สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนนะคะ
ตามหัวข้อเลยค่ะ เราคบกับแฟนมา 5 ปีเกือบ 6 ปีแล้ว แต่เพิ่งได้มาอยู่ด้วยกันตอนขึ้นมหาลัยได้ปีกว่าๆ
เรารู้มาตลอดว่าแฟนเราติดเพื่อนมาก ติดเกมมาก แต่เมื่อก่อนก่อนจะขึ้นมหาลัยเขาติดเรามากเหมือนกัน
ว่างเมื่อไหร่ก็จะมาหาเรา จะอยู่กับเราตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด จนขึ้นมหาลัยเขาบอกเราว่าถ้า
เรามาเรียนใกล้ๆเขา (แฟนเราแก่กว่าเรา 2 ปี เขาขึ้นมหาลัยก่อนเรา มหาลัยเขาอยู่อีกจังหวัดนึงค่ะ)
เขาจะอยู่กับเรา เงินที่ที่บ้านส่งมาจะฝากไว้ที่เราทั้งหมด เราจะได้ควบคุมค่าใช้จ่ายให้ได้ แล้วเขาก็ทำ
แบบนั้นจริงๆค่ะ แต่ทำได้แค่เดือนนิดๆ (เรากับแฟนได้เงินเป็นรายอาทิตย์ แฟนมีเงินรายเดือนจากพ่อ
ด้วยอีกทาง ส่วนแม่ให้เป็นรายอาทิตย์) พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆเขาก็มีเพื่อนใหม่ แต่ก็มีเพื่อนเก่าที่เขา
สนิทมากบังเอิญมาเรียนที่เดียวกันด้วย
**ลืมบอกไปค่ะ พอเราขึ้นมหาลัยแฟนเราก็ซิ่วจากมหาลัยเดิมเพื่อมาเรียนใหม่กับเรา เรากับแฟนเรียน
คณะเดียวกัน สาขาเดียวกัน ห้องเดียวกันค่ะ**
เรากับแฟนอยู่ด้วยกันและตกลงกันว่า
1.เวลาซักผ้าเขาจะเอาลงไปซุกและเอาขึ้นมาให้เราตากเพราะผ้ามันหนักเราอยู่ชั้น 4 และไม่มีลิฟต์
2.เวลาทำกับข้าวที่หอเราจะเป็นคนทำ ส่วนแฟนจะเป็นคนล้างจานให้
3.เราอยากกินอะไร ให้บอกเขาจะพาเราไป
ข้อตกลงมันก็ดูจะมีเหตผลดี และเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรนะคะ แต่ไม่เลย มันมีปัญหาเกิดขึ้น
คือแฟนเราอยู่แต่หอเพื่อน บางทีก็ไปหารุ่นพี่ที่อีกอำเภอระยะทางประมาน 30 กม. เราก็ไม่ชอบไปเพราะไม่สนิท
เวลาหิวเราก็จะผัดมาม่าบ้าง หุงข้าวกินเองบ้าง แล้วก็ไม่ได้ล้างเพราะคิดว่าแฟนจะมาล้างให้
แต่เขาก็บอกว่า เขาไม่ได้กิน ทำไมเขาต้องล้าง ?? คือเราสตั้นไปเลยอ่ะ... ทำไมเห็นแก่ตัวแบบนี้..
เราทำให้เขาทุกอย่าง รีดเสื้อให้ ทำงานส่งอาจารย์ให้ เวลาเงินเขาหมดเราก็ออกให้ เดือดร้อนอะไรเราก็ช่วยตลอด
เราเคยบอกแฟนว่าไปหาของที่ห้องเราให้หน่อย (เรากับแฟนอยู่หอเดียวกันแต่มีห้องคนละห้องเผื่อทะเลาะกัน
ห้องเรากับแฟนอยู่ตรงข้ามกันเลย) แฟนเรากำลังจะไปบ้านรุ่นพี่ที่ต่างอำเภอเราก็บอกเขาว่า "ตัวช่วยไปหาชีท
ที่ห้องเค้าให้หน่อยได้มั้ย เค้าไม่สบายใจเลย กลัวมันหาย เดี๋ยวจะไม่ได้ทำงานส่งอาจารย์" เขาก็บอกแค่ว่า
"เค้าจะไปแล้วอ่าดิ".... อืมม...... งานที่ต้องส่งอาจารย์มันสำคัญน้องกว่าบ้านรุ่นพี่ที่จะไปกินนำ้สินะ
เรายอมรับว่าเราทนมามากกับอะไรแบบนี้ เราทำงานกลุ่ม(3คน เรา เขา เพื่อนอีกคน) เราก็ทำคนเดียวทั้งหมด 3 งาน
ซึ่งก็ไม่ใช่งานเล็กที่แค่ก็อปวางนะ เป็นงานชิ้นใหญ่เลย เขาอยู่กับเรา เห็นเรานอนดึก นั่งทำงาน ไม่เคยยื่นมือเข้ามาขอช่วยอะไรเลย
