มีใครเคยตกหลุมรักคนแปลกหน้าบ้างมั้ยคะ แบบแค่สบตากันครั้งเดียว แล้วรอยยิ้มที่มีให้กันไม่กี่วินาที บวกกับความรู้สึกในตอนนั้นมันประทับใจแบบบอกไม่ถูก ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกในวันนั้นคุณก็จำลักษณะท่าทาง รูปร่าง หน้าตาของเขาได้ มีเก็บเอาไปคิดถึงแล้วเอาไปฝันบ้าง แล้วคุณก็ยังแอบรอและมองมุมที่คุณได้พบกับเขาครั้งแรก และเมื่อคุณได้เจอเขาอีกครั้งคุณกลับไม่กล้าทำอะไร นอกจากทำตัวปกติ ไม่กล้ายิ้ม ไม่กล้าทักทาย ทั้งๆที่ในใจคุณอยากจะรู้จักเขามากมั้ยคะ คือจขกท.อายุ 20 ต้นๆ เจอกับเขาคนนี้ที่ฟู้ดห้างแถวๆที่จขกท.อาศัยอยู่ค่ะ ซึ่งอายุน่าจะราวๆ 30 ปลายๆค่ะ เราชอบมานั่งทำการบ้านในห้าง พราะประหยัดไฟ แอร์เย็นดี 555555 วันนั้นเรามานั่งทำงานกลุ่มกับเพื่อนค่ะ ส่วนเขาก็มานั่งทำงานกับเพื่อนร่วมงานของเขา แล้วบังเอิญสบตากัน ความรู้สึกเหมือนที่ได้เกริ่นไว้เลยค่ะ T_T มันเขินอย่างบอกไม่ถูก ตอนนั้นเราหัวเราะด้วยค่ะ... ด้วยความเขิน เขาก็เหมือนจะดูหัวเราะด้วยนะคะ แต่ด้วยความที่เขาโตกว่าเขาเลยวางตัวปกติแล้วทำงานต่อไปค่ะ เพื่อนเราที่เห็นก็ขำด้วยเหมือนกัน555555 เราจำหน้าเขาได้แม่นเลยค่ะ ผิวขาว จมูกโ่ด่ง หน้านิ่งๆ เวลาพูดทีเสียงเหมือนผู้หญิง -0- เสียงเขาดูวัยรุ่นมากค่ะ เขาชอบใส่เสื้อฮูดสีเทา ใส่หมวก แล้วก็เป็นผู้ชายใส่แว่นค่ะ ถ้าจำไม่ผิดใช้โน๊ตบุ๊คยี่ห้อ ASUS ซึ่งเราไม่เคยรู้สึกกับคนที่อายุมากกว่าเราขนาดนี้มาก่อน แล้วเราก็มานั่งทบทวนดู เออ..เราคงชอบเขาแล้วล่ะมั้ง ประมาณ 2 วันถัดไปจากที่ได้เจอครั้งแรกก็เจอเขาอีกแล้วค่ะ เขาก็มาทำงานกับเพื่อนร่วมงานอีกแล้ว ซึ่งเวลาที่เจอก็เป็นเวลาเดิมทุกครั้งเลยค่ะ คือช่วง 18:00-18:30น. อยากทักนะคะ แต่ก็ไม่กล้า คนเต็มเลย กลัวเขาคิดว่าเราเป็นเด็กแก่แดด T0T ทำได้แต่มอง... หลังจากนั้นมาก็เจอบ้างไม่เจอบ้างค่ะ ช่วงไม่เจอก็คิดถึง มันอึดอัดแปลกๆ อยากจะเจอให้ได้ เก็บเอาไปฝันด้วยนะคะ (เป็นเอามาก55555 )แต่หลังๆนี้ไม่ได้เจอแล้วค่ะ อยากจะปรึกษาเพื่อนๆว่าเคยเจอประสบการณ์แบบเรามั้ยคะ แล้วเพื่อนๆแต่ละคนจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงบ้าง ถ้าเขาได้เข้ามาอ่านเขาก็คงจะรู้ตัวแล้วมั้งคะ เขินจัง -////-
คุณเคยตกหลุมรักคนแปลกหน้าไหม?