้องการใครสักคน คนที่สามารถเป็นความสบายใจให้กันและกันได้ แต่พอเราเจอแบบนี้ เราร้องไห้เสร็จแค่แป๊ปเดียวเท่านั้น เหมือนสมองเรามันดีลตัวเองว่า ร้องไห้ครั้งที่เท่าไหร่แล้ว เปราะบางจัง จบสักที ความรักมันก็แค่เรื่องเพ้อฝัน อะไรแบบนี้ค่ะ