เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนเราอยู่ ม.4 เราชอบเพื่อนคนนึง ก็แค่ชอบ มันมีนิสัยที่ค่อยข้างกวนประสาท อารมณ์ดี ตลก อยู่ด้วยแล้วมีความสุขอ่ะ แล้วพอมันรู้ว่าเราชอบ มันก็คอยหายเรื่องด่าเราตลอดอ่ะ เรียกง่ายๆ ว่า แขวะ ตอนนั้นจากที่เราชอบมัน กลายเป็นเกลียดเข้าไส้เลย 55555 แต่พอขึ้นมา ม.5 เราก็มาสนิทกลับมันอีกครั้ง ไม่รู้สนิทได้ไง เราคอยช่วยงานมันแทบทุกอย่างเลยก็ว่าได้ มันก็คอยถามว่า ไว้ไหม เหมือนคอยห่วงใย ดูแลซึ่งกันและกันอ่ะ แล้วมันก็เริ่มทำให้เรารู้สึกดีมากขึ้นเรื่อยๆ เรามีความสุขที่ได้อยู่กับมัน ได้คุย ได้เล่นกับมัน แต่พอขึ้นมา ม.6 ถามว่ามันยังเหมือนเดิมไหม ก็เหมือนเดิมยังคอยห่วง คอยดูแลเราตลอด แต่ที่เราบอกว่าไม่เหมือนเดิมคือ มันก็ทำกับเพื่อนเราอีกคนนึงเหมือนกัน แต่ก่อนมีอะไรมันก็จะมาบอกเราตลอด เราจะต้องรู้เป็นคนแรก แต่เดี๋ยวนี้ มีอะไรมันก็ไม่บอกเรา สนใจแต่เพื่อนเรา คล้ายๆ ว่ามันได้เพื่อนใหม่ แล้วลืมเพื่อนเก่าอย่างเราอ่ะ แต่ที่เรารู้สึกอ่ะ ก็คือ ไม่อยากให้มันไปสนิทกับใครนอกจากเราอ่ะ อยากให้มันบอกอะไรกับเราบ้าง ไม่ต้องทุกเรื่องก็ได้ แต่อย่างน้อยก็บอกบ้างเถอะ เรามีอะไร เราก็นึกถึงมันตลอดอ่ะ เราแคร์มันทุกเรื่อง ทุกคำพูดที่มันพูดกับเรา ทุกการกระทำที่มันทำกับเรา เราให้ความสำคัญกับมันมาก แต่เหมือนมันไม่ได้ให้ความสำคัญกับเราเหมือนแต่ก่อนอ่ะ
อาการแบบนี้เขาเรียกว่า รักแค่เพื่อน หรือ มากกว่าเพื่อนอ่ะ
รักแค่เพื่อน หรือ มากกว่าเพื่อน
อาการแบบนี้เขาเรียกว่า รักแค่เพื่อน หรือ มากกว่าเพื่อนอ่ะ