สวัสดีคะ เขียนพันทิปครั้งแรกเก็บคนเดียวไม่ไหว ฉันมีนามชื่อ บี (นามสมมติ) และคนที่ฉันเคยรักมากที่สุด นาย(นามสมมุติ) ฟลุ๊ค แฟนเก่าเรา
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเรียนที่อชีวะ วันนั้นเราไปขอทำเรื่องลงเรียนแก้ (คือแต่ก่อนเราเกเรมาก ไม่ใช่ติด ผช นะ) แล้วเจอ นาย เขา เรียนจบแล้วไปทำงานอัตรจ้างในวิทลัย ที่เราเรียน คือตอนนั้น เราอยู่ ปวส 1 เราเป็นเด็กซื่อๆ ไม่ได้สวย ผอมๆละเนาะ เราฝึกงานที่ธนาคารในโรงเรียน เพราะต้องตามแก้วิชาที่ติด คือเราเรียน ปวช 3ปีครึ่ง แล้วต่อ ปวส หลักสูตร2ปี ต้องเก็บให้หมด ตอนนั้นคบกับพี่คนหนึ่งอยู่ นามชื่อว่า ฟลุ๊คเป็นเดือนคณะ คบกันได้สักพัก ฟลุ๊คเป็นคนติดเกมมาก ไม่ชอบเที่ยว ดื่มบ้างครั้งนานๆที ติดมากจนไม่มีเวลาให้เรา นานๆไปก็เกิดอาการน้อยใจ จนมีช่องว่าง เริ่มคุยกับนาย เริ่มต้นจากการที่ นาย แอดเฟสเรามา แล้ว ทักประมาณว่า คุ้นน่าจัง แล้วก็ตอบ สงสัยอยู่นาน จนนึกได้ว่า เป็นคนเดียวกะอยู่ห้องวิชาการ แล้วเริ่มคุยกันมาแบบไม่คิดอะไร หยอดคำหวาน กวนไปกวนมา แล้วแกก็ย้ายไปสอนที่ ต่างอำเภอ (คือตอนอยู่อชีวะเป็นลูกจ้างชั่วคราว ไม่ใช่ครูอะคะ) พอคุยไปก็ชวนกันไปทานข้าวอะเนาะตามประสาเดทแรก
ต่อมาเรื่อยๆ ก็เหมือนความรักจะดี มีแต่ยิ้มหัวเราะ นายเป็นคนเจ้าชู้มาก เคยคุยกันกับคนอยู่วิทลัย ลูกจ้างประจำ คือเพื่อนร่วมงานกันคะ พอไปสอนที่ต่างอำเภอก็เริ่มก็เรื่องให้เสียความรู้สึก คุยกับเด็กน้อยที่อยู่วิทลัยบ้าง นักเรียนที่เคยสอนบ้าง คือเราเล่นเฟสนาย ในช่วงแรกๆเขาอาจไม่ปักใจ คือรักเรา
ช่วงต้นปีมกราคม ปีที่แล้ว เราเกิดอุบัติเหตุ รถล้ม ตอนนั้นนไม่ได้พักหอ รีบไปเรียน เบลอด้วย เลยรถล้ม เดินไม่ได้เป็นเป็นเดือน หัวเข่าหนังถลอก เย็บไป8เข็มคะ กู้ภัยมาเอาขึ้นส่งโรงบาล พอรอตรวจ เย็บแผลเสร็จ หมดก็ให้ออกโรงพยาบาลเลย กับมาบ้าน รู้สึกเวียนหัว เลือดออกเยอะ น่ามืดหัวฟาดกำแพงห้องอะคะ จนต้องส่งโรงบาลแถวบ้าน นอนอยู่6-7วัน นายมาเเฝ้าเราคะ ซื้อข้าวซื้อของมาให้ พาแม่กับไปเอาของ ทำดีกับเราทุอย่าง จนเราใจอ่อน
