ย้อนกลับไปเมื่อ 14 ปีก่อน นานมากเลยทีเดียว สมัยเข้าเรียนมัธยมต้น ที่โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง เรื่องราวมันเกิดขึ้นที่นั่น ความทรงจำของเราเกิดขึ้นที่นั่น และคนในความทรงจำของเราก็เกิดขึ้นที่นั่นเช่นเดียวกัน
เพื่อนที่เรียนด้วยกันสมัย ม.ต้น ไม่คิดฝันว่า วันหนึ่งเราจะอยู่ในสถานะ แอบรัก เพื่อน คนอย่างเราเนี่ยนะ แอบรักเพื่อน คิดแล้วก็ขำตัวเองขึ้นมา
จำได้ว่าวันแรกๆ เรียนปรับพื้นฐาน อยู่กลุ่มเดียวกัน ไม่ค่อยถูกกัน เพราะชอบโดนเขาแกล้งตลอด มีเอาคืนบ้าง บางครั้ง เรียนจบก็สอบเพื่อเลือกห้อง
ประกาศผลได้อยู่ห้องเดียวกัน ตลกชะมัด ที่ตลกกว่าคือ บ่นกับเพื่อนๆ ว่า อยู่ห้องเดียวกัน ในใจเราคือเขาชอบแกล้ง เลยคิดว่าไม่อยากให้อยู่ห้องเดียวกัน สรุปเพื่อนเข้าใจผิดคิดว่าเราชอบเขา โดนล้อไปพักใหญ่ แต่เขาก็บอกว่าไม่ได้ชอบเรา
ใครจะไปคิด จู่ๆ วันนึงเขามาขอให้เราช่วยเป็นสะพาน จีบเพื่อนเราเอง ไหนๆ เคยแกล้งกันไม่ใช่หรือไง แต่ก็ทำให้นะ เพราะเพื่อนเราแต่ละคนน่ารักทุกคน ยกเว้นเรา ฮ่าๆๆ
แล้วความรู้สึกที่ไม่คิดว่าจะเกิดก็เกิดขึ้น เมื่อเราเริ่มไม่อยากเป็นสะพานแล้ว เมื่อเราเริ่มรู้สึกไม่พอใจ เมื่อเราเริ่มรู้สึก มากกว่าเพื่อน
เขาก็เคยบอกนะ ว่าไม่ชอบเรา ไม่มีทางชอบคนอย่างเรา แต่แปลก บางครั้งการกระทำของเขามันสวนทาง เช่น เราเคยให้เพื่อนผู้ชายไม่แท้อีกคนนั่งเรียนด้วยกัน นั่งโต๊ะคู่กัน อยู่ดีๆ เพื่อนก็ร้องไห้ออกมา อ่าวเป็นอะไร มารู้ทีหลังว่าโดนเขาแกล้ง เนื่องจากมานั่งข้างเรา อันนี้ฟังมาจากคนอื่นนะ ไม่ได้คิดเอง
ไม่พอใจที่เราไปปลื้มรุ่นพี่คนนึง โอ๊ยนี่เราเข้าข้างตัวเองหรือเปล่านะ มีตอนนึงที่ตรวจสุขภาพ เราขึ้นห้องก่อนกับเพื่อนเพราะตรวจเสร็จไว แล้วเขาก็ขึ้นมาทีหลัง ในห้องคนยังน้อย ก็คุยกับเพื่อนว่าเลือดกรุ๊ปอะไรกัน เขาเดินมานั่งข้างเรา เรานี่เขินหนักมาก แต่ต้องข่มไว้ เพราะว่าคำพูดที่เขาเคยบอกไว้ เพื่อนเราแซวใหญ่ ว่าที่มานั่งข้างเราเพราะชอบเราใช่ไหม เขาไม่ตอบ แต่เขาพยักหน้า ทำไมทำกับเราแบบนี้ เหมือนแคร์แต่ไม่ใช่ หรือแค่อัธยาศัยดี บอกมานะ
วิชาเลือกเพิ่มเติม
เรียนคณิตศาสตร์ เหมือนกัน ครั้งนึงเคยฝากกระเป๋าเราไว้ เพราะไปซ้อมกีฬา ยิ้มแก้มปริเลยเรา
เรียนกีฬาเหมือนกัน เคยแบบเดินเข้ามาที่สนามแล้วไม่มองหน้าเขาเลย เจ็บไง ไม่อยากมองหน้า เขามองกลับมาด้วยนะ เพื่อนเราได้แต่ตบไหล่เขา ให้ทำใจ ทำใจอะไร เราสิต้องทำใจ
