รู้สึกขาดความมั่นใจในการเป็นตัวของตัวเ องมากเลยค่ะ แบบบางทีเรารู้สึกว่าสิ่งที่เราชอบและเป็นมันไม่เหมือนใครจนไม่กล้าเป็นสิ่งตัวเองเป็นเลยค่ะ เรารู้จักตัวเองดี ดีมาก แต่มันกลับเป็นในสิ่งที่อยากเป็นไม่ได้เพราะแค่เราไม่มั่นใจ ไม่ใช่แค่เรื่องใหญ่ๆที่เราขาดความมั่นใจนะคะ เรื่องยิบย่อยเล็กน้อยเช่นการแต่งตัวในแบบที่ตัวเองอยากจะเป็น เรายังไม่มีความมั่นใจเลยค่ะ แม้เราก็ยังเข้ากับทุกคนในทุกๆเรื่องได้นะคะ เรื่องเสื้อผ้าหน้าผม เรื่องทั่วๆไป เรารับฟังแล้วก็ให้คำปรึกษากับทุกคนได้อย่างปกติ ( ไม่ได้ถึงขนาด ฉันเป็นตัวของตัวเอง ฉันจะเป็นนน ไม่เข้าใจคนอื่น อะไรแบบนี้ ) แต่พอถึงทีเราเรากลับรู้สึกเราไม่สามารถเอาเรื่องของตัวเองไปพูดกับใครได้ ชอบคิดในใจว่าเขาอาจจะขำ หรือหัวเราะเยาะ เราเก็บทุกๆสิ่งเกี่ยวกับตัวเองมาคิดจนร้องไห้ทุกๆวันเลยค่ะ มักคิดว่าเราเพิ่งอายุ 17 เอง อยากทำตามที่ตัวเองชอบก่อนที่จะไม่ได้ทำอีกในวัยทำงานก็คงดี แต่เรากลับกลัวไปหมดเลยค่ะ มันไม่มั่นใจ ช่วงวัยเด็กเราก็ไม่ค่อยดี เหมือนแค่เรื่องเล็กน้อยๆที่เราทำแล้วไม่เหมือนใครเราก็โดนหยีไปหมด เช่น ตอนประถมเราใส่เสื้อแขนสั้นฟรีไซด์ทับเสื้อแขนยาวให้ชายยาวๆออกมาไปปรับพื้นฐาน(ซึ่งแต่ก่อนไม่นิยมกัน) ก็มีแต่คนมาแกล้งด่าเราว่าเป็นคนไม่สมประกอบบ้างเอ๋อบาง ปัญญาอ่อนบ้าง
พอโตมาก็เคยหลุดบอกเพื่อนว่า สเปกที่ชอบชอบผู้ชายอายุ 30+ มากๆเลยเพื่อนก็ล้อทุกๆวันๆ เด็กเสี่ยบ้าง อีหนูบ้าง บอกไปตรงๆว่ารับไม่ได้ก็ไม่หยุด คนอื่นรู้ก็บอกว่าประหลาดบ้าง เราเหมือนเลยกลัวมาตั้งแต่วันนั้นเลยค่ะ เราร้องไห้ทุกๆวันที่เผลอทำอะไรแปลกแยกลงไปทั้งๆที่ข้างในกับความเป็นตัวเรามันไม่เหมือนใคร ทั้งๆที่ความต่างของเราไม่เคยทำอะไรผิดแท้ๆแต่ทำไมเราต้องมาเสียใจทุกวันๆด้วยก็ไม่รู้... เราควรจะทำยังไงให้ตัวเองมีความมั่นใจมากกว่านี้ดีคะ? แล้วความมั่นใจมันสร้างได้หรือเปล่าคะ? ถ้าสร้างได้เราควรจะสร้างมันยังไงดีคะ?
*ถ้าเรียบเรียงแล้วงงเราขอโทษจริงๆนะคะ