แม่ที่รักลูกเลี้ยงมากกว่าลูกของตัวเอง

ครอบครัวของเราพ่อแม่เลิกันประมาณเรา 9-10ขวบ เราอยู่กับแม่ แล้วแม่เราก็มีพ่อใหม่ซึ่งเขาก็มีลูกติด แม่ก็แต่งงานกับพ่อใหม่ พ่อใหม่ก็ดีนะ ไม่สูบเหล้าไม่สุบบุหรี่ แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนี้ คือแม่เราก็กลัวเข้ากับทางบ้านพ่อใหม่ไม่ได้ก็เอาใจซะเวอร์อ่ะ แล้วก็ได้มาอยู่ที่บ้านพ่อใหม่ ก็มีลูกติดพ่อใหม่อยู่ด้วย (เป็นลูกสาว) ซึ่งอายุมากกว่าจขกท. แม่ก็กลัวเข้ากันไม่ได้ก็เลยเอาใจทุกอย่าง งานบ้านเขาก็ไม่ต้องทำ แต่เป็นเราที่ต้องทำ ทุกอย่างก็ได้เท่าๆกัน(รึเปล่า) เช่น เงินไปรร ได้อาทิตย์ละ1000 ก็ได้เท่ากัน แต่แม่บอกว่าถ้าวันนี้ไม่ตากผ้าจะหักเงินรายสัปดาห์ แล้วคือลูกเลี้ยงก็ไม่ต้องทำไง ก็ไม่ต้องโดนหัก(ใช่ปะ?) โตแล้วแต่แบบชอบทำบ้านรกมากอ่ะ แม่เราเก็บได้ไม่เท่าไหร่ก็รกอีกแล้ว เราเคยเห็นที่นอนที่กองอะไรนักก็ไม่รู้มีแต่ฝุ่นอะ แบบเรื่องความใส่ใจแม่ก็ให้ลูกเลี้ยงมากกว่า เช่น แม่หนูหิวข้าวอ่ะ (แม่ก็นิ่งเฉยบอกว่าเดี๋ยวออกไปซื้อทีเดียวตอนเย็น) / ทางกลับกัน ถ้าเป็นลุกเลี้ยง แม่จะพูดว่า ออกไปซื้อกันไหม เราแวะไปดุอันนี้อันนู้นอันนั้นกันด้วยดีกว่า ยังไม่หมดค่ะมีอีก แบบเราอยากขัดหน้า แม่ไม่เคยอยากขัดให้เรา แม่บอกว่าเดี๋ยวจะออกไปข้างนอก ให้น้าขัดให้สิ (คือเข้าใจป่าวเราอยากให้แม่ทำให้เรา เราอยากให้แม่สนใจเราบ้าง) แต่พอลูกเลี้ยงบอกอยากขัดบ้าง แม่เรากลับบอกว่า หนูนอนเลยเดี๋ยวแม่ขัดให้ คือแบบเราอยากให้แม่สนใจเราบ้าง มันมีช่วงนึงของปีที่ผ่านมา แม่สนใจเรามากๆแล้วเราชอบแม่ที่เป็นแบบนั้น คงเข้าใจกันนะว่าเด็กที่พ่อแม่แตกแยกขาดความอบอุ่นมันเป็นยังไง แล้วนี่ยังมีคนมาแย่งความรักจากแม่ของเราไปอีก ปล.พ่อของจขกทยังติดต่อกันอยู่นะ พ่อก็น่ารักมากคอยเป็นที่ปรึกษาที่ดีของเรา