ถึงจะเจ็บแต่ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป...แค่เราจะเดินไหวรึเปล่า

นี้เป็นกระทู้แรกน่ะครับเรื่องมันมีอยู่ว่า ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่งมา8เดือนครับแต่เธอพึ่งบอกเลิกผมไปก่อนวันวาเลนไทน์ในใจอยากให้เขาอยู่ต่อแต่ก็เป็นคนไม่ชอบบังคับใครแล้วผมก็คิดว่าเราก็โสดมาตั้งนานแล้วอยู่คนเดียวไม่เป็นไรหรอกส่วนเหตุผลเธอบอกว่าผมไม่เหมือนเดิม ผมก็พอเข้าใจตอนนั้นผมไม่ได้อยู่กับแฟนผมด้วยอาจจะไม่ได้ดูแลเหมือนตอนที่อยุ่ด้วยกันแต่พอถึงวันที่สองที่เลิกกันผมกลับหยุดคิดวิธีกลับไปคืนดีกลับเธอไม่ได้เลยครับแต่พอถึงวันวาเลนไทน์ผมก็ต้องใจสลายเธอมีแฟนใหม่แล้วครับผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นยังงั้นได้ยังไงปกติผมไม่เคยเป็นอย่างงี้เลยปกติโดนเขาทึ้งไม่ก็ไม่รับรักก็ไม่เคยจะเศร้าอะไรขนาดนี้เคยไหมครับฝันร้ายแล้วตื่นมาเจอกับฝันร้ายที่ฝันผมไม่รู้จะทำไงดีพึ่งจะมารู้ว่าเธอคนนั้นเป็นคนที่ผมอยากดูแลไปจนแก่และรักเธอมากขนาดไหนแต่ตัวเองก็ไม่ได้เป็นคนที่เลวพอที่จะเป็นมือที่สามตอนนี้ก็ได้แค่เป็นห่วงเธออยู่ไกลๆแล้วก็ได้แค่หวัง กระทู้นี้แค่อยากจะมาบอกว่าคนที่มีแฟนอยู่คุณควรดูแลเขาดีๆรักเขาให้มากจะได้ไม่ต้องมาร้องไห้เสียใจเหมือนผม พิมพ์ความคิดเห็นได้เลยครับผมอยากรู้ความคิดจากหลายๆคนหลายประสบการณ์