ใครเคยมีความรักกับผู้ชายที่อายุมากกว่าหลายปีมากๆมั้ยคะ ขอคำปรึกษาค่ะว่าเค้าคิดยังไงกับเรากันแน่

เราแอบชอบคนๆนึงซึ่งอายุมากกว่าเราประมาณ 20 ปี  เวลาทำงานเค้าจะดูจริงจัง เงียบขรึมเป็นการเป็นงาน
เพราะตำแหน่งงานค่อนข้างสูง เป็นหัวหน้างานเราเลยค่ะ แต่มุมสนุกเฮฮาก็มี  เราสารภาพไปตรงๆเลยว่าเราชอบเค้า
เค้าก็ตอบกลับมาว่า เคยคิดกับเรามากกว่าพี่น้องเหมือนกันแต่ให้เคารพและศรัทธากันแบบพี่น้องจะดีกว่า  
เราก็เฟลไปพักนึงสุดท้ายก็ตั้งต้นใหม่ เพราะก่อนหน้าที่เราจะสารภาพมันมีอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราคลางแคลงใจ
ว่าเค้าก็ชอบเรามั้ย เค้าคอยมองเราตลอดเวลาที่เราเผลอ สายตาที่มองมาไม่ใช่สายตาธรรมดาเลย เราเป็นผู้หญิง
ทำไมจะไม่รู้ว่าสายตาของผู้ชายที่มองผู้หญิงที่เค้าชอบเป็นยังไง แต่เราแกล้งทำไม่รู้
ให้ความสำคัญกับเราจนเพื่อนร่วมงานรู้สึกได้ เรียกได้ว่า อะไรๆก็เรา จนทุกคนเชียร์ เพราะเค้าโสด หน้าที่การงานดี
หลังจากสารภาพกับเค้าไป เราเริ่มเอาดอกกุหลาบไปวางไว้บนโต๊ะทำงาน รวมทั้งจดหมายด้วย เราเขียนหลายฉบับ
ส่วนมากจะเล่าเรื่องในชีวิตประจำวันคล้ายๆ Diary เหมือนอยากเล่าอยากมีเวลาพูดคุยกับเค้ามากกว่าการพูดคุยเรื่องงาน
เลยใช้วิธีเขียนจดหมายแทน เค้าไม่เคยเอ่ยปากถามว่าดอกไม้นี้เป็นของใคร และอ่านจดหมายของเราแต่ไม่เคยตอบกลับมาเลย

****ไลฟ์สไตล์ของเค้าคือมาทำงาน และกลับที่พักมืดค่ำ ประมาณ 2 ทุ่ม บางวันก็ไปออกกำลังกาย หรือไปกินข้าวกับเพื่อน*****
ถ้าเสนองานหรือพูดเรื่องงานคือจริงจัง ไม่มีเล่นเลย แต่เราก็มักจะแอบทำอะไรตลกๆเสมอ อย่างเช่นเขียนจดหมายสั้นๆว่า
เป็นห่วง ดูแลตัวเองด้วยนะคะ สอดไว้ในแฟ้มเสนองาน แล้วทำหน้าตาตื่นว่าเป็นเรื่องด่วน พอเปิดเค้าแฟ้มเห็นข้อความของเราเค้าก็หัวเราะ

   เค้าดูยากมากค่ะ ทุกวันนี้เรายังไม่รู้ว่าการที่เค้าไม่ปฏิเสธดอกไม้และจดหมาย เพื่อต้องการรักษาน้ำใจเราเท่านั้นหรือเปล่า
ตอนนี้เราย้ายที่ทำงานกลับมาทำงานใกล้บ้าน ก่อนย้ายเราชวนเค้าไปกินข้าว เค้าก็ไปด้วยทุกครั้งที่ชวน เรียกได้ว่าไม่เคย
เป็นฝ่ายชวนก่อน แต่ถ้าเราชวนเค้าก็ไป และเค้าบอกว่าไม่เคยเลี้ยงใครแบบนี้ด้วย

     หลังจากย้ายที่ทำงาน เราเป็นฝ่ายติดต่อเค้าไปก่อน ทั้งไลน์ ทั้งโทรหา ส่วนใหญ่เค้าจะแค่ส่งสติ๊กเกอร์มา
เคยไลน์มาก่อนก็เป็นเรื่องทั่วๆไป ไม่เคยเป็นฝ่ายโทรหาเรา เราไม่ได้โทรหาเค้าบ่อยประมาณอาทิตย์ละครั้ง
ส่วนใหญ่ก็จะชวนคุยเรื่องงานว่างานหนักมั้ย เหนื่อยมั้ย และเรายังคงเขียนจดหมายถึงเค้าสม่ำเสมอ
เคยถามว่าสถานะระหว่างเราคืออะไร เค้าบอกว่าก็คุยกัน ปรึกษากัน เค้าเองก็ไม่มีใคร และไม่ได้รังเกียจเรา
คำตอบคือเท่านี้  บางครั้งเราก็รู้สึกเหนื่อย อยากหยุด อยากพอ แต่บางครั้งก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าเค้าเป็นผู้ใหญ่กว่าเรามาก
ภาระหน้าที่การงานหนัก และมีแม่ซึ่งป่วยต้องดูแล เค้าคงต้องเรียงลำดับความสำคัญก่อนว่าอะไรมาก่อนหลัง
หรือแท้จริงเค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา อาจแค่รู้สึกดีที่มีผู้หญิงที่เด็กกว่ามาแอบชอบ เผลอๆอ่านจดหมายเราไปก็ขำไปด้วยหรือเปล่า
ว่าเราเพ้อเจ้ออะไร หรือแท้จริงไม่ได้คิดอะไรกับเราจริงๆ ไม่มีเรื่องของเราอยู่ในความคิด ไม่ได้คิดอะไรเลย

    เพื่อนๆคนไหนเคยมีประสบการณ์หรืออยากร่วมแชร์ความคิดเห็น ช่วยให้คำแนะนำเราด้วยค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่