บ้านเราขายมาลัย เราก็ช่วยที่บ้านทำงานมาตั้งแต่เล็กๆ แต่พอยิ่งโต ปัญหามันยิ่งหนักขึ้น ปัญหามีมาทุกวัน ทั้งในและนอกบ้าน
ปัญหาจากลูกค้าบ้าง จากการแพะกันไปแพะกันมาในบ้านบ้าง ทุกครั้งก็โดนผลักภาระให้คนใดคนหนึ่งดูแล
ยิ่งนานวันยิ่งเครียด เกิดการฉะฝีปากกันขึ้นทุกวัน บางครั้งเราก็พลอยโดนไปด้วย เราไม่อยากต่อปากต่อคำกับใคร แต่บางทีมันก็ไม่ไหวจริงๆ
เราเหนื่อยที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ในบ้าน
กลับจากรร.มาก็จะเจอคนในบ้านเถียงกันทุกวัน
ยิ่งตอนนี้เราจะเข้ามหาลัยแล้ว เรายิ่งกังวลว่าในบ้านจะตึงขึ้นเรื่อยๆ อีกอย่างคือ คุยกับคนในบ้านไม่รู้เรื่องเลย คนนั้นพูดอย่างนี้ คนนี้พูกอย่างนั้น โดนโมโหใส่ตลอด เราพยายามทำใจแล้วแต่ก็ทำไม่ไหวจริงๆ
อยากออกจากบ้านเร็วๆ
ไม่ใช่ว่าไม่รักครอบครัวนะ
แต่เราอยู่ไม่ไหวแล้ว ท้อทุกครั้งเวลาต้องคุยกับคนในบ้านไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม
อีกอย่างหนึ่ง บ้านเราเป็นคนใจร้อนกันค่ะ เราเลยติดนิสัยแย่ๆที่บ้านมาหลายอย่าง พยายามปรับตัวเพื่อไปอยู่ในสังคมมหาลัยอยู่
บางครั้งก็เคยคิดจะไปปรึกษาจิตแพทย์ คิดว่าอย่างน้อยๆคงมีคนพอเข้าใจเราบ้าง
สุดท้ายนี้ก็อยากจะเตือนใครที่เข้ามาอ่านกระทู้ว่า ถ้าคิดจะทำธุรกิจครอบครัว ต้องเตรียมใจไว้ดีๆ ถ้าไม่เชื่อใจ ไม่มีความเข้าใจซึ่งกันและกัน มีแต่ความเห็นแก่ตัว ยังไงก็พัง เผลอๆบ้านแตกสาแหรกขาดได้อีก
ปล.ครอบครัวขยายค่ะ พ่อแม่ลูก 2 (เราเป็นลูกคนโต) ปู่และย่า
บ้านไม่ค่อยมีเงินเป็นก้อนๆ ได้มาก็ต้องจ่ายไป คงเป็นสาเหตุหลักที่ธุรกิจครอบครัวมีปัญหาแบบนี้ค่ะ
เหนื่อยกับคนในครอบครัว
ปัญหาจากลูกค้าบ้าง จากการแพะกันไปแพะกันมาในบ้านบ้าง ทุกครั้งก็โดนผลักภาระให้คนใดคนหนึ่งดูแล
ยิ่งนานวันยิ่งเครียด เกิดการฉะฝีปากกันขึ้นทุกวัน บางครั้งเราก็พลอยโดนไปด้วย เราไม่อยากต่อปากต่อคำกับใคร แต่บางทีมันก็ไม่ไหวจริงๆ
เราเหนื่อยที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ในบ้าน
กลับจากรร.มาก็จะเจอคนในบ้านเถียงกันทุกวัน
ยิ่งตอนนี้เราจะเข้ามหาลัยแล้ว เรายิ่งกังวลว่าในบ้านจะตึงขึ้นเรื่อยๆ อีกอย่างคือ คุยกับคนในบ้านไม่รู้เรื่องเลย คนนั้นพูดอย่างนี้ คนนี้พูกอย่างนั้น โดนโมโหใส่ตลอด เราพยายามทำใจแล้วแต่ก็ทำไม่ไหวจริงๆ
อยากออกจากบ้านเร็วๆ
ไม่ใช่ว่าไม่รักครอบครัวนะ
แต่เราอยู่ไม่ไหวแล้ว ท้อทุกครั้งเวลาต้องคุยกับคนในบ้านไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม
อีกอย่างหนึ่ง บ้านเราเป็นคนใจร้อนกันค่ะ เราเลยติดนิสัยแย่ๆที่บ้านมาหลายอย่าง พยายามปรับตัวเพื่อไปอยู่ในสังคมมหาลัยอยู่
บางครั้งก็เคยคิดจะไปปรึกษาจิตแพทย์ คิดว่าอย่างน้อยๆคงมีคนพอเข้าใจเราบ้าง
สุดท้ายนี้ก็อยากจะเตือนใครที่เข้ามาอ่านกระทู้ว่า ถ้าคิดจะทำธุรกิจครอบครัว ต้องเตรียมใจไว้ดีๆ ถ้าไม่เชื่อใจ ไม่มีความเข้าใจซึ่งกันและกัน มีแต่ความเห็นแก่ตัว ยังไงก็พัง เผลอๆบ้านแตกสาแหรกขาดได้อีก
ปล.ครอบครัวขยายค่ะ พ่อแม่ลูก 2 (เราเป็นลูกคนโต) ปู่และย่า
บ้านไม่ค่อยมีเงินเป็นก้อนๆ ได้มาก็ต้องจ่ายไป คงเป็นสาเหตุหลักที่ธุรกิจครอบครัวมีปัญหาแบบนี้ค่ะ