คุยๆกับคนนึงอยู่แต่ไม่เคยรู้สึกใจเต้นแรงแต่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ แบบนี้เรียกว่าความรักแบบแฟนได้มั้ย

ขอเกริ่นก่อนว่าคนที่เราคุยด้วยอยู่ตอนนี้ยังเป็นคนคุย ยังไม่ได้เป็นแฟนแต่จริงจังกันทั้งคู่คุยมากันสักพักแล้ว ตอนเจอกันครั้งแรกก็ไม่ได้ตื่นเต้นเท่าคนที่เคยคุยมาก่อนๆ พอตอนนี้คุยกันมาได้สักพักก็ยังไม่รู้สึกใจเต้นแรงแล้วก็ไม่เคยมีโปรโมชั่นเหมือนคู่อื่นๆและก็ไม่ได้หวือหวาอะไรมากและก็ไม่เท่ากับคนก่อนๆที่เรารู้สึกใจเต้นแรง ยิ่งเป็นวันแรกที่เจอยิ่งใจเต้นแรงทำตัวไม่ถูก แต่คนนี้เป็นคนแรกที่เรารู้สึกไม่ได้ใจเต้นแรงหรือเขินอายอะไรและตอนอยู่ด้วยกันไม่ได้รู้สึกหวือหวาอะไรแต่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขและเป็นตัวเองมากๆ อยู่ด้วยกันแล้วไม่ต้องอาย แต่เป็นความรู้สึกอยากมีเค้าไปเรื่อยๆ(เรากับเค้าห่างกันแค่ปีเดียว) แบบนี้เรียกว่าความรักแบบแฟนได้มั้ยค่ะ