อาจง่ายแท้แค่หนึ่งคำอำลา ทุกครั้งคราพาหลั่งน้ำตาได้ ดุจหยดซ้ำไปเปล่าปลี้ทุกทีไป ทุกฝันใฝ่ตามเคลื่อนเป็นเพื่อนกัน เคียงคู่นั้นฝันทั้งสิ้นจินตนา ลี้ลับพาเราปลูกผูกไว้มั่น ราตรีนี้ท้ายที่สุดหยุดสัมพันธ์

เจอหนังสือเล่มนี้ในหนังสือ พลิกต้นตระกูลไทย ของ อ.ต้วนลีเซิง และหนังสือเรื่อง การเมืองไทยสมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี ของ อ.นิธิ เอียวศรีวงศ์ กล่าวถึงเอกสารจีน 3 เล่มนี้ มีกล่าวถึงสมเด็จพระเจ้าตากสิน อยากทร

ปี 2555 กึก กึก กึก ครืด เสียงรองเท้าผ้าใบเดินมาด้วยขาข้างเดียวส่วนอีกข้างก็ลากตามมาบนพื้นปูน เด็กหนุ่มในชุดพละสีแดงยับเยินทั้งยังมีเฝือกที่ขาอีกด้วย ร่างสูงเดินคอตกเหมื

ตัวฉันนี้ทุกทีที่พบรักล้วนอกหักกระสนกระเษือกเลือกไม่ได้ถึงเช้าค่ำหมั่นทำงานให้ผ่านไปยามมีใครเชยชิดก็ผิดกัน สิ่งตอบแทนคือเหงาเศร้าเสียใจยืนอยู่ในกลางฝนตัวตนฉันข้างหลังความมืดมัวสลัวนั้นไม่รักกันทำใจยาก