สวัสดีคะก่อนอื่นเลยนะจะลองเล่าเรื่องให้ฟังเอาเรื่องที่เราเจ็บช้ำสุดนะคะ ไม่รวมเรื่องที่เราโดนมาอีกหลายๆครั้ง "คือเราเรียนมหาลัย ผญ ห้องเรามีไม่ถึง5คน ตอนเข้าใหม่ๆเราสนิทกะเพื่อนคนนี้มากแต่พอปีสองเขาเริ่มไปสนิทกับพวกคณะอื่น แล้วพวกที่เขาไปคบก็ไม่ชอบเราไม่รู้ทำไม ต่อหน้าเขาคุยีกะเราทำไม่มีอะไรนะ แต่ลับหลังเขานินทาเราให้เพื่อนใม่ที่ต่างคณะฟัง เราก็พยายามเฉยๆ รู้แต่ไม่พูด อยู่กับแฟนสองคนก็ได้ เพราะไม่ว่าเกิดอะไรแฟนไม่เคยทิ้งเลย เรามาอยู่หอห่างไกลบ้านรถไม่มีแฟนก็มาเติมเต็มทำทุกอย่าง แล้วเรียนไปมีงานกลุ่ม อยู่ดีๆเขาก็เอเราเข้ากลุ่ม มีงานเราก็ช่วยทำ ช่วยทำพอได้นะ เงินที่เขาหุ้นกันซื้อของเราก็ช่วย คือกลุ่มเราต้องออกไปฝึกสอนเด็ก แล้วเพื่อนราจะหุ้นเงินไปซื้อของแจกเด็ก เราก็ไม่ขัดก็ให้ แต่แค่ออกความเห็นว่า เราซื้อแค่พอแจกให้เด็กกินพอไม่ต้องเต็มที่เพราะเด็กเยอะ กลุ่มเรา4คน คนะ100คงไม่พอ ไหนจะต้องซื้ออย่างอื่นอีก แต่ถ้าจะเก็บเพิ่มเท่าไรก็บอกได้นเราพร้อมจ่าย เขาก็ดูเข้าใจตกลงกะเรานะ แต่ผ่านไปไม่านเพื่อนใหม่เขาที่ต่างคณะ โพสด่าเราคะประมาณว่า "งานก็ไม่ช่วย ทำตัวเหมือนรับผืดชอบทุกอย่าง แค่เรื่องเงินยังเรื่องมาก อีสมองหมาปันยาควาย"อีกเยอะคะเราลืม เราทนไม่ไหวเราเลยทักเพื่อนไป เพื่อนเรากลับตอบว่าเราสั่งให้ันโพสเองแหละถ้าโกดมันมาโกดเราดีกว่า(โคตรเสียความรู้สึกเลยเรา) แต่แฟนเรารู้เขาก็โมโหนะเพราะคนนี้ทำเรากลายครั้งแล้ว เราเลยบอกให้แฟนนิ่งๆ พวกเขากลุ่มใหญ่คะ เราไม่มีใคร ตัวคนเดียวกับแฟน แฟนคอยถามตลอดว่าโอเคไหมอะไรประมาณนี้ เราควรทำไงดีคะ เวลาเจอหน้าเวลาเรียนมันไม่ง่ายเลยที่จะไม่รู่สึก อีกอย่างหอเรายุแถวเดีวกันเวลาเรากลับหอจะเจอเพื่อนเราและพวกเขาอยู่ด้วยกันตลอด จะเจอสายตาที่มองแปลกๆ บางทีก็แขวะ (แต่เพื่อนเาเฉยๆนะคะเขาคงไม่กล้าออกตัวแต่ทั้งหมดเขายุเบื้องหลังตลอด จนปัจจุบันเขาก้ทำคุยกะเราปกติเวลาเรียน แต่พอเขาเข้าแก๊ง ก็ทำเหมือเราไม่มีตัวตน ทุกวันนี้เลยไปไหนกะแฟนคะ ขอวิธีทำให้ปลงหน่อยคะ บางทีนึกเครียดไม่อยากไปเรียนเลย แต่สงสารพ่อแม่ 😢
เพื่อนในมหาลัย