เราเหนื่อยกับการประคองความสัมพันธ์ของเราและสามีมาก เรารู้สึกเหมือนโดนเอาเปรียบ โดยที่เรารู้ตัวแต่ก็ยังพยายามที่จะไม่ปริปากพูด เพราะไม่อยากทะเลอะ เรากลัวว่าจะควบคุมอารมณ์ ไม่อยู่ไม่อยากทะเลอะต่อหน้าแม่ของเรา เรามีเงินเดือนแค่ 25,000 บาท ในวันที่เรามีเงินจ่ายพอเราออกค่าใช้จ่ายเองเพราะเราถือว่ายังไงก็บ้านเรา ค่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ และจิปะถะ เค้าไม่เคยช่วยออก ในเรื่องพวกนี้ ถ้าเราไม่บอกก็ไม่ช่วยเลย เราซื้อที่ดินเพื่อปลูกบ้าน เราผ่อนเดือนละ 8,000 บาท พร้อมค่าใช้จ่ายหลัก จนเราเหลือเงินไม่ถึง 3,000 บาท
สามีเรา เอารถ เข้าไฟแนนซ์ เพื่อปลูกบ้าน 300,000 บาท เราไม่เคยยุ่งเกี่ยวเรื่องเงินก้อนของเค้า จนเค้าใช้ในสิ่งที่เค้าอยากได้โน้นนี่ เงินเหลือแสนกว่าบาท สุดท้ายเราเอาบัตรเครดิตของเราซื้อวัสดุก่อสร้าง รวมๆ 70,000 บาท เท่ากับเงินเราไม่เหลือเลย แถมติดลบด้วย แล้วก็บอกเค้าไปแล้วว่า ต้องให้เงินเราไปทำงานและค่ากินภายในบ้านด้วยน่ะ สามีให้ค่ะ ให้วันละ 100-120 บาท น้ำตาจะไหล ถ้ามากกว่านั้นก็จะบ่น เราต้องกลับมากินข้าวบ้าน เพื่อที่จะได้เก็บเงินไว้ซื้อกับข้าวตอนเย็นให้กินได้ทั้งครอบครัว ในขณะที่เราประหยัดสุดๆ เค้าก็ยังใช้สอยในสิ่งที่เค้าอยากได้ ในสิ่งที่ชอบ ยังเตร็ดเตร่ไปกับเพื่อนๆ ของเค้า เที่ยวงานวินเทจบ้างละ โน้นนี่นั้น
เราเป็นแม่ลูกอ่อน ลูกเพิ่งจะได้ 10 เดือน สามีช่วยเลี้ยงลูกน้อยมาก บอกว่าเป็นหน้าที่ของเรา จุกอกมากเจอคำพูดนี้ ชงนมที่แน่ๆ ไม่ถึง 10 ขวด ล้างอึลูกไม่เคยล้างเลยแม่แต่ครั้งเดียว เรากับแม่ของเราช่วยกันเลี้ยง กลางวันเราทำงาน กลางคืนเราเลี้ยงลูก บางครั้งเค้าขอมีอะไรด้วย เราไม่ให้เพราะเหนื่อยอยากนอนก็ไม่พอใจออกจากบ้านไป แล้วต้องมาเจอพฤติกรรมแย่ๆของสามี ดื่มเหล้า เที่ยวเตร่ ไม่ช่วยเหลือด้านการเงิน ถึงช่วยให้มาก็แค่เศษที่เค้าจะให้ได้ ขาดความกระตือรือร้น ตอนนี้ออกจากงานมาจัดการเรื่องสร้างบ้านให้เสร็จ จึงจะกลับไปทำงานกับพี่ชายของเค้า แต่เค้าบอกว่าไม่อยากกลับไปทำ อยากหาอะไรทำเอง เราเริ่มรู้สึกว่าเราให้โอกาสเค้ามากเกินไป ชีวิตเราย่ำแย่มาก ตั้งแต่เค้าเข้ามาในชีวิต โดยเฉพาะเรื่องการเงิน เราเหนื่อยสุดๆ ที่ต้องมาทะเลอะกับเค้าในเรื่องเดิมๆ นิสัยเดิมๆ
นี่ยังไม่รวมเรื่องหมา อันนี้น้อยใจค่ะ เรากับลูกมาทีหลังหมาเค้า เราบอกให้ซื้อปัตตาเลียนตัดผมให้ลูกหน่อย เค้าเฉยๆ ไม่ตอบ แต่หมาเค้ามีปัตตาเลียนประเภทพังแล้วซื้อทันที นม แพมเพิสถ้าเราไม่บอกให้ช่วยซื้อก็ไม่ซื้อให้เลย ไม่เคยมาใส่ใจอะไรทั้งนั้น ขยะเราทิ้งเอง น้ำดื่มน้ำใช้เราขนเองกับแม่พลัดกัน เราบอกว่าช่วยไปกดน้ำกินหน่อย เค้าบอกว่าอาย ขณะที่เราท้องเค้ายังไม่ขนน้ำกินให้เลย เราอยู่บ้านเอื้ออาทรค่ะ เค้าไม่ชอบสภาพแบบนี้เค้าไม่อยากอยู่ ใน facebook ของเค้ามีรูปหมามากกว่ารูปลูกเมีย ไปเที่ยวต่างจังหวัดก็พาหมาไปด้วย ลูกเมียอยู่บ้าน ขอไปด้วยก็บอกว่าพาหมาไปด้วยเธอจะไปหรอ เราไม่ชอบหมาเค้าค่ะ หมาไฮเปอร์อยู่ไม่นิ่ง ขี้ เยี่ยวไม่เป็นที่เป็นทาง เคยฉี่ใส่ที่นอนของเรา เราโกรธมาก เค้าเลี้ยงหมาแบบตามใจ ไม่ฝึกนิสัยจนเป็นหมานิสัยเสีย