อ้างแค่ว่าจะช่วยยังไง เขาทำไม่เป็น โดยที่ไม่เคยถามด้วยซ้ำว่าทำยังไง เรื่องเล็กๆน้อยๆแค่เอาผ้าเช็ดตัวไปตาก ถอดสายชาร์ตแบตให้หน่อย แค่นี้ก็ให้เราทำ เขากลับมาจากหอเพื่อนก็กลับมานอน ตื่นก็ไป ถ้าตื่นมา 10 โมง ประมาณ 11 โมงก็พาเราไปหาอะไรกิน แล้วก็ไปหอเพื่อน กลับมาอีกทีก็ตี 3 ตี 4 แล้วก็นอน ตื่นมาก็ไป วนอยู่แค่นี้ทุกวัน จนเรารู้สึกว่าแค่รักอย่างเดียวมันไม่พออ่ะ เราอยู่ด้วยกัน แต่ทำไมเห็นหน้ากันน้อยกว่าเมื่อก่อนตอนยังไม่ขึ้นมหาลัย เราอยากอยู่คนเดียวมาก จะได้ไม่ต้องมานั่งรอลมๆแล้งๆ แต่เราก็ทำไม่ได้ เพราะพอเลิกกันเขาก็คอยดูแล พอเมนส์มาเราจะปวดท้องมาก เขาก็จะซื้อข้าว ซื้อยามาแขวนให้หน้าห้อง ตอนเลิกกันเราไม่ออกไปไหนเลย มีอะไรในห้องก็กินหมด แล้วเขาก็ซื้อข้าวมาแขวนให้ทุกมื้อไม่เคยขาด เขาดูแลเราดีมาก เขาพยายามหลายๆอย่างเพื่อเรา เราไม่ชอบอะไรเขาก็เลิกเพ่ื่อเรา มุมดีๆของเขามันก็มี แต่ในชีวิตประจำวันเราต้องเจอกับความเห็นแก่ตัวของเขามากกว่าเรื่องดีๆที่เค้าทำให้ เราไม่รู้เราต้องทำยังไง เราควรเลือกมองแต่เรื่องดีๆที่เขาเคยทำให้ หรือนึกถึงแต่เรื่องแย่ๆเพื่อจะได้เลิกกันง่ายขึ้น
.
.
ใครมีปัญหาแบบเราบ้าง ขอคำแนะนำหน่อย
อยากได้ความเห็นจากทั้งผู้หญิงและผู้ชาย อยากรู้หลายๆมุมมอง
--ขอบคุณมากนะคะที่ทนอ่านมาจนจบ--
ขอความเห็นหน่อยค่ะแฟนติดเพื่อน ติดเกม ไม่ช่วยทำงานบ้าน ไม่ช่วยอะไรเลย ทำไงดีคะ ????
ตามหัวข้อเลยค่ะ เราคบกับแฟนมา 5 ปีเกือบ 6 ปีแล้ว แต่เพิ่งได้มาอยู่ด้วยกันตอนขึ้นมหาลัยได้ปีกว่าๆ
เรารู้มาตลอดว่าแฟนเราติดเพื่อนมาก ติดเกมมาก แต่เมื่อก่อนก่อนจะขึ้นมหาลัยเขาติดเรามากเหมือนกัน
ว่างเมื่อไหร่ก็จะมาหาเรา จะอยู่กับเราตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด จนขึ้นมหาลัยเขาบอกเราว่าถ้า
เรามาเรียนใกล้ๆเขา (แฟนเราแก่กว่าเรา 2 ปี เขาขึ้นมหาลัยก่อนเรา มหาลัยเขาอยู่อีกจังหวัดนึงค่ะ)
เขาจะอยู่กับเรา เงินที่ที่บ้านส่งมาจะฝากไว้ที่เราทั้งหมด เราจะได้ควบคุมค่าใช้จ่ายให้ได้ แล้วเขาก็ทำ
แบบนั้นจริงๆค่ะ แต่ทำได้แค่เดือนนิดๆ (เรากับแฟนได้เงินเป็นรายอาทิตย์ แฟนมีเงินรายเดือนจากพ่อ
ด้วยอีกทาง ส่วนแม่ให้เป็นรายอาทิตย์) พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆเขาก็มีเพื่อนใหม่ แต่ก็มีเพื่อนเก่าที่เขา
สนิทมากบังเอิญมาเรียนที่เดียวกันด้วย
**ลืมบอกไปค่ะ พอเราขึ้นมหาลัยแฟนเราก็ซิ่วจากมหาลัยเดิมเพื่อมาเรียนใหม่กับเรา เรากับแฟนเรียน
คณะเดียวกัน สาขาเดียวกัน ห้องเดียวกันค่ะ**
เรากับแฟนอยู่ด้วยกันและตกลงกันว่า
1.เวลาซักผ้าเขาจะเอาลงไปซุกและเอาขึ้นมาให้เราตากเพราะผ้ามันหนักเราอยู่ชั้น 4 และไม่มีลิฟต์
2.เวลาทำกับข้าวที่หอเราจะเป็นคนทำ ส่วนแฟนจะเป็นคนล้างจานให้
3.เราอยากกินอะไร ให้บอกเขาจะพาเราไป
ข้อตกลงมันก็ดูจะมีเหตผลดี และเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรนะคะ แต่ไม่เลย มันมีปัญหาเกิดขึ้น
คือแฟนเราอยู่แต่หอเพื่อน บางทีก็ไปหารุ่นพี่ที่อีกอำเภอระยะทางประมาน 30 กม. เราก็ไม่ชอบไปเพราะไม่สนิท
เวลาหิวเราก็จะผัดมาม่าบ้าง หุงข้าวกินเองบ้าง แล้วก็ไม่ได้ล้างเพราะคิดว่าแฟนจะมาล้างให้
แต่เขาก็บอกว่า เขาไม่ได้กิน ทำไมเขาต้องล้าง ?? คือเราสตั้นไปเลยอ่ะ... ทำไมเห็นแก่ตัวแบบนี้..