และแล้ววันที่เราเจ็บปวดที่สุดก็มาถึง เป็นวิชาเรียนสุดท้ายของวัน เก็บห้องเรียบร้อย รอออดดัง เพื่อนในห้องก็มานั่งออกันตรงบันได เขาเดินมาพร้อมเพื่อนหญิงที่สนิทอีกคนของเขา แล้วประโยคที่เราไม่อยากได้ยินก็ได้ยิน
เขาถามเพื่อนหญิง : รู้ไหมทำไมเราถึงอยู่กับเธอ
เขาหันมามองหน้าเราด้วย เราเองก็หันไปมองเหมือนกัน
เพื่อนหญิงถามเขา : ทำไม
เขาถามเพื่อนหญิง : ก็เพราะ เรารักเธอ ไง
เท่านั้นล่ะ ออดดัง เราลุกขึ้นยืน แล้วดันยืนอยู่คนเดียวด้วย เพื่อนสนิท ถามเราว่าจะไปไหน เราบอกกลับบ้าน แล้วเราก็เดินไปเลย ไม่หันกลับมามองใครอีกเลย น้ำตาจะล่วง กลับบ้านมาร้องไห้ ไม่ได้เจ็บที่เขาไม่รักหรอกนะ เพราะรู้ตัวอยู่แล้ว แต่ที่มันเจ็บ เพราะคำพูดของเขา และสิ่งที่เขาสแดงออก เหมือนตั้งใจบอกเราให้เลิกยุ่งกับเขาสักที ปกติก็ไม่ได้ยุ่งนะ แค่แอบรักเฉยๆ
อีกวันมาเราก็ทำตัวปกติ เพิ่มเติมคือไม่แคร์ ถามว่ารักไหมก็รัก แต่ในเมื่อเขาไม่รัก จะเอาใจไปเจ็บทำไม
นี่ก็เป็นเรื่องราวความแอบรัก สมัยเรียนของเรา รักครั้งแรก และยังเป็นรักครั้งเดียว
14 ปีที่มาผ่าน ยังคงมีคำถามที่อยากรู้ แต่ไม่อยากถาม
- ทำไมบางครั้งถึงทำเหมือนมีใจ
- เคยรู้สึกมากกว่าเพื่อนกับเราบ้างหรือเปล่า
- ที่ทำไปทั้งหมด คืออะไร ???
ปีนี้ปีที่ 15 ทำไมฉันยังไม่เลิกรักเธอนะ
ประสบการณ์ของคนแอบรักอย่างเรา เพื่อน(ไม่)สนิทคิดไม่ซื่อ
เพื่อนที่เรียนด้วยกันสมัย ม.ต้น ไม่คิดฝันว่า วันหนึ่งเราจะอยู่ในสถานะ แอบรัก เพื่อน คนอย่างเราเนี่ยนะ แอบรักเพื่อน คิดแล้วก็ขำตัวเองขึ้นมา
จำได้ว่าวันแรกๆ เรียนปรับพื้นฐาน อยู่กลุ่มเดียวกัน ไม่ค่อยถูกกัน เพราะชอบโดนเขาแกล้งตลอด มีเอาคืนบ้าง บางครั้ง เรียนจบก็สอบเพื่อเลือกห้อง
ประกาศผลได้อยู่ห้องเดียวกัน ตลกชะมัด ที่ตลกกว่าคือ บ่นกับเพื่อนๆ ว่า อยู่ห้องเดียวกัน ในใจเราคือเขาชอบแกล้ง เลยคิดว่าไม่อยากให้อยู่ห้องเดียวกัน สรุปเพื่อนเข้าใจผิดคิดว่าเราชอบเขา โดนล้อไปพักใหญ่ แต่เขาก็บอกว่าไม่ได้ชอบเรา
ใครจะไปคิด จู่ๆ วันนึงเขามาขอให้เราช่วยเป็นสะพาน จีบเพื่อนเราเอง ไหนๆ เคยแกล้งกันไม่ใช่หรือไง แต่ก็ทำให้นะ เพราะเพื่อนเราแต่ละคนน่ารักทุกคน ยกเว้นเรา ฮ่าๆๆ
แล้วความรู้สึกที่ไม่คิดว่าจะเกิดก็เกิดขึ้น เมื่อเราเริ่มไม่อยากเป็นสะพานแล้ว เมื่อเราเริ่มรู้สึกไม่พอใจ เมื่อเราเริ่มรู้สึก มากกว่าเพื่อน
