เรากับแฟนคบกันมา6ปีแต่งงานกันเกือบจะครบ2ปีละมีลูกด้วยกัน1คนคือเข้าเรื่องเลยแม่แฟนเราค่อนข้างเป็นคนใจดีมากๆซึ่งก่อนที่แฟนเราจะมาคบกับเราก็มีแฟนอยู่คนนึงซึ่งนางโตกว่าแฟนเรา5ปีซึ่งแน่นอนว่าครั้งนั้นนางกับแม่แฟนเราก็ค่อนข้างสนิทกันเพราะนางเข้าทางผู้ใหญ่ค่อนข้างดีมากๆและเมื่อนางเลิกกันไปซึ่งแฟนเราเป็นคนขอเลิกกับนางแน่นอนนางไม่ยอมเลิกง่ายก็ยังคงติดต่อทางแม่และแฟนเราอยู่ พอเรามาคบกันนางก็พยามทำทุกๆอย่างเหมือนหวงก้างเอาเราไปพูดให้ทางผู้ใหญ่ฟังว่าเราเป็นเด็กแบบนั้นแบบนี้ คือเอาง่ายๆก็คือรบรากันมานานพอสมควรจนดูเหมือนทุกอย่างเงียบไปนางก็มีแฟนใหม่ไปก็ทุกอย่างปกติดี เมื่อเวลาบ้านแฟนเรามีงานแม่แฟนก็ชวนนางมาด้วยตลอดๆเพราะแม่บอกว่าก็พี่น้องกันไม่ต้องซีเรียสเราก็โอเคไม่เป็นไรก็เป็นแบบนี้มาตลอดคือนางยังคงติดต่อกับแม่แฟนถามถึงแฟนเราและที่สำคัญก็จะมีการเหน็บแนมเราอยู่ด้วย จนเมื่อเร็วๆนี้นางมาหาแม่โดยที่เราและแฟนเราอยู่กันพร้อมหน้าคือเราก็อึดอัดแหล่ะมันก็ไม่โอเคสำหรับเราอยู่แล้วแต่ก็ไม่ได้อะไรก็ดำเนินไปปกติ จนนางกลับเราก็ได้ไปอ่านเมสเสจที่นางคุยกับแม่ก็มีทั้งรักคิดถึงตามด้วยความเห็นอกเห็นใจ คือรวมๆแล้วความหมายมันก็คือนางมีอะไรที่ดีๆกว่า คือคนมันไม่ชอบกันอยู่แล้วอ่ะเนอะมันก็พอดูออกว่ามาเพราะอะไรยังไง ต้องการอะไรถึงกล้ามาขนาดนั้นทั้งๆที่เราก็อยู่ พอเราเห็นข้อความแบบนั้นก็อารมณ์ขึ้นสิ โพสลงไอจีกับสตอรี่บนเฟสบุ๊ค ซึ่งในไอจีเราตั้งส่วนบุคคลไว้และนางก็ไม่ได้มาติดตามเราแต่อย่างใด สองวันผ่านไปเราก็เข้าไปดูในเมสเสจของแม่ เอ้อ!!!นางแคปมาฟ้องจ้า5555  เป็นไงๆคือเราไม่ได้เอ่อยชื่อแต่อย่างใดแต่นางคงรู้ตัวเอง เรื่องเลยเกิดเราก็ไม่รู้จะปรึกษาใครจึงไปคุยกับเพื่อนสนิทที่สนิทมากที่สุด พอนางฟังปุ๊บก็ทักหาเลยจ้าทีแรกเราห้ามแล้วไม่ให้ไปยุ่งแต่ไม่ทันก็เลยตามเลย นางก็บอกว่าทำไมไม่ให้เราทักไปหาเองทำไมต้องให้เพื่อนมาถาม นางก็บอกว่าก็แม่ให้ไปหาผิดตรงไหน?ไม่ได้ไปหาแฟนเราสักหน่อย นางก็บอกเพื่อนเรามาว่านางคือคนในครอบครัวแม่จ้าาาา เราเห็นแบบนั้นก็เลยทักไป
เรา : นี่นี่ไม่เคยหึงเลยนะกับเรื่องแฟนอ่ะแต่ไม่เข้าใจว่าจะทำอะไรไม่นึกถึงคนอื่นบ้างทำไมต้องแคปไปให้แม่ดูเพื่ออะไรจะพูดให้ตัวเองดูดีไปถึงไหนนี่เฉยมาตลอดแต่บางทีเห็นแล้วคือมันไม่ใช่นับถือกับแม่โอเคนี่เข้าใจไม่เคยว่าแม่สักคำนึงต้องการอะไรส่งไปให้แม่ดูแบบนั้นต่างคนต่างอยู่มานานละนี่เฉยมาตลอดจะต้องให้ทำไงหรอคิดบ้างนะว่าแบบไหนมันควรเป็นยังไง
นาง : แคปไปให้ดูแล้ว ถ้าตัวเองไม่ผิดจริงจะกลัวทำไม?
เรา : แล้วยังไง?มันเป็นเรื่องระหว่างใครกับใคร
นาง : อ้าวแล้วใครกับใคร
เรา : แยกแยะบ้างนะต้องการอะไรนี่ไม่เคยกลัวอะไรทั้งนั้นแหล่ะ
นาง : ไม่ได้ต้องการอะไร ทำไมกลัวแม่จะรักนี่มากกว่าหรอรึยังไง?
ก็ประมาณนี้เห็นคำนี้ก็อื้อโตแล้วคิดได้แค่นี้หรอ? คือเราไม่เคยห้ามนะถ้านางจะติดต่อกับแม่อะไรยังไงแต่ถ้าจะมาหาก็ควรคิดบ้างว่าช่วงไหนมันเหมาะสมทำไมไม่คิดว่าเราจะอึดอัด นี่มาแบบหน้าตาระรื่นทั้งๆที่เราลูกเราแฟนเราก็อยู่กันพร้อมหน้า มาในฐานะอะไรพี่สาวหรอ? ไม่เข้าใจเรารับไม่ได้อ่ะ แล้วแบบยิ่งแม่ระบายเรื่องเรากับแฟนให้นางฟัง(คือแม่ไม่ว่าอะไรเราแต่ระบาย) เราก็ไม่โอเคเลยโคตรแย่อ่ะคือไม่ชอบกันอยู่แล้วแล้วยังมารู้เรื่องในครอบครัวอีกก็ไม่โอเคเลย คือตอนนี้ก็ชัดเจนกันไปว่าเรากับนางไม่ชอบกันแม่ก็รู้แล้วหวังว่านางจะไม่เข้ามายุ่งวุ่นวายมาทำตัวเป็นที่รับฟังเรื่องของคนอื่นอีก อ่อนางบอกนางใจกว้างพอและแฟนของนางก็ใจกว้างพอกับเรื่องนี้ เอาเป็นว่าเราขออย่าได้พบอย่าได้เจอกันอีกเลย!!!