เราอยากเลิกมาก แต่เราจะจัดการกับหนี้สินยังไงดี และให้เค้าช่วยเรื่องลูกอะไรได้บ้าง เพราะดูแล้วอนาคตก็ไม่ต่างจากปัจจุบัน ในเมื่อตอนนี้คือเราทุกอย่าง
เราเหนื่อยกับชีวิตครอบครัว ไม่อยากประคองแล้ว
สามีเรา เอารถ เข้าไฟแนนซ์ เพื่อปลูกบ้าน 300,000 บาท เราไม่เคยยุ่งเกี่ยวเรื่องเงินก้อนของเค้า จนเค้าใช้ในสิ่งที่เค้าอยากได้โน้นนี่ เงินเหลือแสนกว่าบาท สุดท้ายเราเอาบัตรเครดิตของเราซื้อวัสดุก่อสร้าง รวมๆ 70,000 บาท เท่ากับเงินเราไม่เหลือเลย แถมติดลบด้วย แล้วก็บอกเค้าไปแล้วว่า ต้องให้เงินเราไปทำงานและค่ากินภายในบ้านด้วยน่ะ สามีให้ค่ะ ให้วันละ 100-120 บาท น้ำตาจะไหล ถ้ามากกว่านั้นก็จะบ่น เราต้องกลับมากินข้าวบ้าน เพื่อที่จะได้เก็บเงินไว้ซื้อกับข้าวตอนเย็นให้กินได้ทั้งครอบครัว ในขณะที่เราประหยัดสุดๆ เค้าก็ยังใช้สอยในสิ่งที่เค้าอยากได้ ในสิ่งที่ชอบ ยังเตร็ดเตร่ไปกับเพื่อนๆ ของเค้า เที่ยวงานวินเทจบ้างละ โน้นนี่นั้น
เราเป็นแม่ลูกอ่อน ลูกเพิ่งจะได้ 10 เดือน สามีช่วยเลี้ยงลูกน้อยมาก บอกว่าเป็นหน้าที่ของเรา จุกอกมากเจอคำพูดนี้ ชงนมที่แน่ๆ ไม่ถึง 10 ขวด ล้างอึลูกไม่เคยล้างเลยแม่แต่ครั้งเดียว เรากับแม่ของเราช่วยกันเลี้ยง กลางวันเราทำงาน กลางคืนเราเลี้ยงลูก บางครั้งเค้าขอมีอะไรด้วย เราไม่ให้เพราะเหนื่อยอยากนอนก็ไม่พอใจออกจากบ้านไป แล้วต้องมาเจอพฤติกรรมแย่ๆของสามี ดื่มเหล้า เที่ยวเตร่ ไม่ช่วยเหลือด้านการเงิน ถึงช่วยให้มาก็แค่เศษที่เค้าจะให้ได้ ขาดความกระตือรือร้น ตอนนี้ออกจากงานมาจัดการเรื่องสร้างบ้านให้เสร็จ จึงจะกลับไปทำงานกับพี่ชายของเค้า แต่เค้าบอกว่าไม่อยากกลับไปทำ อยากหาอะไรทำเอง เราเริ่มรู้สึกว่าเราให้โอกาสเค้ามากเกินไป ชีวิตเราย่ำแย่มาก ตั้งแต่เค้าเข้ามาในชีวิต โดยเฉพาะเรื่องการเงิน เราเหนื่อยสุดๆ ที่ต้องมาทะเลอะกับเค้าในเรื่องเดิมๆ นิสัยเดิมๆ
นี่ยังไม่รวมเรื่องหมา อันนี้น้อยใจค่ะ เรากับลูกมาทีหลังหมาเค้า เราบอกให้ซื้อปัตตาเลียนตัดผมให้ลูกหน่อย เค้าเฉยๆ ไม่ตอบ แต่หมาเค้ามีปัตตาเลียนประเภทพังแล้วซื้อทันที นม แพมเพิสถ้าเราไม่บอกให้ช่วยซื้อก็ไม่ซื้อให้เลย ไม่เคยมาใส่ใจอะไรทั้งนั้น ขยะเราทิ้งเอง น้ำดื่มน้ำใช้เราขนเองกับแม่พลัดกัน เราบอกว่าช่วยไปกดน้ำกินหน่อย เค้าบอกว่าอาย ขณะที่เราท้องเค้ายังไม่ขนน้ำกินให้เลย เราอยู่บ้านเอื้ออาทรค่ะ เค้าไม่ชอบสภาพแบบนี้เค้าไม่อยากอยู่ ใน facebook ของเค้ามีรูปหมามากกว่ารูปลูกเมีย ไปเที่ยวต่างจังหวัดก็พาหมาไปด้วย ลูกเมียอยู่บ้าน ขอไปด้วยก็บอกว่าพาหมาไปด้วยเธอจะไปหรอ เราไม่ชอบหมาเค้าค่ะ หมาไฮเปอร์อยู่ไม่นิ่ง ขี้ เยี่ยวไม่เป็นที่เป็นทาง เคยฉี่ใส่ที่นอนของเรา เราโกรธมาก เค้าเลี้ยงหมาแบบตามใจ ไม่ฝึกนิสัยจนเป็นหมานิสัยเสีย
เราอยากเลิกมาก แต่เราจะจัดการกับหนี้สินยังไงดี และให้เค้าช่วยเรื่องลูกอะไรได้บ้าง เพราะดูแล้วอนาคตก็ไม่ต่างจากปัจจุบัน ในเมื่อตอนนี้คือเราทุกอย่าง