ต้องขอเล่าเหตุการณ์ก่อนนะคะ
เรากับแฟนเพิ่งคบกันมาได้6เดือน แต่เวลา6เดือน เรานีดเจอกันเกือบทุกเย็นกินข้าวด้วยกัน พี่เค้ามาเที่ยวบ้านเกือบทุกอาทิตย์บ้างครั้งมทำกับข้าวให้กิน บ้าน ตลอดระวะที่คบกันเป็นแบบนี้ตลอด มีบ้างครั้งที่มีงอนกันและหึง แต่พี่เค้าจะเป็น เราจะง้อทุกครั้ง แต่เหตุการณ์มันก้อเกิดขึ้นเร็วมาก ก่อนวันที่4ก.พ61 2อาทิตย์ มีนัดดูหนังแต่เรทขอเลื่อนแล้วจะๅปเล่นเกมที่บ้านพีทเค้าแทนแต่พี่เค้าไม่มาตามนัดเพราะต้องพาลูกค้าไปทางข้าว เราเลยต้องกลับบ้าน แล้วเป็นแบบนีอาทิตต่อมา เราก้อไม่งอนเข้าใจว่าคืองาน จนวันที่4ก.พ เราไปทำงานตจว.นัดกันว่าวันที่5จะมารับเราไปดูหนังแล้วกลับบ้าน เช้าวันจันทร์ที่5 พี่เค้าส่งข้อความมา
Xมักคิดว่าปัญหาบางเรื่องเป็นเรื่องเล็ก พี่ไม่ได้อะไรกะตีบวกในเกมส์หรอก พี่ให้ความสำคัญกับคำพูดที่รับปากกัน xก็มองมันเป็นเรื่องเล็กหมด แต่เมื่อเรื่องเล็กๆมันรวมกันขึ้นมาเยอะ มันก็กลายเป็นปัญหาใหญ่ได้ ช่วยใส่ใจกับสิ่งที่ตัวเองพูด ตัวเองคิด ตัวเองทำ เพราะมันมีผลกับคนอื่นทั้งนั้น เราไม่สามารถทำให้ทุกคนพอใจได้ แต่ใครบ้างล่ะที่เราควรให้ความสำคัญถ้าวันนี้ยังลำดับไม่ได้ มันก็จะเป็นบรรทัดฐานต่อไปว่า ที่ผ่านมาไม่เห็นซีเรียตเลย ที่ผ่านมาก็ไม่เห็นว่าอะไร และก็คำขอโทษโดยที่เรายังไม่รู้ตัวเองว่าผิดอะไรมันเป็นคำขอโทษที่ไร้ค่าถ้าเรายังไม่คิดที่จะแก้ไข ไม่ได้สำนึกผิด ไม่รูว่าผิดอะไรก็ไม่ต้องขอโทษก็ได้ ไว้ทบทวนจนรู้ว่าผิดอะไร จะแก้ไขอย่างไรค่อยขอโทษก็ยังไม่สาย เราก็โตแล้วอายุก็ไม่ใช่เด็กมหาลัย เราเข้าใจเรื่องการใช้ชีวิตคู่ยังไง? พี่ไม่สามารถมาคบๆแบบเด็กๆ ละเบื่อๆก็เลิกไป xลองไปทบทวนเรื่องราวดูดีๆ พี่ให้เวลาคิด 2-3 วันนี้xลองใช้เวลาอยู่กับตัวเองเพื่อคิดดูว่าxตั้งใจจะคบกับพี่จริงจังแค่ไหน เราจะไปที่จุดไหนหรอ ส่วนพี่ก็จะคิดเช่นกัน ได้คำตอบแล้วมาคุยกัน พี่เค้าทั้งบล๊อกเบอร์บล๊อกไลน์ก่อนหน้าที่เราง้อส่งความsmsไปง้อจะปรับปรุงตัวทำทุกอย่างที่เราจะไม่ไปจากกัน ร้องให้ทุกนาทีที่คิดถึง แต่ตอนนี้เราทำใจได้แล้วไม่เสียใจอีกต่อไปอยู่ได้แล้ว มาเมือ2 3วันก่อนโทรมาหาแล้วถามว่าพูดคุยเหมื่อนเดิมทุกอย่าง เราดีใจมาก แต่แล้วเค้าก้อหายไปอีก เรารอถึงวันนี้แล้ว เราควรทำไงต่อไป เราไม่รุ้ว่าควรเรียกว่าแฟนอยู่ไหมตอนนี้มีคนเข้าคุยด้วยเราไม่ได้หวันไหวแต่มันไม่ถูกถ้าต้องเริ่มคุยกับคนใหม่ แต่เราก็ยังรักพีาเค้าอยู่
