รู้สึกดีกับเพื่อนเก่าที่กลับมาเจอกันอีกครั้ง

คือเรารู้จักกับเพื่อนคนนี้ตอนประถมไม่ได้สนิทเท่าไหร่อยู่คนล้ะ รร. แต่รู้จักเพราะเวลาทำกิจกรรมกับ รร. อื่นก็เรยรู้จักกันพอหลังจากนั้นตอนที่เราขึ้นมัธยมก็ไม่ได้เจอกันอีกเรย แต่วันนั้นเราเจอที่ รพ.มันเดินมาทักเราตามประสาคนรู้จัก แถมยังชมเรยว่าเราสวยขึ้นเราไม่ได้อะไร พอเราไกล้จะจบ ม.3 เราก็ได้เจอมันอีกครั้งเพราะเราต่อที่วิทยาลัยเดียวกัน เวลาที่เขาไห้ไปรายงานตัวหรือมอบตัวเราก็เจอมันตลอด แต่วันนั้นเขาไห้นักเรียนไปคนเดียวไม่ต้องพาพ่อแม่ไป เราก็เจอมันอีก มันก็เข้ามาทักทายชวนคุยนู้นนี่นั่นไปเรื่อยถ่ายรุปกับเราบ้าง มันน่ารักขึ้นมากไม่เหมือนเมื่อก่อนเรย แถมยังเทคแคร์เรา ทั้งที่เมื่อก่อนเราไม่สนิทกับมันขนาดนี้เรย เพื่อน ผช. มันก็มีนะเรียนสาขาเดียวกับมันด้วยกลุ่มเพื่อนสนิทมันเรยแหละเพื่อนมันก็เรียกนะแต่มันไม่ไปหามันอยู่กับเรา แต่เราเรียนคนละสาขาเรยแยกไปตอนที่เขาเรียก  ตอนก่อนแยกมันยังบอกเรยรอกูด้วยนะ เดะกลับพร้อมกัน พอเลิกเราก็รอมันนะ จนสักพักมันก็มาเราก็เดินออกมาพร้อมกันระหว่างทางมันก็ชวนเราคุย มันก็ถามนะเลิกแร้วไปไหน เราก็บอกว่าจะไปเดินเร่นเเถวตลาด***ก่อน เราก็ชวนมันนะ แต่มันรีบกลับบ้าน เราเรยไปเดินคนเดียวพอดีเจอเพื่อนเรยเดินกะเพื่อนเราที่เป็น ผญ. ส่วนมันก็เดินหายไปเลย เราเจอมันอีกทีบนรถสองแถว ล้ะที่นั่งเต็มเราก็ยืนมันก็ยืนเรายืนไกล้ๆกัน มันก็ถามนะว่า อ้าวกลับแร้วหรอ เราอืม มันก็ไม่ได้พูดอะไรจนลงรถเราบ้ายบายมันก็ยิ้มไห้เรา หลังจากนั้นมันก็ทักแชทมาบ้างนิดหน่อย
#เราเริ่มรู้สึกดีกับมันล้ะอ่ะคือมันสุภาพอ่อนหวานมากขึ้นไม่เหมือนเมื่อก่อนเรย
#ต้องเจอหน้ามันอีกนานควรตัดใจไม่ไห้ชอบตั้งแต่ตอนนี้เรยดีมั้ย
#ขอความเห็นหน่อยค่ะ