เราทำให้เขาทุกอย่าง รีดเสื้อให้ ทำงานส่งอาจารย์ให้ เวลาเงินเขาหมดเราก็ออกให้ เดือดร้อนอะไรเราก็ช่วยตลอด
เราเคยบอกแฟนว่าไปหาของที่ห้องเราให้หน่อย (เรากับแฟนอยู่หอเดียวกันแต่มีห้องคนละห้องเผื่อทะเลาะกัน
ห้องเรากับแฟนอยู่ตรงข้ามกันเลย) แฟนเรากำลังจะไปบ้านรุ่นพี่ที่ต่างอำเภอเราก็บอกเขาว่า "ตัวช่วยไปหาชีท
ที่ห้องเค้าให้หน่อยได้มั้ย เค้าไม่สบายใจเลย กลัวมันหาย เดี๋ยวจะไม่ได้ทำงานส่งอาจารย์" เขาก็บอกแค่ว่า
"เค้าจะไปแล้วอ่าดิ".... อืมม...... งานที่ต้องส่งอาจารย์มันสำคัญน้องกว่าบ้านรุ่นพี่ที่จะไปกินนำ้สินะ
เรายอมรับว่าเราทนมามากกับอะไรแบบนี้ เราทำงานกลุ่ม(3คน เรา เขา เพื่อนอีกคน) เราก็ทำคนเดียวทั้งหมด 3 งาน
ซึ่งก็ไม่ใช่งานเล็กที่แค่ก็อปวางนะ เป็นงานชิ้นใหญ่เลย เขาอยู่กับเรา เห็นเรานอนดึก นั่งทำงาน ไม่เคยยื่นมือเข้ามาขอช่วยอะไรเลย
อ้างแค่ว่าจะช่วยยังไง เขาทำไม่เป็น โดยที่ไม่เคยถามด้วยซ้ำว่าทำยังไง เรื่องเล็กๆน้อยๆแค่เอาผ้าเช็ดตัวไปตาก ถอดสายชาร์ตแบตให้หน่อย แค่นี้ก็ให้เราทำ เขากลับมาจากหอเพื่อนก็กลับมานอน ตื่นก็ไป ถ้าตื่นมา 10 โมง ประมาณ 11 โมงก็พาเราไปหาอะไรกิน แล้วก็ไปหอเพื่อน กลับมาอีกทีก็ตี 3 ตี 4 แล้วก็นอน ตื่นมาก็ไป วนอยู่แค่นี้ทุกวัน จนเรารู้สึกว่าแค่รักอย่างเดียวมันไม่พออ่ะ เราอยู่ด้วยกัน แต่ทำไมเห็นหน้ากันน้อยกว่าเมื่อก่อนตอนยังไม่ขึ้นมหาลัย เราอยากอยู่คนเดียวมาก จะได้ไม่ต้องมานั่งรอลมๆแล้งๆ แต่เราก็ทำไม่ได้ เพราะพอเลิกกันเขาก็คอยดูแล พอเมนส์มาเราจะปวดท้องมาก เขาก็จะซื้อข้าว ซื้อยามาแขวนให้หน้าห้อง ตอนเลิกกันเราไม่ออกไปไหนเลย มีอะไรในห้องก็กินหมด แล้วเขาก็ซื้อข้าวมาแขวนให้ทุกมื้อไม่เคยขาด เขาดูแลเราดีมาก เขาพยายามหลายๆอย่างเพื่อเรา เราไม่ชอบอะไรเขาก็เลิกเพ่ื่อเรา มุมดีๆของเขามันก็มี แต่ในชีวิตประจำวันเราต้องเจอกับความเห็นแก่ตัวของเขามากกว่าเรื่องดีๆที่เค้าทำให้ เราไม่รู้เราต้องทำยังไง เราควรเลือกมองแต่เรื่องดีๆที่เขาเคยทำให้ หรือนึกถึงแต่เรื่องแย่ๆเพื่อจะได้เลิกกันง่ายขึ้น
.
.
ใครมีปัญหาแบบเราบ้าง ขอคำแนะนำหน่อย
อยากได้ความเห็นจากทั้งผู้หญิงและผู้ชาย อยากรู้หลายๆมุมมอง
--ขอบคุณมากนะคะที่ทนอ่านมาจนจบ--