จนก้าพาไปบ้านวันออกจากโรงพยาบาล เจอครอบครัว (คือบีอยู่กับยายแต่เด็ก พ่อแม่เลิกกัน แม่บีเสียตอนอยู่ ป4 คะ) ก็คุยกับนายไปสักพัก จนถึงช่วง ที่จะจบ ปวส2 คือทางบ้านมีปัญหาคะ ไม่มีใครจะส่งเรียน ยายก็แก่ น้าก็ไม่ส่ง ส่งเสริมไปทำงาน แต่บีดันจะเรียนให้ได้คือคิดในหัว ต้องมีทางออก ตอนนั้นติดติดตัวสักบาทไม่มีคะ แต่ยายให้ไปเรียนวันละ 100บาท รับจ้างเสียบหมูปิ้ง (คือเรียนเสร็จต้องรีบกับมารับจ้างคะ ไม่งั้นไม่มีเงิน) เก็บเรื่อยๆก็มีเงินเงินเก็บเล็กน้อย ไม่ถึง3พันด้วยซ้ำคะ ตัดสินใจเข้าใเมือง เช่าหอถูกๆ ช่วงนั้นปิดเทอม งานแรก ร้านเหล้าคะ ได้เงินเยอะมากนะ สำหรับเรานะ บางวันได้พันเจ็ดคะ แต่เวลาเราทำงาน คือจะไม่ใส่โป้คะ เสื้อคอกลมกางเกงยีนขาสั้น รองเท้าเตะ 55555 ทำงานไปเริ่มมีเงิน ช่วงนั้นเราต้องจ่ายค่าเขา5พัน ช่วงนั้นต่างคนต่างช็อต นายเอาโทรศัพท์ไปจำเพื่อให้เราไปจ่ายค่าเทอม (คือเราบอกยืมคืนคะ) ชีวิตช่วงนั้นราบรื่นคะ ช่วงต้นเมษา เราจับได้ว่านายแอบคุยกับน้องคนหนึ่ง ซึ่งเป็นญาติกันเลยนะคะ ไปกินเหล้าด้วยกัน แล้วเราจับได้ ก็ถามคือเราถามเขาก็พูดดีเขาตัวอะคะ ไม่รู้จะเชื่อใครดี ผ่านไป2วันหลังจากคืนดีกัน แล้วเราเล่นเฟสนาย เพื่อนน้องคนนั้นทักมา ประมาณว่า ครูทำแบบนี้ทำไม ถ้าเพื่อนหนู...ประจำเดือนไม่ว่าละ ครูจะทำไง คือเราอึ้งคะ ก็เนียนๆตอบไป ก็ใส่นี้ครับ คือสั่นไปหมดละตัว แล้วเพื่อนนางก็ตอบมาอีก ใส่ที่ไหน เราทักเฟสไปถามน้องคนนั้นเจ้าตัวอะคะ พอทักไปนางบอกเพื่อนแกล้ง คือเขาแกล้งกันแบบนี้หรอ5555 จนถึงตอนนี้มันยังฝังใจคะ ตลอดเวลาที่คบกันนายก็ดีนะ พอหลังๆเราแทบไม่เห็นรอยยิ้มตัวเอง เริ่มมีเรื่องเงินอะคะ เขาเป็นครูตอนนั้นเงินตอน15000บาท ไม่พอใช้คะ แล้วใช้กับเราคะ จะไม่ให้ใช่ก็อดสงสารคนมันอยู่ด้วยกันเนาะ เราก็ไม่ได้อะไร เพราะตอนเราไม่มีเขาให้แบบ ซื้อขข้าวอย่างงี้คะ พอหลังๆนี้ ขนาดซื้อยาคุมเราก็ต้องซื้อกินเองคะ ซักผผ้าถังก็ตังเราอีก เราก็ไม่อะไร อยู่ด้วยกันคะ นานๆไปเราเริ่มไม่ไหว จนเลิกกันเพราะเรื่องนี้อีก แต่ก็กับมาคบอีกคะ กับมาคบเราก็เหมือนเดิม เรารักเขามาก ไม่รู้เพราะอะไรนะ จนมีเรื่องคนอื่นเขามา คือว่าเราคุยกับคนอื่น ทั้งทีเราไม่มี แต่ไม่ฟังเหตุผลเลย ทะเลากันตีเราคะ แต่เราไมก้าบอกใคร อายคะ ที่เลือกแล้วเป็นแบบนี้ ยอมทนตลอดคะ เรารักเขา ก็อยู่กันมาเรื่อยๆมีเรื่องบรรทอนจิตใจเรื่อยๆ เวลานัด ก็สายตลอด เราชวนไปกินข้าว คือมีแฟนก็อยากไปกะแฟน แต่เราจ่ายอีกแล้วคะ น้อยมากที่เขาจะจ่าย เวลาชวนไปไหน ถามตลอดจะเลี้ยงหรอ คคือเราเรียนคะทำงานพาททามด้วย