รู้สึกว่าตัวเองขาดบางอย่างไป!!

ไม่มีอะไรที่ต้องการเป็นพิเศษครับ ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีความอยาก เฉยชาครับ ไม่มีแรงจูงใจอะไรเลยครับ จนเป็นคนเฉื่อยๆเฉยๆชาๆหลอนๆเอ๋อๆปยอ.ครับ ยิ้มทั้งวัน รู้สึกอะไรก็ยิ้มไว้ก่อนตลอดที่ทำงาน ต่อให้เขาด่าดูถ

อ่านในเน็ตเขาจะบอกว่าชอบเรียกร้องความสนใจ  แล้วมันต่างจากคนเรียกร้องความสนใจทั่วไปยังไง ชอบเป็นจุดเด่น  แสดงท่าทางเหมือนเล่นละคร  บางครั้งดูเหมือนอ่อยเพศตรงข้าม ขาดความอบอุ่น  ต้อง

ในหัวมันจะหาเรื่องนั้นเรื่องนี้มาคิดตลอด แบบเราตื่นปุ๊บมันก็มีเรื่องมาคิดเลยแต่เราไม่รํว่ามันคือเรื่องอะไร เราบอกไม่ได้ว่ามันคิดเรื่องอะไรอยู่ แล้วมันก็ทำให้เรากังวลมากๆ เรานอนไม่หลับเลยเวลาจะทำอะไรก็

……

คือเราอ่ะ ตั้งไปหลายกระทู้ละ เรื่องต้องดูแลพ่อ แล้วคือปัญหาคือเราเป็นคนกลาง เรามีแฟนแต่ไม่ได้แต่งงาน เราอยู่กับพ่อ แต่เราก็ผ่อนบ้านที่อื่นอยู่แต่มันไกลที่จะดูแลเค้า เลยเลือกที่จะอยู่กับพ่อก่อนตอนนี้

บางเรื่องเราคิดว่าปล่อยวางได้แล้ว พอเรากลับไปเห็น ไปดู มันสร้างความรู้สึกเดิมๆที่มันเจ็บที่เขาเคยสัญญากับเราไว้ แต่อยู่ดีๆเขาไปทำให้คนอื่น เราจะปล่อยความคิดในหัวที่คิดซ้ำกับเรื่องเดิมๆนี้ได้ไง

เราสูญเสียคนสำคัญไปเมื่อต้นปี เราพยายามเข้าใจถึงปัญหา ต้นเหตุและผลของมัน พยายามทำใจยอมรับทุกการเปลี่ยนแปลงและการจากลา เราพยายามที่จะปลงแล้ว แต่เหมือนลึกๆข้างในใจมันขาดอะไรบางอย่างไป มันรู้สึกมีช่องว่า

สติปัฐฐานนั้น เป็นไปเพื่อความสุข เพื่อความเต็มของจิต ของสติ 1.ไม่มีความเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา เพราะความเต็มของสติ 2.เต็มหมายถึงหนาแน่น ของความสุข สงบ บารมีเต็ม 3.เต็มเพราะ เริ่มจากจิตที่ว่าง เ