__บุพเพสันนิวาส : คนชมหลายอย่างไปแล้ว อิฉันขอชมฉากการะเกดจะสิ้นลม บ่าวเปิดหน้าต่างให้มองดูวัดไชยฯ__

คนเขียนบทละเอียดอ่อน (ถ้ามีในบทประพันธ์ก็ชมไปถึงผู้ประพันธ์ด้วย)

กล่าวคือ.....อิฉันก็เพิ่งผ่านเหตุการณ์สูญเสียคนในครอบครัวไปไม่นานนี้ และเราได้เฝ้าอยู่
จนลมหายใจสุดท้ายของท่าน ในเวลาแบบนั้นทำอะไรไม่ได้จริงๆ เรารู้ว่าถึงเวลานั้นแล้ว
สิ่งที่ทำได้คือให้ท่านคิดถึงคุณพระคุณเจ้า แล้วลูกหลานก็สวดมนต์กัน รู้ว่าท่านทรมาณ
ณ เวลาที่ใกล้ที่สุด แต่จะทำอย่างไรได้ ทำได้ดีที่สุดก็แค่สวดมนต์

ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน รู้แต่ว่าเวลาเห็นฉากที่บ่าวไปเปิดหน้าต่างแล้วเห็นยอดพระปรางค์
ความหลังมันพุ่งพล่านกลับมาจนน้ำตารื้น

รอชมอะไรดีๆๆๆๆๆ จากละครเรื่องนี้ต่อไปค่ะ