คือเขาเป็นลูกจ้างประจำ จนไม่ก้าพูดให้ใครฟัง กลัวเขาไปพูดต่อคะ จนเมื่อวานเขาไปรับปริญญาเพื่อนคะ ปกติจะไปกินเหล้าบ่อยคะ บอกไปกินบ้านเพื่อน แต่ไปร้านอาหาร มีสาวเชียร์งี้คะ โกหกอีกละ เฮ้อ เราถามจะกับตอนไหน คือรอทานข้าวเนาะ พักด้วยกัน จะไปกับเพื่อนมันก็อยู่กับเด็ก บอกว่าจะกับแต่สามทุ่ม จนห้าทุ่ม เรารอไปกินข้าว คือรอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วอีกเรื่องเล่นบอลโกหกว่าไม่เล่นตลอด แต่เช็คบอลทุกชั่วโมง จนเราหมดความอดทน แบบว่ามีแฟนก็เหมือนไม่มีคะ ข้อดีเขาก็มีนะแต่น้อย เราต้องไปไหนคนเดียวทั้งทีเราอยู่ด้วยกัน จนเราบอกเลิกไปด้วยความน้อยใจคะ แต่เขาไม่ง้อคะ เรานอนคิดเมื่อคืน จึงบอกเขาเก็บของออก แต่ไม่ออก เราเลยเอาของเขาไว้หน้า ห้อง คืนนี้คืนที่2ที่เขาไม่นอนหอ คือตอนนี้เรารู้ตัวละคะว่าเขาคงรำคาญเราด้วยละ เขาเป็นครูด้วย การงานเขากับเราตางกัน แต่เราไม่เคยดูถูกตัวเองนะ บ้านเขาไม่ได้รวยนะคะ ไม่มีรถยนขี่ มีแต่เวฟ110เราก็ยอมคะเพราาะรัก ยอมขับรถข้ามจังหวัดเพื่อพาไปรับปริญญาคะ555 เป็นคนกลัวแดดมาก เราไม่ได้ต้องการคนรวย หล่อ เพราะเราไม่ได้ดีเลิศ เราแค่ต้องการคนที่ไม่ทำเราเสียใจ เป็นครั้งแรกที่เขียน อิอิ เดียวมาต่อคะ
ไปต่อหรือพอสำนี้
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเรียนที่อชีวะ วันนั้นเราไปขอทำเรื่องลงเรียนแก้ (คือแต่ก่อนเราเกเรมาก ไม่ใช่ติด ผช นะ) แล้วเจอ นาย เขา เรียนจบแล้วไปทำงานอัตรจ้างในวิทลัย ที่เราเรียน คือตอนนั้น เราอยู่ ปวส 1 เราเป็นเด็กซื่อๆ ไม่ได้สวย ผอมๆละเนาะ เราฝึกงานที่ธนาคารในโรงเรียน เพราะต้องตามแก้วิชาที่ติด คือเราเรียน ปวช 3ปีครึ่ง แล้วต่อ ปวส หลักสูตร2ปี ต้องเก็บให้หมด ตอนนั้นคบกับพี่คนหนึ่งอยู่ นามชื่อว่า ฟลุ๊คเป็นเดือนคณะ คบกันได้สักพัก ฟลุ๊คเป็นคนติดเกมมาก ไม่ชอบเที่ยว ดื่มบ้างครั้งนานๆที ติดมากจนไม่มีเวลาให้เรา นานๆไปก็เกิดอาการน้อยใจ จนมีช่องว่าง เริ่มคุยกับนาย เริ่มต้นจากการที่ นาย แอดเฟสเรามา แล้ว ทักประมาณว่า คุ้นน่าจัง แล้วก็ตอบ สงสัยอยู่นาน จนนึกได้ว่า เป็นคนเดียวกะอยู่ห้องวิชาการ แล้วเริ่มคุยกันมาแบบไม่คิดอะไร หยอดคำหวาน กวนไปกวนมา แล้วแกก็ย้ายไปสอนที่ ต่างอำเภอ (คือตอนอยู่อชีวะเป็นลูกจ้างชั่วคราว ไม่ใช่ครูอะคะ) พอคุยไปก็ชวนกันไปทานข้าวอะเนาะตามประสาเดทแรก
