อยากทักแต่พวกเธอไม่มองอะ

ก็เป็นเพื่อนๆอะ  (เราเป็นคนเงียบๆแต่พยายามจะปรับตัวเอง พยายามจะทำให้ตัวเองดูดีขึ้นแต่มันก็ไม่55) อย่างเราเจอเพื่อนที่ตลาดเราก็เดินๆเหลือบมองเห็นเพื่อน แต่เพื่อน ดูดน้ำแก้วอยู่สายตาเพื่อนก็มองข้างประมาณแบบมองล่าง ..แบบเม่อๆ อะไรประมาณนี้อะ ...    เราก็เดินผ่าน ว่าจะเรียกชื่อเพื่อน แต่ก็ไม่ได้เรียกอะ    ....เป็นกะ  จบม.6 ก็เรียนปี1แล้วด้วยรึป่าว ทำให้ไม่กล้าเหมือนก่อนๆ  แต่ก่อนเจอเพื่อนคนนี้ กะตลาดเพื่อนก็จะมองมาที่เรา  และต่างฝ่ายต่างเห็นก็จะทัก ส่วนครั้งนี้ เราคิดมากนะ รุ้สึกผิด ที่ไม่ทักเพื่อน  หรืคิดอีกอย่างเพื่อนอาจมองอย่างอื่นก็ได้  แต่ก่อนที่จะมาตลาดเราก็เจอเพื่อนคนนี้แหละ อยู่ในหอประชุมอำเภอ เห็นเพื่อนมากะแม่ มาซ้อมรำบวงสรวง ***และเรามองไปที่เพื่อน เรียกว่าจ้องเลยกะได้ แบบเธอจะเห็นเราไหมเราก็เรียกชื่อเพื่อน แต่!!เหมือนเพื่อนไม่เห็นเรา   **เป็นเหตุปัจจัยอะไรบ้าง/เพื่อนอาจทำมองไม่เห็น/เพื่อนเห็นแต่ไม่อยากทักหรืออาจไม่กล้า หรือคงเป็นเพราะเราเงียบๆเพื่อนเลยจะทัก หรือไม่ทักดี (ตั่งแต่จบม.6 ปี59 เจอเพื่อนหลายคน ส่วนมากสายตาเพื่อนจะไม่มองมาที่เรา แต่เราอยากทักเพื่อนนะ แต่สายตาเพื่อนก็มองไปทางอื่น  ไม่รู้เพราะอะไร)  /หรือเพื่อนอาจจำเราไม่ได้ /เป็นเพราะเราเงียบ เวลาคนคุยกะเรา เรารุ้ตัวเองดีว่าเรามัก จะถามคำตอบคำ และยิ้ม  ปัจจัยนี้รึป่าวที่ทำฝห้เพื่อนคนอื่นๆไม่กล้าทักเรา เพื่อนคงจะอึดอัด ที่อยู่ต่อหน้าเรา. เลยหลีกเลี่ยงที่จะทัก.   ^.^แย่ก็มีเพื่อน ที่เห็นเรา  เพื่อนก็จะทัก  เป็นเพราะอะไรกัน. เราจะพยายามปรับปรุงตัวเอง..
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่