เขาก็เคยบอกนะ ว่าไม่ชอบเรา ไม่มีทางชอบคนอย่างเรา แต่แปลก บางครั้งการกระทำของเขามันสวนทาง เช่น เราเคยให้เพื่อนผู้ชายไม่แท้อีกคนนั่งเรียนด้วยกัน นั่งโต๊ะคู่กัน อยู่ดีๆ เพื่อนก็ร้องไห้ออกมา อ่าวเป็นอะไร มารู้ทีหลังว่าโดนเขาแกล้ง เนื่องจากมานั่งข้างเรา อันนี้ฟังมาจากคนอื่นนะ ไม่ได้คิดเอง
ไม่พอใจที่เราไปปลื้มรุ่นพี่คนนึง โอ๊ยนี่เราเข้าข้างตัวเองหรือเปล่านะ มีตอนนึงที่ตรวจสุขภาพ เราขึ้นห้องก่อนกับเพื่อนเพราะตรวจเสร็จไว แล้วเขาก็ขึ้นมาทีหลัง ในห้องคนยังน้อย ก็คุยกับเพื่อนว่าเลือดกรุ๊ปอะไรกัน เขาเดินมานั่งข้างเรา เรานี่เขินหนักมาก แต่ต้องข่มไว้ เพราะว่าคำพูดที่เขาเคยบอกไว้ เพื่อนเราแซวใหญ่ ว่าที่มานั่งข้างเราเพราะชอบเราใช่ไหม เขาไม่ตอบ แต่เขาพยักหน้า ทำไมทำกับเราแบบนี้ เหมือนแคร์แต่ไม่ใช่ หรือแค่อัธยาศัยดี บอกมานะ
วิชาเลือกเพิ่มเติม
เรียนคณิตศาสตร์ เหมือนกัน ครั้งนึงเคยฝากกระเป๋าเราไว้ เพราะไปซ้อมกีฬา ยิ้มแก้มปริเลยเรา
เรียนกีฬาเหมือนกัน เคยแบบเดินเข้ามาที่สนามแล้วไม่มองหน้าเขาเลย เจ็บไง ไม่อยากมองหน้า เขามองกลับมาด้วยนะ เพื่อนเราได้แต่ตบไหล่เขา ให้ทำใจ ทำใจอะไร เราสิต้องทำใจ
และแล้ววันที่เราเจ็บปวดที่สุดก็มาถึง เป็นวิชาเรียนสุดท้ายของวัน เก็บห้องเรียบร้อย รอออดดัง เพื่อนในห้องก็มานั่งออกันตรงบันได เขาเดินมาพร้อมเพื่อนหญิงที่สนิทอีกคนของเขา แล้วประโยคที่เราไม่อยากได้ยินก็ได้ยิน
เขาถามเพื่อนหญิง : รู้ไหมทำไมเราถึงอยู่กับเธอ
เขาหันมามองหน้าเราด้วย เราเองก็หันไปมองเหมือนกัน
เพื่อนหญิงถามเขา : ทำไม
เขาถามเพื่อนหญิง : ก็เพราะ เรารักเธอ ไง
เท่านั้นล่ะ ออดดัง เราลุกขึ้นยืน แล้วดันยืนอยู่คนเดียวด้วย เพื่อนสนิท ถามเราว่าจะไปไหน เราบอกกลับบ้าน แล้วเราก็เดินไปเลย ไม่หันกลับมามองใครอีกเลย น้ำตาจะล่วง กลับบ้านมาร้องไห้ ไม่ได้เจ็บที่เขาไม่รักหรอกนะ เพราะรู้ตัวอยู่แล้ว แต่ที่มันเจ็บ เพราะคำพูดของเขา และสิ่งที่เขาสแดงออก เหมือนตั้งใจบอกเราให้เลิกยุ่งกับเขาสักที ปกติก็ไม่ได้ยุ่งนะ แค่แอบรักเฉยๆ
อีกวันมาเราก็ทำตัวปกติ เพิ่มเติมคือไม่แคร์ ถามว่ารักไหมก็รัก แต่ในเมื่อเขาไม่รัก จะเอาใจไปเจ็บทำไม
นี่ก็เป็นเรื่องราวความแอบรัก สมัยเรียนของเรา รักครั้งแรก และยังเป็นรักครั้งเดียว
14 ปีที่มาผ่าน ยังคงมีคำถามที่อยากรู้ แต่ไม่อยากถาม
- ทำไมบางครั้งถึงทำเหมือนมีใจ
- เคยรู้สึกมากกว่าเพื่อนกับเราบ้างหรือเปล่า
- ที่ทำไปทั้งหมด คืออะไร ???
ปีนี้ปีที่ 15 ทำไมฉันยังไม่เลิกรักเธอนะ