ต่อมาเรื่อยๆ ก็เหมือนความรักจะดี มีแต่ยิ้มหัวเราะ นายเป็นคนเจ้าชู้มาก เคยคุยกันกับคนอยู่วิทลัย ลูกจ้างประจำ คือเพื่อนร่วมงานกันคะ พอไปสอนที่ต่างอำเภอก็เริ่มก็เรื่องให้เสียความรู้สึก คุยกับเด็กน้อยที่อยู่วิทลัยบ้าง นักเรียนที่เคยสอนบ้าง คือเราเล่นเฟสนาย ในช่วงแรกๆเขาอาจไม่ปักใจ คือรักเรา
ช่วงต้นปีมกราคม ปีที่แล้ว เราเกิดอุบัติเหตุ รถล้ม ตอนนั้นนไม่ได้พักหอ รีบไปเรียน เบลอด้วย เลยรถล้ม เดินไม่ได้เป็นเป็นเดือน หัวเข่าหนังถลอก เย็บไป8เข็มคะ กู้ภัยมาเอาขึ้นส่งโรงบาล พอรอตรวจ เย็บแผลเสร็จ หมดก็ให้ออกโรงพยาบาลเลย กับมาบ้าน รู้สึกเวียนหัว เลือดออกเยอะ น่ามืดหัวฟาดกำแพงห้องอะคะ จนต้องส่งโรงบาลแถวบ้าน นอนอยู่6-7วัน นายมาเเฝ้าเราคะ ซื้อข้าวซื้อของมาให้ พาแม่กับไปเอาของ ทำดีกับเราทุอย่าง จนเราใจอ่อน
จนก้าพาไปบ้านวันออกจากโรงพยาบาล เจอครอบครัว (คือบีอยู่กับยายแต่เด็ก พ่อแม่เลิกกัน แม่บีเสียตอนอยู่ ป4 คะ) ก็คุยกับนายไปสักพัก จนถึงช่วง ที่จะจบ ปวส2 คือทางบ้านมีปัญหาคะ ไม่มีใครจะส่งเรียน ยายก็แก่ น้าก็ไม่ส่ง ส่งเสริมไปทำงาน แต่บีดันจะเรียนให้ได้คือคิดในหัว ต้องมีทางออก ตอนนั้นติดติดตัวสักบาทไม่มีคะ แต่ยายให้ไปเรียนวันละ 100บาท รับจ้างเสียบหมูปิ้ง (คือเรียนเสร็จต้องรีบกับมารับจ้างคะ ไม่งั้นไม่มีเงิน) เก็บเรื่อยๆก็มีเงินเงินเก็บเล็กน้อย ไม่ถึง3พันด้วยซ้ำคะ ตัดสินใจเข้าใเมือง เช่าหอถูกๆ ช่วงนั้นปิดเทอม งานแรก ร้านเหล้าคะ ได้เงินเยอะมากนะ สำหรับเรานะ บางวันได้พันเจ็ดคะ แต่เวลาเราทำงาน คือจะไม่ใส่โป้คะ เสื้อคอกลมกางเกงยีนขาสั้น รองเท้าเตะ 55555 ทำงานไปเริ่มมีเงิน ช่วงนั้นเราต้องจ่ายค่าเขา5พัน ช่วงนั้นต่างคนต่างช็อต นายเอาโทรศัพท์ไปจำเพื่อให้เราไปจ่ายค่าเทอม (คือเราบอกยืมคืนคะ) ชีวิตช่วงนั้นราบรื่นคะ ช่วงต้นเมษา เราจับได้ว่านายแอบคุยกับน้องคนหนึ่ง ซึ่งเป็นญาติกันเลยนะคะ ไปกินเหล้าด้วยกัน แล้วเราจับได้ ก็ถามคือเราถามเขาก็พูดดีเขาตัวอะคะ ไม่รู้จะเชื่อใครดี ผ่านไป2วันหลังจากคืนดีกัน แล้วเราเล่นเฟสนาย เพื่อนน้องคนนั้นทักมา ประมาณว่า ครูทำแบบนี้ทำไม ถ้าเพื่อนหนู...