จะรอต่อไปหรือจะเริ่มต้นใหม่
เรากับแฟนเพิ่งคบกันมาได้6เดือน แต่เวลา6เดือน เรานีดเจอกันเกือบทุกเย็นกินข้าวด้วยกัน พี่เค้ามาเที่ยวบ้านเกือบทุกอาทิตย์บ้างครั้งมทำกับข้าวให้กิน บ้าน ตลอดระวะที่คบกันเป็นแบบนี้ตลอด มีบ้างครั้งที่มีงอนกันและหึง แต่พี่เค้าจะเป็น เราจะง้อทุกครั้ง แต่เหตุการณ์มันก้อเกิดขึ้นเร็วมาก ก่อนวันที่4ก.พ61 2อาทิตย์ มีนัดดูหนังแต่เรทขอเลื่อนแล้วจะๅปเล่นเกมที่บ้านพีทเค้าแทนแต่พี่เค้าไม่มาตามนัดเพราะต้องพาลูกค้าไปทางข้าว เราเลยต้องกลับบ้าน แล้วเป็นแบบนีอาทิตต่อมา เราก้อไม่งอนเข้าใจว่าคืองาน จนวันที่4ก.พ เราไปทำงานตจว.นัดกันว่าวันที่5จะมารับเราไปดูหนังแล้วกลับบ้าน เช้าวันจันทร์ที่5 พี่เค้าส่งข้อความมา
Xมักคิดว่าปัญหาบางเรื่องเป็นเรื่องเล็ก พี่ไม่ได้อะไรกะตีบวกในเกมส์หรอก พี่ให้ความสำคัญกับคำพูดที่รับปากกัน xก็มองมันเป็นเรื่องเล็กหมด แต่เมื่อเรื่องเล็กๆมันรวมกันขึ้นมาเยอะ มันก็กลายเป็นปัญหาใหญ่ได้ ช่วยใส่ใจกับสิ่งที่ตัวเองพูด ตัวเองคิด ตัวเองทำ เพราะมันมีผลกับคนอื่นทั้งนั้น เราไม่สามารถทำให้ทุกคนพอใจได้ แต่ใครบ้างล่ะที่เราควรให้ความสำคัญถ้าวันนี้ยังลำดับไม่ได้ มันก็จะเป็นบรรทัดฐานต่อไปว่า ที่ผ่านมาไม่เห็นซีเรียตเลย ที่ผ่านมาก็ไม่เห็นว่าอะไร และก็คำขอโทษโดยที่เรายังไม่รู้ตัวเองว่าผิดอะไรมันเป็นคำขอโทษที่ไร้ค่าถ้าเรายังไม่คิดที่จะแก้ไข ไม่ได้สำนึกผิด ไม่รูว่าผิดอะไรก็ไม่ต้องขอโทษก็ได้ ไว้ทบทวนจนรู้ว่าผิดอะไร จะแก้ไขอย่างไรค่อยขอโทษก็ยังไม่สาย เราก็โตแล้วอายุก็ไม่ใช่เด็กมหาลัย เราเข้าใจเรื่องการใช้ชีวิตคู่ยังไง? พี่ไม่สามารถมาคบๆแบบเด็กๆ ละเบื่อๆก็เลิกไป xลองไปทบทวนเรื่องราวดูดีๆ พี่ให้เวลาคิด 2-3 วันนี้xลองใช้เวลาอยู่กับตัวเองเพื่อคิดดูว่าxตั้งใจจะคบกับพี่จริงจังแค่ไหน เราจะไปที่จุดไหนหรอ ส่วนพี่ก็จะคิดเช่นกัน ได้คำตอบแล้วมาคุยกัน พี่เค้าทั้งบล๊อกเบอร์บล๊อกไลน์ก่อนหน้าที่เราง้อส่งความsmsไปง้อจะปรับปรุงตัวทำทุกอย่างที่เราจะไม่ไปจากกัน ร้องให้ทุกนาทีที่คิดถึง แต่ตอนนี้เราทำใจได้แล้วไม่เสียใจอีกต่อไปอยู่ได้แล้ว มาเมือ2 3วันก่อนโทรมาหาแล้วถามว่าพูดคุยเหมื่อนเดิมทุกอย่าง เราดีใจมาก แต่แล้วเค้าก้อหายไปอีก เรารอถึงวันนี้แล้ว เราควรทำไงต่อไป เราไม่รุ้ว่าควรเรียกว่าแฟนอยู่ไหมตอนนี้มีคนเข้าคุยด้วยเราไม่ได้หวันไหวแต่มันไม่ถูกถ้าต้องเริ่มคุยกับคนใหม่ แต่เราก็ยังรักพีาเค้าอยู่