ทำงานสปาถูกกฎหมายในประเทศดูไบ

ใครที่จะมาทำงานที่ดูไบ แบบวีซ่า ถูกต้องตามกฎหมาย เป็นวีซ่าทำงาน โปรดอ่านรายละเอียดของสัญญาและสอบถามเอเจนซี่ให้ละเอียด เช่น ได้เงินเดือนเทาไหร่ สัญญาจ้างกี่ปี ค่าคอมมิชชั่นเท่าไหร่ (ได้ค่าคอมมิชชั่นจากการขายโปรดักสินค้าหรือจากการนวด) ซึ่งในรายละเอียดสัญญาจ้างมีระบุไว้เป็นภาษาไทย และยังต้องซักถามถึงรายละเอียดของสวัสดิการต่างๆ เช่น ที่พักอาศัย (ห้องรวมหรือแยก พักกันกี่คน) ระยะทางจากที่พักถึงสถานที่ทำงาน ยูนิฟอร์มมีหรือไม่ อาจจะขอดูรูปถ่ายสถานที่ทำงาน สถานที่พัก วันหยุดประจำสัปดาห์ ค่าอาหาร การรักษาพยาบาลเมื่อเจ็บป่วยหรือเกิดอุบัติเหตุ ซึ่งรายละเอียดทั้งหมดที่ต้องการทราบอาจจะดูจุกจิกหรือเรื่องมาก แต่เป็นสิ่งที่ไม่ควรมองข้าม เอเจนซี่ทั้งหลาย ได้โปรดเห็นใจคนไทยด้วยกันด้วย อย่าคิดถึงแต่ผลประโยชน์ (เงิน) ที่ตนเองจะได้ ไม่ใช่จะยัดเยียดให้ไปโดยไม่แจ้งรายละเอียดทั้งหมดทั้งที่เอเจนซี่รู้ข้อเท็จจริงอยู่แล้ว สามารถสื่อสารกับนายจ้างได้ คนไทยที่ต้องการไปทำงานต่างประเทศเค้าเพียงแค่ต้องการไปทำงานอย่างถูกต้องตามกฎหมาย หาเงินกลับบ้านส่งให้ครอบครัว ต้องกู้หนี้ยืมสิน เพื่อจ่ายให้เอเจนซี่ การทำงานที่ถูกต้องตามกฎหมาย ที่ต่างประเทศนั้นแท้จริงแล้วไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ ที่ทางผู้เดินทางต้องออกเองเลย นายจ้าง (บอส) เป็นผู้จ่ายในส่วนที่ให้ทั้งหมด อาทิเช่น ตั๋วเครื่องบิน วีซ่า มีเพียงเงินที่ต้องพกติดตัวไปใช้จ่ายที่ต่างประเทศเทานั้นที่ต้องเตรียมไปเอง ซึ่งเป็นเงินจำนวนไม่มาก เพียงแค่พอใช้ก็พอ ที่กล่าวไปทั้งหมดคือสิ่งที่ดิชั้นพบเจออยู่ ณตอนนี้ เริ่มแรกก่อนที่จะได้มาอยู่ที่ดูไบ ได้ไปทดสอบมือ (นวด) ที่อ่อนนุช ซึ่งมีนายจ้างมาประเมินจากดูไบ เอเจนซี่ได้แจ้งและนัดผู้ที่ต้องการเดินทางไปทำงานที่ดูไบ รวมตัวกัน เพื่อมาทดสอบมือ (นวด) ผู้ที่ผ่านการทดสอบมือจะได้รับการเซนสัญญา เราและเพื่อนอีก 2 คน รวมทั้งหมด 3 คน ทดสอบมือผ่านจึงได้เซ็นสัญญา ในสัญญามีทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไทย ซึ่งระบุไว้ว่า ได้รับเงินเดือน 2,000 AED  และค่าคอม 5%(แต่ไม่ได้ระบุว่าได้ค่าคอมจากอะไร) ค่าใช้จ่าย วีซ่า ตั๋วเครื่องบิน นายจ้าง (บอส) เป็นคนออกให้ทั้งหมด ครบ 1 ปี กลับบ้านได้ 1 เดือน จากนั้นเราและเพื่อนรออนุมัติวีซ่าประมาณ 2 เดือน จึงได้เดินทางออกจากประเทศไทย เมื่อมาถึงดูไบ เรียบร้อยทั้ง 3 คน มีคนมารอรับที่สนามบิน พร้อมกับยึดพาสปร์อตและวีซ่าไปทันที่ ซึ่งเราทั้ง3 คน ก็ไม่ได้คิดอะไร จากนั้นจึงไปขึ้นรถใช้เวลาประมาณ 30 นาที จึงมาถึงเซ็นทรัลปารค์ เป็นสาขาที่ 3 ของที่ทำงาน และได้เจอกับนายจ้าง (บอส)  และนั่งรอจนประมาณ 4 ทุ่มกว่า ร้านปิด จึงได้เดินทางไปยังที่พักพร้อมกับคนทำงานอีกเป็น 10 คน ซึ่งมีทั้งชาวฟิลิปปินส์ เนปาล ส่วนคนไทยมีเราเพียง 3 คนนั่งรถเป็นเวลา 1 ชม. จึงถึงที่พักที่ไกลมาก เป็นห้องชุดชั้นบนสุด อยู่รวมกันทั้งหมดประมาณ 20 คน ในห้องชุดมี 4 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ มีเตียงนอน 20 เตียง แทบช๊อค "what is this" ต้องเข้าห้องน้ำพร้อมกันที่เดียว 5-6 คน ทั้งอาบน้ำ ขับถ่าย ล้างหน้าแปรงฟัน พร้อมๆ กัน ที่ประกอบอาหารทำรวมกันต้องแย่งกันทุกๆ เช้าและเย็น เช้าตอนไปทำงานต้องไปรอรถบัสมารับประมาณ 8 โมงกว่าๆ ทุกวัน กว่าจะได้กลับถึงที่พักประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง-เที่ยงคืน ทำให้เวลาในการพักผ่อนมีน้อยลง เนื่องจากระยะเวลาในการเดินทาง แต่เราก็ต้องอดทน ในเมื่อเดินทางมาถึงแล้ว 2 ปีที่ยาวนาน (โปรดติดตามตอนต่อไป)