ประจำเดือนไม่ว่าละ ครูจะทำไง คือเราอึ้งคะ ก็เนียนๆตอบไป ก็ใส่นี้ครับ คือสั่นไปหมดละตัว แล้วเพื่อนนางก็ตอบมาอีก ใส่ที่ไหน เราทักเฟสไปถามน้องคนนั้นเจ้าตัวอะคะ พอทักไปนางบอกเพื่อนแกล้ง คือเขาแกล้งกันแบบนี้หรอ5555 จนถึงตอนนี้มันยังฝังใจคะ ตลอดเวลาที่คบกันนายก็ดีนะ พอหลังๆเราแทบไม่เห็นรอยยิ้มตัวเอง เริ่มมีเรื่องเงินอะคะ เขาเป็นครูตอนนั้นเงินตอน15000บาท ไม่พอใช้คะ แล้วใช้กับเราคะ จะไม่ให้ใช่ก็อดสงสารคนมันอยู่ด้วยกันเนาะ เราก็ไม่ได้อะไร เพราะตอนเราไม่มีเขาให้แบบ ซื้อขข้าวอย่างงี้คะ พอหลังๆนี้ ขนาดซื้อยาคุมเราก็ต้องซื้อกินเองคะ ซักผผ้าถังก็ตังเราอีก เราก็ไม่อะไร อยู่ด้วยกันคะ นานๆไปเราเริ่มไม่ไหว จนเลิกกันเพราะเรื่องนี้อีก แต่ก็กับมาคบอีกคะ กับมาคบเราก็เหมือนเดิม เรารักเขามาก ไม่รู้เพราะอะไรนะ จนมีเรื่องคนอื่นเขามา คือว่าเราคุยกับคนอื่น ทั้งทีเราไม่มี แต่ไม่ฟังเหตุผลเลย ทะเลากันตีเราคะ แต่เราไมก้าบอกใคร อายคะ ที่เลือกแล้วเป็นแบบนี้ ยอมทนตลอดคะ เรารักเขา ก็อยู่กันมาเรื่อยๆมีเรื่องบรรทอนจิตใจเรื่อยๆ เวลานัด ก็สายตลอด เราชวนไปกินข้าว คือมีแฟนก็อยากไปกะแฟน แต่เราจ่ายอีกแล้วคะ น้อยมากที่เขาจะจ่าย เวลาชวนไปไหน ถามตลอดจะเลี้ยงหรอ คคือเราเรียนคะทำงานพาททามด้วย คือเขาเป็นลูกจ้างประจำ จนไม่ก้าพูดให้ใครฟัง กลัวเขาไปพูดต่อคะ จนเมื่อวานเขาไปรับปริญญาเพื่อนคะ ปกติจะไปกินเหล้าบ่อยคะ บอกไปกินบ้านเพื่อน แต่ไปร้านอาหาร มีสาวเชียร์งี้คะ โกหกอีกละ เฮ้อ เราถามจะกับตอนไหน คือรอทานข้าวเนาะ พักด้วยกัน จะไปกับเพื่อนมันก็อยู่กับเด็ก บอกว่าจะกับแต่สามทุ่ม จนห้าทุ่ม เรารอไปกินข้าว คือรอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วอีกเรื่องเล่นบอลโกหกว่าไม่เล่นตลอด แต่เช็คบอลทุกชั่วโมง จนเราหมดความอดทน แบบว่ามีแฟนก็เหมือนไม่มีคะ ข้อดีเขาก็มีนะแต่น้อย เราต้องไปไหนคนเดียวทั้งทีเราอยู่ด้วยกัน จนเราบอกเลิกไปด้วยความน้อยใจคะ แต่เขาไม่ง้อคะ เรานอนคิดเมื่อคืน จึงบอกเขาเก็บของออก แต่ไม่ออก เราเลยเอาของเขาไว้หน้า ห้อง คืนนี้คืนที่2ที่เขาไม่นอนหอ คือตอนนี้เรารู้ตัวละคะว่าเขาคงรำคาญเราด้วยละ เขาเป็นครูด้วย การงานเขากับเราตางกัน แต่เราไม่เคยดูถูกตัวเองนะ บ้านเขาไม่ได้รวยนะคะ ไม่มีรถยนขี่ มีแต่เวฟ110เราก็ยอมคะเพราาะรัก ยอมขับรถข้ามจังหวัดเพื่อพาไปรับปริญญาคะ555 เป็นคนกลัวแดดมาก เราไม่ได้ต้องการคนรวย หล่อ เพราะเราไม่ได้ดีเลิศ เราแค่ต้องการคนที่ไม่ทำเราเสียใจ เป็นครั้งแรกที่เขียน อิอิ เดียวมาต่อคะ