เอาจริงๆนะ เราเกิดมาจน แต่ก็ไม่มากหรอก แรกๆอยู่กินอย่างสบายๆ ชิลๆ ไม่ต้องมีปัญหากับใคร แต่พอเริ่มโตขึ้น เงินหายากขึ้น เราทำงานตั้งแต่ม.ต้น ตอนนั้นก็ไม่ค่อยได้ใช้เงินสักเท่าไร แต่พอเราเริ่มโตจนเรียนป.ตรี ปัญหาก็มากขึ้น ต้องใช้เงินมากขึ้น แม้ว่าจะกู้ กยศ ก็ไม่พอใช้ ต้องพยายามเก็บ แต่ก็ไม่พอใช้ในแต่ละวันอยู่ดี แม่ก็ไม่มีเงินให้มากพอจนต้องไปกู้หนี้ยืมสินเค้ามา จนกลายเป็นหนี้บานปลาย เรารู้สึกเหมือนไร้ประโยชน์ ช่วยอะไรแม่ไม่ได้เลย ถ้าเรามีสักสิบร่างคงจะดี จะได้หาเงินได้เยอะๆ งานที่ทำยุก็เป็นแค่พาทไทม์ เฮ้อ.... รู้สึกแย่จัง แค่อยากระบายอ่ะ


ระบายหน่อยนะ